-
Αρχική > Σκοτεινά Μονοπάτια Του Εγκλήματος > Υπόθεση Μαρσελίνο: Η απαγωγή και η άγρια δολοφονία του “Μαραντόνα του Αιγάλεω”

Υπόθεση Μαρσελίνο: Η απαγωγή και η άγρια δολοφονία του “Μαραντόνα του Αιγάλεω”

Τα σκοτεινά μονοπάτια του εγκλήματος θα γυρίσουν το χρόνο τριάντα ένα χρόνια πίσω και θα μεταφερθούμε στο 1990. Το άστρο του ποδοσφαιριστή από την Αγία Βαρβάρα Γιάννη Τσατσανή, γνωστός ως “Μαρσελινο” έσβησε νωρίς, αφού δολοφονήθηκε από φίλους και συγγενείς.

Μία υπόθεση που κατεγράφη ως η πρώτη απαγωγή για λύτρα στην ιστορία της ελληνικής εγκληματολογίας.
Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας. Ο Μαρσελίνο, κατά κόσμον Γιάννης Τσατσανής ήταν ένα τσιγγανόπουλο που γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα στο Αιγάλεω, γόνος ευκατάστατης οικογένειας, καθώς ο πατέρας του Γιώργος ήταν εισαγωγέας ηλεκτρονικών ειδών, ιδιαίτερα γνωστός στον τομέα του εμπορίου. Το ταλέντο του Γιάννη στο ποδόσφαιρο φάνηκε από μικρή ηλικία. Ήταν ποδοσφαιριστής στον “Κεραυνό” Αγίας Βαρβάρας και οι φίλαθλοι τον φώναζαν “Μαραντόνα”.
Πως έγινε η απαγωγή 
Ήταν απόγευμα Κυριακής 18 Μαρτίου 1990, όταν ο “Μαρσελίνο” απολάμβανε τον καφέ του στην καφετέρια “Τροπικάνα”. Εκεί ήρθαν και τον βρήκαν οι κολλητοί του, Κώστας Σπινάρης και Δημήτρης Αγαπητός. Τον ενημέρωσαν ότι γνώριζαν ποιοι του είχαν κλέψει το ραδιοκασετόφωνο από το αμάξι του και με αυτή την αφορμή πήγαν όλοι μαζί να βρουν τους κλέφτες. Καθοδόν άλλαξαν αυτοκίνητα στη Νίκαια και στη συνέχεια πήγαν να βρουν το κλεμμένο ραδιοκασετόφωνο στο Σχιστό. Στα Πυροβολεία τους περίμεναν ο Σταμάτης Γρυπαίος, ο Δημήτρης Σκαφτούρος και Γιάννης Λαζάρου. Εκεί, μόλις ο Μαρσελίνο βγήκε από το αυτοκίνητο, τα τρία αγόρια όρμηξαν πάνω του, ρίχνοντας στον αέρα μια πιστολιά. Ο Σπινάρης και ο Αγαπητός προσποιήθηκαν ότι φοβήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή. Αφού απήγαγαν τον Μαρσελίνο, οι τρεις τους κατέφυγαν στο σπίτι έτερου φίλου του Γιάννη Πετράκη στο Χαϊδάρι, όπου εκεί βρισκόταν και η επίσης φίλη Θεοφανία Μεσμερλή. Από κείνη την ημέρα, ο Μαρσελίνο δεν επέστρεψε σπίτι του. Τον κρατούσαν όμηρο, δεμένο με κουκούλα και χειροπέδες.
Ο Μαρσελίνο δεν επέστρεψε σπίτι το βράδυ και η οικογένεια άρχισε να τον αναζητά. Την επόμενη κατήγγειλαν την εξαφάνιση στην Αστυνομία.
Οι απαγωγείς κράτησαν τον Μαρσελίνο δεμένο με κουκούλα και χειροπέδες για 4 με 5 ημέρες στο διαμέρισμα του Πετράκη. Σύμφωνα με την Αστυνομία ο Γρυπαίος τηλεφωνούσε από θαλάμους και διάφορα άλλα σημεία στον πατέρα του νεαρού και ζητούσε λύτρα προσποιούμενος τον αλλοδαπό. Είπε στον πατέρα του: ” Ο Μαρσελίνο είναι καλά. Αλλά για να τον ξαναδείς θα πρέπει να μας δώσεις 150.000.000δρχ” και έκλεισε το τηλέφωνο. Ο πατέρας είχε καταφέρει να μαζέψει 30.000.000δρχ και πήγε στην Αστυνομία να καταγγείλει ότι είχε γίνει απαγωγή.
