Και εκτιμήθηκε πολύ. Αλλά μόνον από εκείνες τις επιχειρήσεις που ευνοήθηκαν.

Γιατί- αντιθέτως- δεν εκτιμήθηκε διόλου από τις άλλες. Από τις επιχειρήσεις δηλαδή που έμειναν εκτός νυμφώνος. Και μάλιστα δίχως στην πράξη να πολυφταίνε…. Τα κριτήρια του ποιος θα πάρει ζεστό χρήμα και ποιος όχι, στάλθηκαν από την περιφέρεια στην επιτροπή αξιολόγησης ΚΕΠΑ ΑΝΕΜ στην Θεσσαλονίκη, η οποία και σχημάτισε την λίστα που ταξίδεψε για παρακάτω.

Τι είδους κριτήρια ήταν αυτά? Ήταν σωστά ή λάθος? Από το αποτέλεσμα προκύπτει πως ήταν άκρως προβληματικά. Αφού από τις 5000 περίπου επιχειρήσεις της δυτικής Μακεδονίας που έκαναν αίτηση ένταξης στο πρόγραμμα μπήκαν λίγο περισσότερες από 1700. Κάπου 3000 έμειναν εκτός. Κι αυτό σημαίνει πως, όταν με το καλό ξανανοίξει η αγορά, στην αφετηρία της για έναν νέο κύκλο εργασιών θα πάρουν θέση δυο κατηγορίες επιχειρήσεων:

Αυτές που πήραν επιδοτήσεις από 8 έως και 40.000 ευρώ και εκείνες που πήραν αγάπη συμπόνια και αέρα κοπανιστό. Μπορεί κάλλιστα δηλαδή, στον ίδιο τομέα, στο ίδιο εμπορικό αντικείμενο, δυο επιχειρήσεις να φτάσουν στο σημείο να κοντραριστούν με απόλυτη ανισότητα.

Μια επαρχιακή εφημερίδα, λόγου χάρη, να ξεκινήσει την νέα μετα-covid σαιζόν με ταμείο 40.000 ευρώ ενώ μία άλλη απέναντι της με μηδενικό. Δεν χρειάζονται σπουδαίες μαντικές ικανότητες εδώ προκειμένου να προβλέψει κανείς το τι θα συμβεί από εκεί και πέρα…. Το πρόβλημα εστιάζεται καθαρά στις επιλογές Κασαπίδη. Ο οποίος φοβήθηκε να διευρύνει τα κριτήρια, να τα καταστήσει κάπως πιο ελαστικά, όπως επίσης φοβήθηκε και να ζητήσει λεφτά πάνω από το πλαφόν που του είχε αρχικά δοθεί από το Υπουργείο Ανάπτυξης.

Άλλες περιφέρειες της χώρας διεκδίκησαν (και πήραν) ποσά έως και 750% επάνω από τα αρχικά προταθέντα.

Η Γ. Ζυμπιλιάδου, της περιφερειακής αντιπολίτευσης, ορθότατα πρότεινε η γυναίκα η ταρίφα των διεκδικούμενων να ανέβει στο ύψος των 100 εκ. Η πρόταση της απορρίφθηκε και η περιφέρεια έφτασε στο σημείο μέχρι και σκόντο να κάνει, κατεβάζοντας κατά 10εκ τα διεκδικούμενα.

Αυτά, μέχρις ότου αντιλήφθηκε το πόσο χαμηλώνει τον πήχη επανεκκίνησης με αυτόν τον τρόπο, οπότε και άρχισε να τρέχει, επαιτώντας πίσω το αρχικό πλαφόν του Υπουργείου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε επιτύχει πολύ καλύτερους όρους διασποράς αυτών των βοηθημάτων σε πολύ περισσότερες επιχειρήσεις και με πολύ πιο αναλογικά κριτήρια.

Χάσαμε μια μεγάλη αναπτυξιακή ευκαιρία και δυστυχώς είναι από αυτές που δεν διορθώνονται εκ των υστέρων.