-
Αρχική > Απόψεις >  Κορονιός : Υπάρχουν σήμερα τρεις κατηγορίες πολιτών στην χώρα  

 Κορονιός : Υπάρχουν σήμερα τρεις κατηγορίες πολιτών στην χώρα  

• Έχετε δει ποτέ μελίγρα στα καρποφόρα δέντρα? Είναι ένας παρασιτικός οργανισμός που ξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς διαλύοντας τα φύλλα, τους πνεύμονες δηλαδή του δέντρου.

Τα παρασιτοκτόνα μόλις μετά βίας την αντιπαλεύουν και κάπως την αναχαιτίζουν αλλά αδυνατούν να την εξαλείψουν οριστικά. Ωσπου κάποια στιγμή έρχεται ο χειμώνας και η μελίγρα εξαφανίζεται από μόνη της. ‘Ανάσανα’ λέει ο κηπουρός, ‘αυτό ήταν, ποτέ μελίγρα ξανά’. Αλλά, στο πρώτο ξέσπασμα της Ανοιξης, νάτη πάλι παρούσα επάνω στα κλαδιά πιο δυναμωμένη πιο επιθετική χειρότερη παρά ποτέ.

• Κάπως έτσι είναι κι η ιστορία με τον κορωνοιό. Ηρθε, σκότωσε καμιά διακοσαριά, μόλυνε ελαφριά μερικές χιλιάδες ακόμα και μετά εξαφανίστηκε. ‘Ανασάναμε’ λένε οι άνθρωποι, ‘αυτό ήταν! πάει το κακό πέρασε, ποτέ κορωνοιός ξανά’ αλλά… αυτός μειδιά και ελλοχεύει.

• Των ελλήνων οι κοινότητες συγχρωτίζονται, σέρνουν χορούς κυκλωτικούς σμίγουν κι αγγίζονται σε αναμμένες τροχιές ωσότου ξαναεμφανιστεί μια σπίθα, ανάψει και λαμπαδιάσει πάλι η μόλυνση και καταστεί πολύ χειρότερη αυτή την φορά η κατάσταση

. • Γιατί στο εν τω μεταξύ μεσολάβησε κάτι!

• Ο ιός για πάρα πολύ κόσμο, έπαψε πλέον να κατηγοριοποιείται σαν κίνδυνος. Εγινε αστείο, ανέκδοτο αντιπολιτευτικό εσωτερικής κατανάλωσης, με αποτέλεσμα να καταστείλει τις όποιες διανοητικές και ψυχολογικές άμυνες υπήρχαν και μας προστάτευαν. Ακυρώνει και γελοιοποιεί πια τα μέτρα όποια μέτρα προφύλαξης είχαν προταθεί.

• Υπάρχουν σήμερα τρείς κατηγορίες πολιτών στην χώρα:

• Αυτή κατ’ αρχάς που πιστεύει ότι ο ιός εξαφανίστηκε για τα καλά. Ότι πήρε των οματιών του, μας χαιρέτησε κι έφυγε και πίσω δεν πρόκειται να τον ματαξαναδούμε εις τους αιώνας των αιώνων…

• Η άλλη κατηγορία είναι αυτή με τις αρνητικές ‘καθέξεις’ που θα έλεγε κι ο μακαρίτης ο Φρόυντ. Οπου για αυτήν ο ιός είναι ένα αστείο από γεννησιμιού του, μια συνωμοσία, μια πλεκτάνη του συστήματος το οποίο μέσω του εκφοβισμού απεπειράθη να άρει τα ατομικά μας δικαιώματα.

• Και μια τρίτη -ελάχιστη αριθμητικά κατηγορία- είναι αυτή που παραμένει φοβισμένη κι επιφυλακτική και τηρεί ακόμα τους τύπους.

• Όλο αυτό είναι ένα μίγμα επικίνδυνο, ένα μίγμα το οποίο αδυνατεί να συνεργαστεί, να συντονιστεί και να αντιμετωπίσει αυτό που όλοι οι επιστήμονες προβλέπουν και που ο ΠΟΥ βροντοφωνάζει: Ότι βρίσκεται δηλαδή καθ’ οδόν ένα δεύτερο κρούσμα πολύ χειρότερο από το πρώτο. Ειδικά στην δική μας περιοχή η οποία συνορεύει -ή προσεγγίζει- τις τρεις βαλκάνιες χώρες όπου τα κρούσματα έχουν πάρει την ανιούσα. Την Αλβανία, τα Σκόπια και την Βουλγαρία.

• Γιατί χειρότερο?

• Μα γιατί οι άμυνες μας έχουν καταπέσει κι οι θωρακίσεις μας είναι πλέον ανύπαρκτες. • Ο Ιός έχει αντικατασταθεί από τον μύθο του ιού.

• Από διάφορες εκδοχές που αποτυπώνουν κι εκφράζουν τις βασικές θεωρήσεις των ίδιων των ατόμων -στο όποιο επίπεδο ευφυίας και γνώσης βρίσκεται ο καθένας τους. Δεν μετρά πια η άποψη των ειδικών, έχουν όλες απορριφθεί μιας κι ο κόσμος υποψιάζεται πως κρύβουν σκοπιμότητες κι έχουν αντικατασταθεί από αυθαίρετες ατομικές ΑΠΟΨΕΙΣ. Ο καθένας έχει πλέον διαμορφώσει έναν προσωπικό μύθο περί του τι ήταν (σε παρελθόντα πάντα χρόνο) ο υποτιθέμενος ιός. Πως και γιατί προέκυψε, τι πέτυχε γιατί εξαφανίστηκε. Ένα είδος προσωπικού γνωστικού χάρτη διαμορφωμένου κατά τα χαρακτηριολογικά πρότυπα του καθενός.

• Συμβαίνει δηλαδή εδώ κάτι που ο είχε πει ο Τζών Κέννεντυ κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου, αναφερόμενος στις παράδοξες και ανυπόστατες πεποιθήσεις που είχαν και τότε καλλιεργηθεί ανάμεσα στους πληθυσμούς των δυο ανταγωνιστικών χωρών, των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης.

• «O μεγάλος αντίπαλος της αλήθειας» είχε πει τότε ο αμερικανός πρόεδρος, «συχνότατα δεν είναι το ψέμα- το σκόπιμο, το φτιαχτό, το ανήθικο ψέμα – παρά ο μύθος, ο επίμονος, ο πειστικός κι ο αδιάφορος για την πραγματικότητα. Πολύ συχνά καταφεύγουμε στα κλισέ και τις εικασίες μας. Υποτάσσουμε όλα τις πραγματικότητες σε ένα σετ ερμηνείας του κόσμου που έχουμε προσχεδιασμένο στο μυαλό μας. Απολαμβάνουμε την άνεση μιας βολικής άποψης αποφεύγοντας την δυσφορία μιας λογικής ανάλυσης.»

Που πήγε ο κορωνοιός? Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου

Top
Enable Notifications OK No thanks