Με ανάμικτα αισθήματα έγιναν αποδεκτά τα αποτελέσματα των  κοινοβουλευτικών εκλογών, ανάλογα αν οι υποψήφιοι και οι υποστηριχτές τους ήταν στην πλευρά των νικητών ή των ηττημένων, τόσο σε κομματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

Συμπερασματικά και γενικά μιλώντας, φαίνεται ότι η Καστοριά επιστρέφει στην “κανονικότητα” , όπως αναφέρθηκε από πολλούς αυτές της ημέρες, και σε πολλούς μάλιστα δίνεται η εντύπωση ότι σχεδόν τίποτα δεν άλλαξε με αυτές τις εκλογές. Η μοναδική αλλαγή που έλαβε χώρα είναι η επικράτηση του τέως βουλευτή κ. Τζηκαλάγια έναντι της νυν κ. Αντωνίου, σε ένα αποτέλεσμα που παρά την αλλαγή του κατόχου της έδρας, για πολλούς παραμένει μια σταθερότητα στο “παλιό, παραδοσιακό, συντηρητικό” αφού ξαναγυρίσαμε σε έναν παλιό βουλευτή.

Από την άλλη, για πολλούς, έστω και αυτή η “μικρή” αλλαγή συνιστά σημαντική εξέλιξη αφού στην ουσία είναι ένα διπλό μήνυμα: πρώτον, απόρριψης της  της κ. Αντωνίου, και δεύτερον, μια αναγνώριση της αξιοπρεπούς στάσης στον κ. Τζηκαλάγια τα τελευταία χρόνια, αλλά και μια συμφωνία για χορήγηση δεύτερης ευκαιρίας.

Επίσης, η μονομαχία και κυριαρχία των δυο παλιών έναντι των άλλων δυο νέων υποψηφίων της λίστας, των στελεχών του μητρώου δηλαδή, δείχνει μια απόρριψη των επιλογών του αρχηγού για ανανέωση και μια επιμονή των Καστοριέων στους παλιούς κ. Τζηκαλάγια και κ. Αντωνίου.

Αυτό το αποτέλεσμα, αν συνδυαστεί και με τα αποτελέσματα των τοπικών και περιφερειακών εκλογών, φαίνεται ότι ο τόπος μας στην ουσία τιμωρεί τους νέους που αποφασίζουν να εμπλακούν στα κοινά και εφαρμόζει μια περίεργη και άτυπη επετηρίδα εις όφελος παλαιοκομματικών στελεχών.

Στο αντίπαλο στρατόπεδο, η κ. Τελιγιορίδου φαίνεται ότι κατάφερε μια σαρωτική νίκη έναντι των υπολοίπων διεκδικητών της έδρας , και ουσιαστικά έναντι του κ. Μπαλταγιάννη που δέσποζε σαν το αντίπαλο δέος. Μάλιστα, η κ. Τελιγιορίδου, παρά την τεράστια διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από την ΝΔ στον νομό Καστοριάς κατάφερε, σε απόλυτο αριθμό ψηφοφόρων, να φτάσει τον κ. Τζηκαλάγια και να ξεπεράσει σε αριθμό την κ. Αντωνίου.

Με αυτό τον τρόπο ξεκαθάρισε το ηγετικό της προφίλ και κατέστη αδιαμφισβήτητη δύναμη στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι μάλιστα σε μια εχθρική τοπική οργάνωση του κόμματος.

Αυτή η στάση της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην κ. Τελιγιορίδου βρήκε εκπροσώπηση στο πρόσωπο του κ. Μπαλταγιάννη, κάτι που για πολλούς σχολιαστές έδωσε αρνητική χροιά στην υποψηφιότητα του και οφείλεται ως ένα βαθμό στην μεγάλη διαφορά με την κ. Τελιγιορίδου. Μια Τελιγιορίδου που φυσικά πιστώνεται και τις προσωπικές της επιτυχίες σε τοπικό επίπεδο, όπως η ίδρυση νέων πανεπιστημιακών τμημάτων στην πόλη μας, αλλά μια απλή και ευγενική συμπεριφορά προς όλους.