Σε αντίθεση με τους πολλούς, δύο πράγματα θεωρώ ως απολύτως ανεπαρκή χαρακτηριστικά ενός νέου Δημάρχου: Την «αγάπη» για την πόλη και την «γνώση» των μηχανισμών της τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Και αυτή μου η αντίληψη με κατατρέχει και με κάνει να εμπλέκομαι καθημερινά σε ατέρμονες συζητήσεις με φίλους και γνωστούς μέσα στα κοινωνικά δίκτυα.
Το να αγαπά κάποιος την πόλη στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε φυσικά και είναι καλό. Αλλά είναι και αναμενόμενο και τετριμμένο.
Το να αγαπά κάποιος την πόλη στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε φυσικά και είναι καλό. Αλλά είναι και αναμενόμενο και τετριμμένο.
Σαν χαρακτηριστικό δε ηγεσίας ορίζει μια εξαιρετικά κοινότυπη και αυτονόητη ιδιότητα που με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να προσληφθεί σαν σημαίνον γνώρισμα ενός ηγέτη. ΟΛΟΙ μπορούν να αγαπούν μια πόλη δίχως αυτό να τους καθιστά κατάλληλους να την διοικήσουν. Πώς αλλιώς να το πούμε αυτό? Είναι σαν να περιμένεις πως όλοι όσοι αρέσκονται στον μουσακά ξέρουν και να τον μαγειρεύουν. Ε, δεν ξέρουν, πώς να το κάνουμε…. Αυτού του είδους ο συλλογισμός δεν παράγει καμιά αναγκαία συνθήκη. Δεν πάει «αγαπώ την πόλη μου – άρα κάνω για δήμαρχος της». Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα.
Το δεύτερο πάλι γνώρισμα, αυτό της «γνώσης των κοινών» δεν ξέρω τι ακριβώς περιεχόμενο έχει. Αλλωστε, τι ακριβώς θα πει γνώση των κοινών? Τι πα να πει «γνώση της τοπικής αυτοδιοίκησης»? Γνώση των μηχανισμών της εξουσίας? Τι σημαίνουν όλα αυτά?
Γνώση, από την μια πλευρά, μπορεί να είναι η νομοθεσία που διέπει την λειτουργία των διοικητικών οργάνων, ή η εκλογική αριθμητική , ή η διοικητική οργάνωση των υπερκείμενων υπηρεσιών. Αλλά γνώση, από την άλλη, μπορεί και να συνίσταται στο να ξέρεις ποιους ακριβώς συνοικισμούς μπορεί να αφήνεις δίχως νερό για μέρες, δίχως οι ήπιοι κάτοικοι τους να ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις διαμαρτυρίες τους και να σου χαλάνε την πολιτική σου μόστρα.
Το δεύτερο πάλι γνώρισμα, αυτό της «γνώσης των κοινών» δεν ξέρω τι ακριβώς περιεχόμενο έχει. Αλλωστε, τι ακριβώς θα πει γνώση των κοινών? Τι πα να πει «γνώση της τοπικής αυτοδιοίκησης»? Γνώση των μηχανισμών της εξουσίας? Τι σημαίνουν όλα αυτά?
Γνώση, από την μια πλευρά, μπορεί να είναι η νομοθεσία που διέπει την λειτουργία των διοικητικών οργάνων, ή η εκλογική αριθμητική , ή η διοικητική οργάνωση των υπερκείμενων υπηρεσιών. Αλλά γνώση, από την άλλη, μπορεί και να συνίσταται στο να ξέρεις ποιους ακριβώς συνοικισμούς μπορεί να αφήνεις δίχως νερό για μέρες, δίχως οι ήπιοι κάτοικοι τους να ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις διαμαρτυρίες τους και να σου χαλάνε την πολιτική σου μόστρα.
