Ίσως οι περισσότεροι από εμάς να μην είχαμε ακούσει ποτέ την ορολογία ‘’αλλοδαπός εργάτης γης’’ και να μην είχαμε ασχοληθεί καν με αυτόν τον παράγοντα που υπάρχει δίπλα μας εδώ και πολλές δεκαετίες και μάλιστα παίζει σημαντικό ρόλο σε οικονομικούς και κοινωνικούς όρους

. Ωστόσο, οι αλλοδαποί εργάτες γης ήρθαν στο προσκήνιο φέτος με δυο αντικρουόμενες, αλλά εξίσου σημαντικές αποτυπώσεις.

Η μια από αυτές, η θετική πλευρά των αλλοδαπών εργατών γης εμφανίστηκε λίγο καιρό μετά την λήξη της καραντίνας όπου η απουσία τους από τα χωράφια και τα κτήματα φάνταζε σαν τη μεγαλύτερη απειλή για την φετινή παραγωγή.

Η αναστολή λειτουργίας σχεδόν όλων των δημόσιων υπηρεσιών και το κλείσιμο των συνόρων με τις γειτονικές χώρες σήμαινε ουσιαστικά την μηδενική παρουσία αλλοδαπών εργατών γης στην χώρα. Πολλές καλλιέργειες κινδύνευαν να τιναχθούν στον αέρα αφού για πολλές δεκαετίες οι εργασίες αυτές πραγματοποιούνταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από αλλοδαπούς εργάτες.

Στην περιοχή μας, την περίοδο αυτή πραγματοποιούνταν το αραίωμα στις μηλιές, τα καλάμια στα φασόλια και εργασίες σε οπωροκηπευτικά (κυρίως ντομάτες). Η ανάγκη για εργατικά χέρια ήταν μεγάλη και η ανησυχία έκδηλη όσο τα νέα από το μέτωπο του κορονοϊού δεν ήταν τα αναμενόμενα. Στην κρίσιμη αυτή στιγμή, όχι μόνο για τις καλλιέργειες στην Καστοριά αλλά για όλη την Ελλάδα και ειδικά την Μακεδονία, το κράτος ανταποκρίθηκε με την θέσπιση μιας κατ’ εξαίρεση άδεια εισόδου για εργασία σε αλλοδαπούς εργάτες.

Η άδεια αυτή θα δίνονταν με συνοπτικές διαδικασίες, κατόπιν αίτησης του Έλληνα εργοδότη, και θα είχε διάρκεια από 20 έως 90 ημέρες. Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Μπινιάκου Μιχάλη, στέλεχος του τμήματος αδειών διαμονής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, μετά την θέσπιση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και τις αιτήσεις των ελλήνων παραγωγών, περίπου 230 αλλοδαποί εργάτες γης από την γείτονα χώρα Αλβανία εισήλθαν στην Καστοριά για απασχόληση, πρωτίστως στις μηλοκαλλιέργειες και δευτερευόντως στα φασόλια, καπνά και τομάτες.

Με αυτό τον τρόπο, και την συνεισφορά των αλλοδαπών εργατών γης, όπως αναφέρουν  στη ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ,τοπικοί παραγωγοί , κατάφεραν και σώθηκαν οι φετινές σοδειές, αν και στην πράξη, ο συνολικός τους αριθμός ήταν σημαντικά μικρότερος από τις προηγούμενες χρονιές.

Αυτό το κενό που παρουσιάστηκε σε συνδυασμό με την μεγάλη ανεργία στον τόπο μας, οδήγησε ένα μεγάλο ποσοστό των εργατικών χεριών που απαιτούνταν να καλυφθεί από έλληνες εργάτες γης

. Στον αντίποδα βέβαια γεννιούνται ερωτήματα για το κατά πόσο η επιτακτική ανάγκη για εργατικά χέρια ήταν αρκετή που να επιτρέπει την καταστρατήγηση των πρωτοκόλλων υγιεινής και ασφάλειας που θεσπίστηκαν λόγω της έξαρσης του κορονοϊού.

