Με τον μεγάλο αριθμό κρουσμάτων που παρουσίασε το τελευταίο διάστημα η περιοχή μας  ξαναγυρίσαμε στα ίδια  και ο Υπουργός Πολιτικής προστασίας μας τοποθέτησε   στο βαθύ κόκκινο γεγονός που  οδήγησε στο κλείσιμο των καταστημάτων της  πολυπαθούσας πόλης μας.  

Όχι πως ήθελε ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες το πράγμα να συμβεί καθώς οι συμπολίτες μας κουρασμένοι πλέον  αρνιόνται  να συνεργαστούν  και αντί να τηρούν  τα μέτρα της καραντίνας το  υπονομεύουν και το αναμενόμενο ήταν  η διασπορά να εντείνεται και τα μέτρα όλο και να ενδυναμώνονται.

Κατά βάση η Αθήνα παρασέρνει και όλη την υπόλοιπη χώρα. Ωστόσο ΚΑΙ καθ’ ημάς τα πράγματα είχαν αρχίσει να παίρνουν την κατηφόρα και τα δείγματα απείθειας και καταστρατήγησης των μέτρων άρχισαν να ανεβάζουν  τους αριθμούς των κρουσμάτων και βλέπουμε  και εμείς δραματικές εκτινάξεις του ιου  οφειλόμενες στις δικές μας χαλαρές συμπεριφορές…

Το αστείο είναι ότι είμαστε πια στο σημείο εκείνο όπου έχει γίνει ορατό το φως στην άκρη του τουνελ. Οι εμβολιασμοί επιτείνονται κι όπου να είναι  το ποσοστό ανοσίας θα πιάσει το κρίσιμο εκείνο όριο που απαιτείται για την ολιστική προστασία του πληθυσμού με αποτέλεσμα τα μέτρα να αρθούν και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.

Ωστόσο  υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσα μας που κάνουν τα πάντα προκειμένου να δυναμιτίζουν αυτή την εξέλιξη και να απομακρύνουν αυτό το ενδεχόμενο.

Χρειάζεται λίγη ακόμη ταλαιπωρία, λίγη ακόμα πειθαρχία και υπομονή. Είναι πολύ κρίμα για χάρη λίγων ανεγκέφαλων να υποφέρουν πολλοί σώφρονες. Πολύ κρίμα αλήθεια.