-
Αρχική > Τοπικά νέα > Άσκηση και παιδική ηλικία «Φρειδερίκη Γαργάνη Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής Και Αθλητισμού

Άσκηση και παιδική ηλικία «Φρειδερίκη Γαργάνη Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής Και Αθλητισμού

Με το όρο άσκηση εννοούμε κάθε συστηματική κίνηση του σώματος ή συμμετοχή του ατόμου σε φυσικές δραστηριότητες, η οποία έχει κάποια χρονική διάρκεια και στην οποία εμπλέκονται, κυρίως,

 μεγάλες μυϊκές ομάδες του σώματος. Τα παιδιά μέσω της άσκησης ενισχύουν το μυϊκό και οστικό τους σύστημα, μπορούν να ρυθμίζουν καλύτερα το σωματικό τους βάρος, έχουν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων παθήσεων όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ, κοιμούνται ποιοτικά, μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα σωματικές και συναισθηματικές προκλήσεις, ενώ έχουν αυξημένη αυτοπεποίθηση, λιγότερο άγχος και λιγότερο στρες.

Τα πλεονεκτήματα της άσκησης στην παιδική ηλικία είναι τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά. Το παιδί γίνεται δημιουργικό , κοινωνικό, αποκτά αρμονική σωματοδομή, και συνηθίζει σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, τον οποίον κρατά ως ενήλικας.

Επιπρόσθετα μαθαίνει   την ομαδικότητα  στην καθημερινότητά του, εφ’ όσον επιλέξει κάποιο ομαδικό άθλημα, και αναπτύσσει χαρακτηριστικά τα οποία θα το βοηθήσουν στην μετέπειτα ζωή του, όπως είναι ο δυναμικός χαρακτήρας  και η αντιμετώπιση των παιδικών του φόβων.   Σε επίπεδο πνευματικής λειτουργίας, έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά τα οποία ασκούνται εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας στα σχολικά μαθήματα.

Στην προσχολική ηλικία η άσκηση μπορεί να γίνει μέσω του παιχνιδιού (κυνηγητό, σχοινάκι, κουτσό, ποδήλατο, ενώ στην ηλικία των έξι ή επτά χρονών, το παιδί μπορεί να ασκηθεί μέσω αθλημάτων όπως ο στίβος, το ποδόσφαιρο, το χόκεϊ επί χόρτου, ο χορός, το μπάσκετ, η ενόργανη- ρυθμική γυμναστική, η κολύμβηση και το βόλεϊ .

Η ιδανική   συχνότητα άσκησης κατά την παιδική ηλικία είναι περίπου μία ώρα για τρεις φορές την εβδομάδα.  Όσον αφορά την «εξειδίκευση» σε ασκήσεις με αντιστάσεις όπως είναι τα ελεύθερα βάρη ή τα μηχανήματα, αυτή μπορεί να γίνει μετά την ηλικία των δώδεκα, αφού μέχρι τότε το παιδί δεν έχει αποκτήσει μυϊκό συντονισμό και δεν μπορεί να ελέγξει τόσο αυστηρά τις κινήσεις του με αποτέλεσμα να υπάρχει η πιθανότητα τραυματισμού.

Σε κάθε περίπτωση, τα βάρη δεν «κονταίνουν», ούτε «μικραίνουν» τον σκελετό του, αρκεί φυσικά η άσκηση να γίνεται υπό την επίβλεψη κάποιου ειδικού και με την σωστή τεχνική.

Η άσκηση δεν έχει επίδραση στο ύψος του παιδιού. Αυτό καθορίζεται από κληρονομικούς και διατροφικούς παράγοντες. Όμως έχει άμεση επίδραση στη σύσταση των οστών. Η τακτική φυσική δραστηριότητα αυξάνει τη μεταλλική σύσταση του οστού, την πυκνότητά του και το πλάτος του με αποτέλεσμα την αντοχή του οστού σε μεγάλες πιέσεις.

Προσοχή όμως ,  γιατί η άσκηση συνήθως μειώνει το ποσό του λίπους του σώματος. Αυτό δεν οδηγεί πάντα σε μείωση του βάρους γιατί μπορεί να έχουμε αύξηση του μυϊκού ιστού. Η άσκηση σε συνδυασμό με την μείωση προσλαμβανομένων θερμίδων είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος μείωσης του βάρους στους ενήλικες.

Στα παιδιά όμως η μείωση των θερμίδων δεν ενδείκνυται, εκτός αν είναι υπέρβαρα, γιατί είναι δυνατό να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην ανάπτυξή τους.
Τέλος, όσο και αν πιέσετε το παιδί σας για να ασχοληθεί με την γυμναστική, αν εσείς οι ίδιοι δεν αποτελέσετε παράδειγμα προς μίμηση για αυτό, τότε είναι σίγουρο ότι θα τα παρατήσει .

 

Αφήστε μια απάντηση

Top
Enable Notifications OK No thanks