Ο αποτελεσματικός έλεγχος μιας σειράς παραγόντων κινδύνου μπορεί να «τιθασεύσει» τον διαβήτη τύπου 2 και να μειώσει τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών για την υγεία των ασθενών.
Για παράδειγμα, η μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα δρα προληπτικά ενάντια στην καρδιοπάθεια και στο εγκεφαλικό λόγω του διαβήτη.
Στο παρελθόν, αρκετές μελέτες έχουν εξετάσει τα οφέλη που προκύπτουν από τον έλεγχο ενός μεμονωμένου παράγοντα –όπως το σάκχαρο, η χοληστερόλη ή η πίεση– στην εξέλιξη της υγείας των ασθενών με διαβήτη τύπου 2. Μια νέα μελέτη όμως, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση New England Journal of Medicine, εξέτασε για πρώτη φορά τα οφέλη που προκύπτουν από τον συνδυαστικό έλεγχο έως και πέντε παραγόντων.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν περισσότερους από 1,6 εκατομμύρια ανθρώπους, εκ των οποίων σχεδόν 300.000 έπασχαν από διαβήτη τύπου 2. Ο ιατρικός φάκελος των συμμετεχόντων περιλάμβανε πληροφορίες για πέντε παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται άμεσα με επιπλοκές της πάθησης: τα επίπεδα του σακχάρου του αίματος, τα επίπεδα της «κακής» LDL χοληστερόλης, τα επίπεδα πρωτεϊνών στα νεφρά, το κάπνισμα και τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία, οι ερευνητές συνέκριναν την πορεία της υγείας (πρόωρος θάνατος, έμφραγμα και εγκεφαλικό) των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 και των υγιών ατόμων (ομάδα ελέγχου).
Όπως προέκυψε από την ανάλυση, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 που είχαν θέσει υπό έλεγχο τους πέντε βασικούς παράγοντες κινδύνου που εξέτασαν οι ερευνητές κινδύνευαν λιγότερο να πάθουν έμφραγμα και μάλιστα λιγότερο και από τα υγιή άτομα. Συγκεκριμένα, ο κίνδυνος μεταξύ των ασθενών υπολογίστηκε πως ήταν 16% μικρότερος συγκριτικά με τον γενικό πληθυσμό σε βάθος πενταετίας.
Παράλληλα, ο ρύθμιση τριών παραγόντων –σάκχαρο, χοληστερόλη, πίεση– σε τιμές κάτω από τα συνιστώμενα όρια φάνηκε να μειώνει ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου ή καρδιακών επιπλοκών στους ασθενείς με διαβήτη.
«Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά και σε ορισμένες περιπτώσεις να εξουδετερώσουμε εντελώς τους κινδύνους που απειλούν την υγεία των ασθενών λόγω συγκεκριμένων παραγόντων» αναφέρει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Δρ Αϊντίν Ραουσάνι, από το τμήμα Μοριακής και Κλινικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ.
Αν και ο έλεγχος των πέντε παραγόντων δεν εγγυάται απόλυτη προστασία από πιθανές επιπλοκές, σημειώνουν οι ερευνητές, η μείωση του κινδύνου κρίνεται αξιοσημείωτη και μάλιστα μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη αν γίνουν και άλλες αλλαγές-κλειδιά στον τρόπο ζωής, όπως βελτιώσεις στη διατροφή και αύξηση των επιπέδων σωματικής άσκησης.
ΠΗΓΗ: www.onmed.gr , ΤΙΜΕ