Γνώση μπορεί να είναι τι υπεριμολογήσεις μπορείς να κάνεις ώστε τελικά να μη πληρώνεις μία σε δημοτικά έργα…
Εμένα προσωπικά, οι άνθρωποι που λένε ‘ψηφίστε με γιατί έχω γνώση της τοπικής αυτοδιοίκησης’ τολμώ να πως με ανησυχούνε σφόδρα. Μου φαντάζουν περισσότερο μπασμένοι από το κανονικό, πιο πεπειραμένοι, πιο καταφερτζήδες και πιο επικίνδυνοι. Μου φαίνονται ικανοί να ελίσσονται, να κλείνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και να συγκαλύπτουν ίχνη. Δεν σημαίνει αναγκαστικά κάτι αυτό για κανέναν και δεν προσάπτω καμιά κατηγόρια προς οποιαδήποτε διεύθυνση.
Εμένα προσωπικά, οι άνθρωποι που λένε ‘ψηφίστε με γιατί έχω γνώση της τοπικής αυτοδιοίκησης’ τολμώ να πως με ανησυχούνε σφόδρα. Μου φαντάζουν περισσότερο μπασμένοι από το κανονικό, πιο πεπειραμένοι, πιο καταφερτζήδες και πιο επικίνδυνοι. Μου φαίνονται ικανοί να ελίσσονται, να κλείνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και να συγκαλύπτουν ίχνη. Δεν σημαίνει αναγκαστικά κάτι αυτό για κανέναν και δεν προσάπτω καμιά κατηγόρια προς οποιαδήποτε διεύθυνση.
Είμαι δε σίγουρος ότι τα πρόσωπα που το προβάλουν αυτό σαν ένα κυρίαρχο γνώρισμα ηγεσίας, σίγουρα το λένε για καλό.
Μόνο που εμένα η πολιτική ιστορία που γνωρίζω με έχει από καιρό φοβίσει. Μου έχει δείξει ότι πολύ δύσκολα οι άνθρωποι που βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας αυτοπειθαρχήθηκαν και δεν άπλωσαν το δάκτυλο στο μέλι.
Γιατί η άτιμη η εξουσία τόχει αυτό το κακό. Δοκιμάζει τις ηθικές αντοχές ενός εκάστου. Κι αν υπάρχει ένα φρένο σε μια πιθανή ατασθαλία αυτό είναι η άγνοια του πώς να δράσεις ιδιοτελώς δίχως να εκτεθείς. Οπότε αυτός που μιλά για ‘γνώση’ αυτό το φρένο το έχει εκ προοιμίου ξεπεράσει. Γνωρίζει τον τρόπο να κάνει καλό αλλά επίσης ξέρει και τον τρόπο να κάνει το αντίθετο. Και με κάνει, θέλοντας και μη, να αναρωτιέμαι, με ποιες ακριβώς διαδικασίες απέκτησε αυτήν την γνώση στο παρελθόν, για ποιους λόγους και με ποια αποτελέσματα…
___________________________
Λεωνίδας Εκιντζόγλου
Μόνο που εμένα η πολιτική ιστορία που γνωρίζω με έχει από καιρό φοβίσει. Μου έχει δείξει ότι πολύ δύσκολα οι άνθρωποι που βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας αυτοπειθαρχήθηκαν και δεν άπλωσαν το δάκτυλο στο μέλι.
Γιατί η άτιμη η εξουσία τόχει αυτό το κακό. Δοκιμάζει τις ηθικές αντοχές ενός εκάστου. Κι αν υπάρχει ένα φρένο σε μια πιθανή ατασθαλία αυτό είναι η άγνοια του πώς να δράσεις ιδιοτελώς δίχως να εκτεθείς. Οπότε αυτός που μιλά για ‘γνώση’ αυτό το φρένο το έχει εκ προοιμίου ξεπεράσει. Γνωρίζει τον τρόπο να κάνει καλό αλλά επίσης ξέρει και τον τρόπο να κάνει το αντίθετο. Και με κάνει, θέλοντας και μη, να αναρωτιέμαι, με ποιες ακριβώς διαδικασίες απέκτησε αυτήν την γνώση στο παρελθόν, για ποιους λόγους και με ποια αποτελέσματα…
___________________________
Λεωνίδας Εκιντζόγλου
