• Μόλις το διάβασα -για να πω την αμαρτία μου- στεναχωρέθηκα, μεμπτόμενος τον εαυτό μου γιατί δεν το σκέφθηκα εγώ ο ίδιος…

• Το δικό μου το μυαλό είχε σχεδόν φτάσει ως εκεί, αλλά υστερούσε ακόμη. Στις δημοτικές ομάδες εργασίας, είχα πει, ότι θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να παράξουμε ένα νέο, κατάδικό μας, καστοριανό γλυκό, το οποίο να το βαπτίζαμε, ας πούμε, «τσιαρσινό» και να το λανσάραμε στους ξένους τουρίστες μέσω του ξενοδοχειακού και αναψυχιακού μας συστήματος.

• Τα παιδιά του ΕΠΑΛ όμως, το πήγαν το πράγμα ακόμη παραπέρα, του δώσανε πραγματική μορφή κι είναι έτοιμα πια να υλοποιήσουν μια ιδέα πολύ πιο έξυπνη από την δική μου.

• Αγοράζουμε λένε έναν από εκείνους τους σύγχρονους τρισδιάστατους (3D) εκτυπωτές υλικών και για υλικό αφήνουμε στην άκρη τα πλαστικά και τις άλλες σαχλαμάρες και χρησιμοποιούμε γνήσια πεντανόστιμη σοκολάτα (εδώ κάνουμε ‘μιαμμμμμμ’!!!)

. • Φτιάχουμε μετά τρισδιάστατα καλούπια από αντικείμενα συνυφασμένα με την ιστορία και μυθολογία της πόλης μας, μια καλύβα του λιμναίου οικισμού φερ ειπείν, ένα κεφάλι δράκου, μια κουμπελίδικη, τέτοιες, πάνω κάτω ομορφιές, και τα περνάμε στον εκτυπωτή, να μας τα κτίζει σε σοκολατάκια (ξανά-μανά μιαμμμμμμμ!!)

• Σχεδιάζουμε κι ένα ωραίο κουτί να τα τοποθετούμε μέσα και βάζουμε τα παιδιά από το τμήμα υγείας να κανονίσουν όλα τα σχετικά πιστοποιητικά.

• Μετά με ένα επιθετικό marketing τα λανσάρουμε σε όλα τα καταστήματα της πόλης ή τα δίνουμε στο Δημαρχείο να τα προωθεί σαν δώρα σε υψηλά τιμώμενα πρόσωπα και σε προσκεκλημένους του.

• Σαν ιδέα όχι μόνον στέκει αλλά αν υπήρχε στην πόλη μας ένα βραβείο marketing που να χορηγούνταν ετησίως, νομίζω ότι αυτά τα παλικαρόπουλα θα το κερδίζανε για φέτος δίχως δεύτερη σκέψη.

• Μπράβο στο ΕΠΑΛ στους καθηγητές που δουλεύουνε εκεί πέρα και μπράβο στα παιδιά.

• Αν σε τέτοια ηλικία κατεβάζουνε τέτοιες φαεινές ιδέες αυτή η πόλη δεν έχει τίποτε να φοβηθεί και ένα μέλλον εξαιρετικά ευοίωνο ανοίγεται μπροστά της.