- Η πολιτική γλώσσα είναι διχαλωτή. Μπορεί να ακούγεται ευχάριστα, μπορεί να χρησιμοποιεί μελίρρυτες λέξεις με ευγενικά νοήματα, αλλά στην ουσία -κι υποχθόνια- μπορεί να παραπέμπει σε δράσεις κάθε άλλο παρά κοινωνικά συμφέρουσες -ενίοτε δε και οικολογικά καταστροφικές.
- Στην Καστοριά (την πόλη) έχουμε ένα χρόνιο πρόβλημα με την είσοδο της χερσονήσου, εκεί όπου ο παραλιακός δρόμος, ο νότιος, αυτός που έρχεται από το Δισπηλιό, διασχίζει την περιοχή εκείνη που κάποτε οι ντόπιοι αποκαλούταν «Πέτρα». Αυτήν που ξεκινά από το -ισοπεδωμένο πια- ξενοδοχείο ‘Τσάμης’ και φτάνει έως το ΔΗΝΑΚ.
- Αυτός ήταν ένας (και εν μέρει ακόμη και σήμερα παραμένει -κατά το μεγαλύτερο του τουλάχιστον μήκος) δρόμος εξοχικός, αισθητικά ιδιαίτερος, ένας δρόμος που δίνει την δυνατότητα στον για-πρώτη-φορά-επισκέπτη της πόλης να την θαυμάσει εκ του μακρόθεν, να δει την μοναδική εικόνα μιας αμφιθεατρικά κτισμένης πολιτείας να αντικαθρεπτίζεται στα νερά της λίμνης Ορεστιάδας.
- Αυτό το τρομερό τουριστικό μας πλεονέκτημα λοιπόν, ορισμένοι καστοριανοί πολιτικοί θέλουν να το ακυρώσουν, να το εξουδετερώσουν, να το εξαφανίσουν! Θέλουν να μετατρέψουν όλη εκείνη την περιοχή σε οικιστικό τομέα, να δώσουν δικαιώματα στις κάτωθεν του δρόμου ιδιοκτησίες να κτίσουν επάνω ακριβώς από την Λίμνη κατοικίες, εργαστήρια, καταστήματα, πολυκατοικίες και να κρύψουν όλο τον ορίζοντα με μπετόν.
- Με δεδομένο το νέο πολεοδομικό κι οικιστικό κανονισμό, το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι ο δρόμος να κατέβει κατηγορία κι από ‘εθνικός’ που είναι σήμερα να υποβαθμιστεί σε ‘επαρχιακό’.
- Απαξ κι αυτό επιτευχθεί, θα μπορέσουν μετά όλοι οι παραλίμνιοι ιδιοκτήτες να υποβάλουν αιτήσεις για οικοδομικές άδειες -μέσα σε μια περιοχή NATURA- και να πιάσουν τα μυστριά.
- Ολες οι πόλεις του κόσμου κάνουνε το παν προκειμένου να εξεύρουν ανοιχτωσιές, να διευρύνουν τους δημόσιους χώρους τους, τα παραλιακά τους μέτωπα και την θέα, εμείς ωστόσο οι ‘πανέξυπνοι γραικύλοι’ κινούμαστε ανάποδα.
- Κάνουμε το παν να οικοπεδοποιήσουμε, να κτίσουμε, να τσιμεντώσουμε, να σηκώσουμε απαίσια τετράγωνα τερατουργήματα, μόνο και μόνο για να βγάλουμε τέσσερα πέντε διαμερίσματα ο καθένας, να γίνουμε εισοδηματίες και πλούσιοι.
- Και ο δούρειος ίππος προς αυτή την κατεύθυνση είναι ποιος άλλος?
- Ο εκάστοτε πολιτικός της καρδιάς μας, αυτός που εξαρτάται και εξαργυρώνει την ψήφο μας και μας την αντιγυρίζει σαν χάρη, με αλλαγή του νομικού πλαισίου. Εκείνου δηλαδή του πλαισίου που θα επιτρέψει -και θα μετατρέψει- τα σημερινά μας ανομήματα σε νόμιμες δράσεις.
- Αυτό ακριβώς που επιχειρείται για ακόμη μια φορά ετούτη την ώρα:
- Ο χαρακτηρισμός της εθνικής οδού Καστοριάς-Δισπηλιού σε «επαρχιακή».
- Ενάντια σε κάθε έννοια δημόσιου συμφέροντος όλοι οι εργολάβοι βρίσκονται ήδη παρατεταγμένοι στην αφετηρία και περιμένουν τα βαφτίσια. Κι από δίπλα τους βρίσκεται κι εκείνη η κατηγορία πολιτικών που αναμένει τα συχαρίκια……..
Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου