Οι Πρέσπες είναι μια όμορφη περιοχή με βασικό χαρακτηριστικό την ηρεμία της φύσης και τη γαλήνη του τοπίου. Ξαφνικά και άθελά τους όμως βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς θύελλας και καταιγίδας πολιτικής!
Η Συμφωνία των Πρεσπών, που επί μήνες συζητούσε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με τις τελικές διατυπώσεις και τον πλέον επίσημο τρόπο κατοχυρώνει πλέον στην γειτονική χώρα το όνομα Βόρεια Μακεδονία και ταυτόχρονα αναγνωρίζει την ύπαρξη μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας. Αυτά προκαλούν σφοδρές αντιδράσεις, φανατισμούς, αντεγκλήσεις και μεγάλες κινητοποιήσεις, διχάζοντας τον ελληνικό λαό.
Οι όποιες επιμέρους ισορροπημένες διατυπώσεις χάνουν τη σημασία τους λόγω των παραπάνω τριών θεμάτων (όνομα, ταυτότητα, γλώσσα).
Η Κυβέρνηση, με τα όσα συμβαίνουν τελευταία, αποδεικνύεται ότι επιδιώκει με την ψήφιση της συμφωνίας να διχάσει και να οδηγήσει σε διάλυση τα μικρότερα κόμματα προσεταιριζόμενη βουλευτές τους, με στόχο να αποφύγει ενδεχόμενη βαριά ήττα λόγω των πολιτικών που εφάρμοσε.
Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε βουλευτές να αλλάζουν ταχέως θέσεις, απόψεις και κόμματα.
Υπάρχει η αίσθηση ότι γέμισε ο τόπος από ‘’μικρούς Τσιριμώκους’’!
Κάποιοι μάλιστα δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών ως το ‘’ Άγιο Δισκοπότηρο’’ της πολιτικής της σημερινής Κυβέρνησης, μη αντιλαμβανόμενοι ότι με τις δηλώσεις τους αυτές χάνουν κάθε δράμι σοβαρότητας.
Επιδίωξη του Πρωθυπουργού, επίσημα διατυπωμένη πλέον, είναι η πρόκληση ενός νέου διπολισμού.
Βιώνουμε με τον πιο ωμό τρόπο στην πράξη το αξίωμα ‘’ ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’’ και την κομματική και προσωπική ιδιοτέλεια σ’ όλο της το μεγαλείο.
Οι ξένοι στηρίζουν την συμφωνία και τον κ. Τσίπρα γιατί αυτό εξυπηρετεί τις δικές τους επιδιώξεις.
Οι Η.Π.Α. θα προσθέσουν ένα ακόμη κρίκο στην αλυσίδα του ΝΑΤΟ με την είσοδο της γειτονικής χώρας στον Οργανισμό, και από την πλευρά της Ευρώπης η Γερμανία, κυρίως, επιδιώκει την επέκταση της οικονομικής της επιρροής στον χώρο των Βαλκανίων. Γι’ αυτό άλλωστε έγινε και η πρόσφατη επίσκεψη της κας Μέρκελ αιφνιδίως στη χώρα μας.
Ο Πρωθυπουργός με δηλώσεις του και βίντεο υπερασπιζόμενος την συμφωνία των Πρεσπών, επικαλέστηκε και την ρήση του Διονυσίου Σολωμού «το Έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές».
Ορθά μεν ως προς τον Διονύσιο Σολωμό. Όμως αληθές είναι :
- Ότι μέχρι τον Τίτο δεν υπήρχε καμιά ονομασία «Μακεδονία» για την περιοχή αυτή.
- Ότι ποτέ δεν είχε στο παρελθόν καταγραφεί πληθυσμός ως «Μακεδονικός».
- Ότι η γεωγραφικά αρχαία Μακεδονία δεν είχε ποτέ επίσημα διαμελιστεί μεταξύ Ελλάδος, Βουλγαρίας και Σκοπίων και ότι ακόμη και ο χώρος της αρχαίας Μακεδονίας έφτανε μερικά χιλιόμετρα μόλις πιο πάνω από τα σημερινά βόρεια σύνορα μας και δεν αφορούσε το σύνολο της έκτασης του γειτονικού κράτους της FYROM.
