Οι χουντικοί συνταγματάρχες Παπαδόπουλος. Μακαρέζος, Παττακός, Λαδάς, ως γνωστόν ήταν μια παρείτσα.
Συμμαθητές, φιλαράκια, ομοιόβαθμοι, ξεκίνησαν μαζί, συνωμότησαν μαζί, εξετέλεσαν μαζί το σχέδιο ανατροπής του πολιτεύματος. Ήταν ίσοι μεταξύ ίσων.
Γι αυτό και στην αρχή τους κακοφάνηκε κάπως που ο Γιωργάκης πήρε εξ αρχής το πάνω χέρι και μια δυο φορές επεχείρησαν να τον ρίξουν, αλλά τις κρίσιμες στιγμές τον στήριζε ο πολύ-πολύ κολλητός του ο καράφλας ο Στυλιανός, και έτσι την γλύτωνε.
Τον Σεπτέμβριο του 73 το καθεστώς είδε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν και πολύ καλά, Η οικονομία, που στηριζόταν κατ’ εξοχήν στα εμβάσματα ομογενών, στα ιδιωτικά δάνεια και την αμερικανική βοήθεια, είχε αρχίσει να παραπαίει, η λαϊκή οργή είχε αρχίσει να οργανώνεται και οι εξόριστοι έλληνες έκαναν μεγάλη ζημιά στο πρεστίζ της κυβέρνησης έξω.
Για να διορθώσουν λοιπόν κάπως την κατάσταση αποφάσισαν να προχωρήσουν σε ένα πολιτικό πείραμα. Να εξαγγείλουν την σταδιακή ‘εκδημοκρατικοποίηση’ της χώρας. Τώρα, κατά πόσο αυτό το εννοούσαν ή συνιστούσε ένα έξυπνο πολιτικό τρυκ, δεν θα το μάθει ποτέ κανείς.
Ο Μαρκεζίνης πάντως, που ανέλαβε το τόλμημα, πίστεψε ότι θα μπορούσε να το φέρει σε πέρας. Εστησε λοιπόν μια μεταβατική κυβέρνηση, οιονεί δημοκρατικού τύπου, και άρχισε την δουλειά. Πάνω λοιπόν εκεί που η κατάσταση είχε αρχίσει να γίνεται πολιτικά κάπως πιο ήπια, ήρθαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου! Το τι συνέβη εκεί μέσα, λίγο πολύ είναι γνωστό.
Αυτό όμως που προκάλεσε το Πολυτεχνείο ΠΟΛΙΤΙΚΑ και ΕΘΝΙΚΑ είναι σχετικά υποτιμημένο. Το Πολυτεχνείο διέκοψε το πείραμα Μαρκεζίνη, έριξε την παραδοσιακή χουντική τριαρχία και έφερε στην εξουσία τον Ιωαννίδη.
Αυτός δεν ήταν τύπος σαν τους άλλους, τους πρωθύστερους του. Ηταν μούργος κανονικός, αυταρχικός, αυστηρός, θιασώτης της ακραίας βίας και των γρήγορων κινήσεων αλλά ταυτοχρόνως ήταν και άνθρωπος με πολύ στενούς πνευματικούς ορίζοντες.
Οι κινήσεις που έκανε ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ήταν αυτές που στην συνέχεια προκάλεσαν τα γεγονότα της Κύπρου. Καθώς πήγε ο ηλίθιος να ξεμπερδέψει άπαξ δια παντός με τον Μακάριο, κατάφερε να δημιουργήσει το πολιτικό υπόβαθρο εκείνο επάνω στο οποίο πάτησε η Τουρκία προκειμένου να κάνει την απόβαση στο νησί.
Από ΑΥΤΗΝ την σκοπιά, το Πολυτεχνείο αποτέλεσε τον καταλύτη της πτώσης της Κύπρου στα Τουρκικά χέρια. Αν δεν υπήρχε Πολυτεχνείο πολύ πιθανόν η Κύπρος θα ήταν σήμερα εξ ολοκλήρου ελληνική. Φυσικά στην ιστορία είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα να εξετάζει κανείς τα ‘ΕΑΝ’, αλλά μερικές φορές είναι και εξαιρετικά ενδιαφέρον …
Λεωνίδας Εκιντόγλου
https://www.google.com/search?q