-
Αρχική > Απόψεις > Ο κορονοιός δεν θα φέρει το τέλος του κόσμου, θα φέρει ωστόσο το τέλος πολλών συνανθρώπων μας.Ο

Ο κορονοιός δεν θα φέρει το τέλος του κόσμου, θα φέρει ωστόσο το τέλος πολλών συνανθρώπων μας.Ο

Συνανθρώπων οι οποίοι θα μπορούσαν και να είχαν σωθεί έτσι και πρόσεχαν οι ίδιοι λιγουλάκι παραπάνω, ή εφόσον οι κοντινοί τους άνθρωποι πρόσεχαν κι εκείνοι λιγάκι παραπάνω

. Ο όρος ‘κοντινοί’ εδώ ενδύεται μια πλήρη κυριολεξία. Υποδεικνύει εκείνους που προσέγγισαν κάπως περισσότερο από όσο κρινόταν ασφαλές για την υγεία τους με αποτέλεσμα να τους μεταδώσουν τελικά την ασθένεια. Δεν σημαίνει τους συναισθηματικά ή τους συγγενικά κοντινούς. Αυτού του είδους οι μεταδοτικές λοιμώξεις θεραπεύονται μόνον με έναν τρόπο. Με περίθαλψη και με φάρμακα εκ των υστέρων ή με εμβολιασμούς εκ των προτέρων. Με φάρμακα και με εμβόλια που δεν διαθέτουμε ακόμη –όσο κι αν έχουμε έρθει πολύ κοντά στο να τα ανακαλύψουμε. Κατά συνέπεια ως μόνον τρόπο άμυνας σε αυτή την φάση δεν έχουμε παρά τις φυσικές και μηχανικές αναχαιτίσεις.

Το να φοράμε δηλαδή μάσκες για να εμποδίζουμε τα αερολύματα να μας ακουμπάνε και να κρατούμε αποστάσεις από τους απέναντι έτσι ώστε να βγαίνουμε έξω από το βεληνεκές των αερολυμάτων τους. Φτάσαμε λοιπόν σε ένα σημείο μοναδικό! Στο σημείο όπου τον κάθε άνθρωπο απέναντι μας εξωθούμαστε να τον αντιμετωπίσουμε σαν έναν πιθανό φορέα της μόλυνσης μας, σαν μια τρομακτική απειλή για την υγεία μας, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ της σχέσης που είχαμε έως τώρα μαζί του κι ανεξαρτήτως της συγγένειας και των συναισθημάτων που τρέφουμε για αυτόν. Έχουμε μπει κοντολογίς σε μια κατάσταση τελείως αφύσικη -όχι παράλογη (κάθε άλλο παρά παράλογη είναι) αλλά πάντως αφύσικη κι ασύμβατη με τις έως τώρα ακολουθούμενες πρακτικές μας, με τις συνήθειες μας, με τις υποδείξεις της καρδιάς μας. Αυτός ο ιός επέβαλε κάτι που κανείς φιλόσοφος πριν δεν θα διανοούταν ότι θα μπορούσε ποτέ να μας συμβεί. Να έρχεται δηλαδή σε ευθεία ρήξη η λογική με το συναίσθημα μας. Κι όχι μόνον αυτό. Η επίσημη προτροπή της πολιτείας, των ειδικών, των διανοούμενων και κάθε ανθρώπου που θέλει το καλό μας να είναι πως οφείλουμε να υποτάξουμε το συναίσθημα στην λογική!!! Δεν είναι απλό το θέμα. Καθόλου απλό, μιας και δεν βγαίνουμε από το εργοστάσιο με τέτοιες προδιαγραφές.

Δεν υπάρχει στον κόσμο ολάκερο άνθρωπος τόσο σκληρός, τόσο ψύχραιμος, τόσο άτεγκτος ώστε να διαχωρίζει με άνεση την θέση του από τους αγαπημένους του. Ανθρωπος που να μπορεί δίχως πρόβλημα να κάνει τους πάντες πέρα και να παραμερίζει τα συναισθήματα του χάριν της λογικής του. Το αντίθετο ακριβώς.

Σε καταστάσεις εξαιρετικές, σε καταστάσεις ανάγκης το συναίσθημα είναι αυτό που παίρνει κάθε φορά το πάνω χέρι και μας οδηγεί στις επιλογές των λύσεων. Δεν κάνουμε αυτό που πρέπει. Κάνουμε αυτό που θέλουμε, αυτό που μας αρέσει, αυτό που ταιριάζει στον ψυχισμό μας. Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα των προβλημάτων και η πηγή της δυσφορίας μας στην κατάσταση που αντιμετωπίζουμε τώρα.

Παρά τις όποιες διαβουλεύσεις των σοφών, παρά τις εντολές της πολιτείας, παρά τα πρόστιμα που πέφτουνε βροχή και την οικονομική ζημιά που διακινδυνεύουμε, πολλοί από εμάς συνεχίζουν να επιμένουν συναισθηματικά.

Κάνουμε παρέα –στενή παρέα- με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, βγαίνουμε να ξεσκάσουμε, συγχρωτιζόμαστε, αγγιζόμαστε, σφίγγουμε χέρια, κάνουμε αγκαλιές, δίχως να δίνουμε

Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου

Top
Enable Notifications OK No thanks