Στο μεσοδιάστημα, μέχρι τη θλιβερή καλοκαιρινή ανακάλυψη στα Σκούρτα, ο πατέρας του κάνει τα πάντα. Πληρώνει μεροκάματα για έρευνες, ζητεί τη συνδρομή της αστυνομίας (είχε κληθεί στο πρώτο ραντεβού, της 21ης Απριλίου, αλλά οι απαγωγείς κάτι μυρίστηκαν και δεν πήγαν) ψάχνει ο ίδιος. Εξού και κάποια στιγμή, η σπείρα του χρέωσε ότι “μιλάς πολύ”, κόβοντας αυτόματα κάθε επικοινωνία. Και τα βράδια προσεύχεται να βρεθεί, σώος ο γιος του, προσπαθώντας να καλμάρει πόνο κι αγωνίες μαζί με συγγενείς και φίλους. Μεταξύ τους κι ένας…κάποιος…απ’ τους, όπως αποδείχθηκε αργότερα, δράστες του άγριου φονικού. Που, όπως γράφει ο Σόμπολος (ο άνθρωπος που αποκάλυψε “δημοσιογραφικά” την υπόθεση που “πάγωσε” το πανελλήνιο), δήθεν θλιμμένος και συντετριμμένος, και μάλιστα καταριόταν τους φονιάδες και έλεγε με δήθεν εκδικητικό ύφος: “Αν τους πιάσω αυτούς που σκότωσαν τον Μαρσελίνο, θα τους φάω ζωντανούς”.
Δεν ήταν η μοναδική λεπτομέρεια -αποκάλυψη, που, εκ των υστέρων, που σήκωνε την πέτσα: ” Στην κηδεία”, συνεχίζει, “του άτυχου παιδιού, ένας από τους δράστες σήκωσε και κρατούσε το φέρετρο του θύματός του στον ώμο του! Ένας άλλος νωρίτερα έπαιζε θέατρο. Δηλαδή δήθεν έψαχνε να βρει τον απαχθέντα δεκαεπτάχρονο και ρωτούσε παντού αν τον είχε δει κανείς”.
Η “ταυτότητα” των πάντων (έξι ήταν) αποκαλύφθηκε λίγο καιρό μετά. Κάποιοι, συγγενείς, φίλοι, συμπαίκτες του μικρού! Ήθελαν το χρήμα.
Πώς αποκαλύφθηκε το πτώμα του άτυχου νεαρού; 
Το κορμί (του) που είχε εντοπιστεί από το σκύλο ενός τσοπάνη, σε μια πρόχειρη στάνη στο χωριό, θαμμένο μέσ’ σε κοπριές, λάσπη και βάτα, ήταν άψυχο, ακίνητο.
Η δίκη 
Το Δεκέμβριο του 1991 ξεκινά η δίκη στο Κακουργιοδικείο Αθηνών. Κατά τη σύλληψη ενός εκ των δραστών, συγκεκριμένα του Κώστα Σπινάρη, εκείνος δέχθηκε πυροβολισμούς μέσα στο αυτοκίνητο της Ασφάλειας, που τον μετέφερε και τραυματίστηκε, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης, συγγενείς και φίλοι επιτέθηκαν πολλές φορές στους κατηγορουμένους.
Ο πατέρας του 17χρονου είχε πει πολλές πως δε θέλει εκδίκηση για το θάνατο του παιδιού του, ούτε κάποιου είδους “βεντέτα”, γιατί όπως και να χει, το παιδί του είναι νεκρό και αυτό δεν είναι κάτι που αλλάζει.
Την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου, το δικαστήριο έκρινε ενόχους τους 8 κατηγορούμενους.
Στον Σταμάτη Γρυπαίο, ο οποίος τράβηξε τη σκανδάλη επιβλήθηκε η ποινή δις ισόβια, με επιπλέον 18 χρόνια κάθειρξη. Στον Δημήτρη Αγαπητό,δις ισόβια, με επιπλέον 17 χρόνια κάθειρξη και στον Κώστα Σπινάρη, που ήταν κολλητός του Μαρσελίνο, επίσης δις ισόβια, με επιπλέον 25 χρόνια κάθειρξη.
Η δίκη για τον Δημήτρη Σκαφτούρο, τον “εγκέφαλο” είχε διαχωριστεί, γιατί είχε δραπετεύσει προτού συλληφθεί. Διέφυγε στο εξωτερικό και συνελήφθη με σε συνεργασία με το FBI στη Νέα Υόρκη στις 29 Μαΐου του 2008, δηλαδή 18 χρόνια προτού παραγραφεί το αδίκημα.
Πηγές: mixanitouxronou
             Sport24.gr
             24h.com.cy

 

Top
Enable Notifications OK No thanks