Ειδικότερα όταν οι αλλοδαποί εργάτες προέρχονταν από μια χώρα που παρουσιάζει αυξητική τάση κρουσμάτων και με την οποία διατηρούμε τα σύνορα μας κλειστά.

Έτσι λοιπόν, παραβλέφθηκαν τελείως όλες οι αναγκαίες προφυλάξεις κατά την είσοδο των αλλοδαπών εργατών, και δεν έγινε καμία εξέταση τους στην πύλη εισόδου στην χώρα μας. Επιπλέον, αφέθηκε στην καλή πίστη των εργοδοτών η τήρηση της ‘’καραντίνας στο χωράφι’’ και τα υπόλοιπα μέτρα προστασίας για τους εργάτες τους ιδίους αλλά και όσους συναναστρέφονταν μαζί τους.

Αυτή η απουσία μέτρων υγειονομικής προφύλαξης για όλους τους αλλοδαπούς εργάτες, όχι μόνο αυτούς που εργάστηκαν στην Καστοριά, αλλά και αυτούς που πέρασαν για τους υπόλοιπους κάμπους της Μακεδονίας, αύξησαν σημαντικά τις πιθανότητες να γίνει κάποιος από αυτούς φορέας μετάδοσης του κορονοίου στον τόπο μας.

Μια θεωρία που φαίνεται ότι επιβεβαιώνεται από τον Συντονιστή του ΕΟΔΥ, κ. Ρωμιόπουλο, ο οποίος επισημαίνει πως παρόλο που το πρώτο επίσημα καταγεγραμμένο -και πιστοποιημένο με τεστ- κρούσμα του κορωνοϊού που διαγνώστηκε στις 24 Ιουνίου σε χωριό της Καστοριάς, ανήκε σε κάτοικο της περιοχής, ο αρχικός φορέας φέρεται με ενδείξεις -αλλά όχι αποδείξεις- να είναι ένας αλλοδαπός εργάτης από την Αλβανία, ο οποίος βρέθηκε στη χώρα τον Ιούνιο για να εργαστεί στη συγκομιδή μήλων.

Φαίνεται λοιπόν ότι οι αλλοδαποί εργάτες γης είναι απαραίτητοι για τις καλλιέργειες μας αλλά ταυτόχρονα επικίνδυνοι και για την υγεία μας, μιας και δεν ασκούνται οι προβλεπόμενοι έλεγχοι.

Όπως συνέβη και με το πρώτο κύμα την άνοιξη, το μεγαλύτερο λάθος είναι να ενοχοποιήσουμε ανθρώπους και να στιγματίσουμε κοινωνικές ομάδες.

Το ερώτημα λοιπόν δεν πρέπει να τίθεται εάν είναι καλοί ή κακοί, άρρωστοι ή υγιείς, χρήσιμοι ή όχι, αλλά κατά πόσο εμείς, σαν συντονισμένη πολιτεία μπορούμε να προστατευτούμε με αποτελεσματικό τρόπο ή όχι. Το δυσάρεστο λοιπόν δεν είναι που επετράπη η είσοδος στους αλλοδαπούς εργάτες γης, αλλά που έγινε χωρίς κανέναν έλεγχο και τις απαραίτητες εξετάσεις.

Από ότι φαίνεται, το ένα κρούσμα από αλλοδαπούς εργάτες γης δεν ήταν κρίσιμο και η κατάσταση φαίνεται να ελέγχεται.

Παρόλα αυτά, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό σαν καμπανάκι και οι αρμόδιες υγειονομικές υπηρεσίες να πράξουν πιο προσεκτικά την επόμενη φορά που θα απαιτηθεί η μαζική ή μεμονωμένη είσοδος αλλοδαπών, είτε εργατών είτε επισκεπτών στην χώρα και στον τόπο μας.