- Ότι μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων σε όλες τις χώρες όπου είχαν αλλάξει τοπωνύμια, ονομασίες πόλεων κλπ επί κομμουνιστικών κυβερνήσεων, επανήλθαν στις πρότερες διαχρονικές και ιστορικές τους ονομασίες (πχ Αγία Πετρούπολη στη Ρωσία, Κέμνιτς στην Γερμανία, Ποτγκόριτσα, πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, που από το 1946 έως το 1992 είχε μετονομαστεί σε Τίτογκραντ και επανήλθε στο ιστορικό της όνομα μετά το 1992) . Μόνο η «κατασκευή» του Τίτο, στα πλαίσια της Γιουγκοσλαβίας, για το γειτονικό κρατίδιο μας έμεινε αμανάτι.
Επίσης όσοι υποστηρίζουν ότι το όνομα Βόρεια Μακεδονία είναι μία καλή επιλογή και με πάθος στηρίζουν τη συμφωνία, λησμονούν φαίνεται ότι εξ αντιδιαστολής το βόρεια παραπέμπει νοητικά και στο νότια !
Ο όρος βόρειος-νότιος χρησιμοποιήθηκε όμως σε περιπτώσεις χωριστών κρατών που κατοικούνταν από το ίδιο έθνος με την ίδια ιστορική διαδρομή, πολιτισμό και γλώσσα και ο διαχωρισμός έγινε λόγω των διαφορετικών πολιτικοοικονομικών συστημάτων που ίσχυαν στο βορά και στο νότο (πχ Βόρειος-Νότιος Κορέα, Βόρειο- Νότιο Βιετνάμ) όπως και ο γεωγραφικός προσδιορισμός δυτικός –ανατολικός(Δυτική-Ανατολική Γερμανία).
Ερχόμαστε τώρα στην περίπτωση που μας αφορά. Η συμφωνία δεν παραμερίζει υπάρχουσες διαφορές και συγχύσεις αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει νέες. Πώς να εξηγήσει κανείς π.χ. στον τρίτο συνομιλητή του ότι άλλο η Μακεδονία και άλλο η «Βόρεια Μακεδονία» ;
Και οι κάτοικοι από την Καστοριά μέχρι την Καβάλα και την Δράμα πώς να εξηγήσουν ότι κατάγονται μεν από την Μακεδονία, που δεν είναι όμως η Νότια Μακεδονία αλλά ούτε και η Βόρεια Μακεδονία. Και ότι οι ίδιοι είναι μεν Μακεδόνες αλλά όχι Νοτιομακεδόνες και ότι δεν έχουν καμία ιστορική ή πολιτισμική συγγένεια με τους «Βορειομακεδόνες».
Όλα αυτά προκαλούν σύγχυση, δημιουργούν ερωτηματικά, και πληγώνουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων και την ανάγκη που έχουν να προσδιορίζονται από ιστορική διαδρομή, πολιτισμό, ήθη, έθιμα, γλώσσα, σύμβολα και συμβολισμούς.
Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του κάνουν μεγάλο λάθος παραγνωρίζοντας ότι η πολιτική δεν είναι μόνο «τα γρόσια και τα κρόσια» αλλά κυρίως ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τα σύμβολα, τους συμβολισμούς, τα συναισθήματα, τις ανάγκες αλλά και τις ευαισθησίες των ανθρώπων.
Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι χαρακτηρίζουν οπισθοδρομικούς, συντηρητικούς, εθνικιστές και ακραίους, συλλήβδην όσους δεν ενθουσιάζονται με τη συμφωνία των Πρεσπών, έχουν μεγάλες επιφυλάξεις και αντιδρούν.
Λεβεντιά δεν είναι να επιβάλεις με την αχαμνή και πρόσκαιρη κοινοβουλευτική σου πλειοψηφία τη λύση, που εσύ για τους δικούς σου λόγους θέλεις.
Λεβεντιά είναι να επιδιώκεις και να επιτυγχάνεις την καλή λύση. Και η συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι αυτή η καλή λύση.