Η Θεοδώρα Τζόκα γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά μεγάλωσε στη Βοστόνη των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα επαναπατρίστηκε μαζί με την οικογένειά της σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Εργάστηκε για πολλά χρόνια ως καθηγήτρια Αγγλικών στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ασχολήθηκε εκτεταμένα με μεταφράσεις, κυρίως στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας.

Άρθρα, ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά free press έντυπα της χώρας,  καθώς και στο διαδίκτυο. Έχει γράψει επίσης το μυθιστόρημα “Το παρελθόν Φυγείν Αδύνατον” που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2013.

Περίληψη:

Τη μάνα μου τη λέγανε Ευδοκία κι αυτή είναι η ιστορία της καθώς και η ιστορία των ανθρώπων που την πλαισίωναν στο τόσο σύντομο αλλά και τόσο τραγικό πέρασμά της από τον κόσμο. Αν μου ζητούσατε να περιγράψω το βλέμμα της μάνας μου με μία μόνο λέξη, αυτή που αβίαστα έρχεται στο νου μου είναι η λέξη “αντάρα”. Έτσι Τη Θυμάμαι, ως μια μεσογειακή λυγερόκορμη καλλονή, με βλέμμα θεοσκότεινο, ανταριασμένο σαν την γκριζόμαυρη θάλασσα που μας ταξίδεψε στην Αμερική το φθινόπωρο του 1950.

Φεύγοντας,  άφηνε πίσω της τα πάντα: τη μάνα της, τα δύο αδέρφια της, το σπίτι της και μια χώρα ρημαγμένη και εξαθλιωμένη από έναν παγκόσμιο πόλεμο και μια εμφύλια σύρραξη χειρότερη από τη φασιστική λαίλαπα που σάρωσε όλη την Ευρώπη. Ακολούθησε το πεπρωμένο της, που ζητούσε εκδίκηση.

Σύντομα οι πρώτες θύελλες των ανέμων που σπάρθηκαν στην Ελλάδα θα ξεσπάσουν στη Γη της Επαγγελίας, απαιτώντας αιματηρές ανθρωποθυσίες για να κοπάσει η οργή τους και να επέλθει η νηνεμία.

Απόσπασμα:

Μισώ τους κουτσομπόληδες. Είναι άνθρωποι κακόψυχοι που η μόνη τους ευχαρίστηση είναι να σχολιάζουν κακοπροαίρετα τις ζωές των άλλων αδιαφορώντας για τις καταστρεπτικές συνέπειες των όσων χαιρέκακα διαδίδουν. Όντας δυστυχισμένοι με τη δική τους μίζερη ζωή, ζουν μέσα από τις ζωές των άλλων. Κλέφτες ζωών! Έτσι τους αποκαλώ εγώ.

Η ιστορία αρχίζει όταν η Ευδοκία με τραγικό τρόπο, χάνει τη ζωή της και η κόρη της η Ευαγγελία, βρίσκει το ημερολόγιο της μητέρας της. Ένα ημερολόγιο, όπου περιγράφει τα γεγονότα, τα οποία σημάδεψαν τη ζωή της. Η Κατοχή και ο Εμφύλιος ανάγκασαν την Ευδοκία να ακολουθήσει μια ζωή που δεν ήθελε, αναζήτησε μία ευκαιρία στην Αμερική και έκανε έναν γάμο με έναν άντρα που ποτέ δεν αγάπησε.

Η συγγραφέας χαρίζει στο αναγνωστικό κοινό, ένα άρτια δομημένο, καλογραμμένο και πολυσχιδές μυθιστόρημα, το οποίο μέσα από την πολυπλοκότητά του τεκμηριώνεται και γίνεται κατανοητό από τον αναγνώστη.

Μέσα από την ηρωίδα του βιβλίου, την Ευδοκία, και τον κοινωνικό της περίγυρο, μαθαίνουμε και την ιστορία της Ελλάδας. Αποτυπωνόνται τα ήθη, τα έθιμα, οι συνήθειες, οι πολιτισμικές διαφορές. Η Ευαγγελία καλείται να συνειδητοποιήσει, πως οι γονείς της είναι απλοί άνθρωποι με λάθη και πάθη. Μας δείχνει τους δυο ρόλους, (αρσενικό -θηλυκό) μέσα στην κοινωνία και στην οικογένεια. Ένα βιβλίο που έρχεται για να θυμίσει πόσο μικρή είναι η ζωή γύρω μας…

Πρόσωπα που μάχονται να βγουν νικητές. Άραγε στο τέλος έρχεται η δικαίωση; Μπορούμε όλοι να συγχωρέσουμε; Υπάρχει αυτή η δύναμη της συγχώρεσης;

Και όπως λέει και η συγγραφέας μέσα από  τις σελιδες του βιβλίου της: “Η ζωή θέλει τόλμη, σε προκαλεί να την ανακαλύψεις κι όχι να παρατηρείς ένα μόνο μικρό κομμάτι της από την ασφάλεια του σπιτιού σου”.

Και η διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζεται…