• Στο άμεσο μέλλον για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς εκκρεμούν δύο μείζονες σκαπτικές εργασίες που θα φέρουν τα πάνω κάτω στο οδικό δίκτυο και τις μετακινήσεις τροχοφόρων και πεζών

Η μία είναι το σκάψιμο που θα πέσει για την αλλαγή του πεπαλαιωμένου (και επικίνδυνου πια) δικτύου ύδρευσης με το καινούργιο κι η άλλη είναι το ξανά-μανά σκάψιμο που θα πέσει για την τοποθέτηση του υπόγειου δικτύου μεταφοράς φυσικού αερίου που θα έρθει από τον σταθμό της Ποριάς.

• Τα δύο αυτά τεχνικά έργα -αν και διαφέρουν πολύ κατά το περιεχόμενο- στις κατασκευαστικές τους λεπτομέρειες έχουν πολλά κοινά σημεία. Και τα δύο για την τοποθέτηση τους απαιτούν σκάψιμο σε βάθος όλων των οδών της πόλης και της περιοχής, επανα-μπάζωση και επανασφαλτόστρωση τους. Πράγμα το οποίο θέτει εκ των πραγμάτων και το πρόβλημα του συντονισμού. Αν τα έργα αυτά πραγματοποιηθούν χώρια, τότε ολόκληρο το οδικό μας δίκτυο θα πρέπει να σκαφτεί και να επανατακτοποιηθεί δύο φορές. Κι αν το διάστημα που θα μεσολαβήσει ανάμεσα στις δύο εκτελέσεις είναι μεγάλο, γίνεται αυτονόητο πως οι δρόμοι θα παραμείνουν με χώμα και λάσπες μέχρι την δεύτερη φορά που θα ξανασκαφτούν κι ίσως και πολύ πέρα από αυτήν.

• Ευχής έργο λοιπόν θα ήταν τα δύο αυτά έργα να εκτελούνταν με κάποιον κοινό σχεδιασμό σχεδόν ταυτόχρονα. Να ανοίγονταν οι τάφροι τοποθέτησης των σωληνώσεων μία φορά να τοποθετούνταν στις κατάλληλες θέσεις και βάθη τα δύο δίκτυα, αερίου και νερού και να ξανακλεινόταν μία και μοναδική φορά.

• Αυτό θα εξοικονομούσε τεράστια ποσά σε οικονομικούς πόρους και δεν θα διατάρασσε την αστική κίνηση στις πληττόμενες περιοχές παρά μόνον εφάπαξ.

• Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι μόνον πως πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές εργολαβίες με διαφορετικά συνεργεία, διαφορετικές προδιαγραφές, διαφορετικά συμφέροντα και λογικές, αλλά, πως, αυτή την στιγμή που το συζητάμε, κανένας απολύτως δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει τον χρόνο και τον τρόπο που θα ξεκινήσουν αυτές οι εργασίες.

• Το μεν δίκτυο φυσικού αερίου είναι ακόμα στα λόγια, η δε ανάθεση εργολαβίας για το δίκτυο της ύδρευσης βρίσκεται στα δικαστήρια, με παντελώς άγνωστο τον χρόνο διεκπεραίωσης της όλης υπόθεσης.

• Κατά συνέπεια το μόνο που έχουμε να περιμένουμε, είναι μία από τα ίδια. Μια γνωστή από τα παλιά μεθοδολογία. Σκάψιμο- μετατροπή όλων των δρόμων σε λασπωτήρια- ξανασκάψιμο και, μετά από πάροδο πολλλλλώωων μηνών, μια νέα εργολαβία ασφαλτόστρωσης

• Όπως αντιληφθήκατε μας περιμένουν μεγάλες ταλαιπωρίες….