«Ο αγνός πατριωτισμός του ήρωα Παύλου Μελά, ας αποτελέσει τον οδηγό για ένα δρόμο ευημερίας του έθνους»

          Αν και στην Καστοριά, όπως και στα υπόλοιπα μέρη του κράτους, καθώς και σε διεθνές επίπεδο,υφίσταται έντονος ο προβληματισμόςγιατηναπειλήαπό τον νέο κορωνοϊό, την σημερινή ημέρα αξίζει να επισημανθεί η επέτειος τουθανάτου ενός ήρωα του ελληνικού έθνους. Μια προσωπικότητα, που αποτέλεσε παράδειγμα για τους απογόνους του. Και ο λόγος για τον Ήρωα Παύλο Μελά, που τραυματίστηκε θανάσιμα στο πρώην χωριό Στάτιστα, νυν Μελάς της περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς. Είναι κοινώς αντιληπτό ότι, κάθε έθνος, για να συνεχίσει να υφίσταται, προτείνεται να τιμά τους προγόνους του και ιδιαιτέρως τις ηρωικές μορφές αυτού, όπως ο «Μίκης Ζέζας». Πρέπει τα έθνη να έχουν ως αξία την απόδοση τιμών στους νεκρούς ήρωες τους.

Ξεκινώντας με μια σύντομη αναφορά στο βίο του, αναφέρεται ότι, πριν 150 έτη ακριβώς, γεννήθηκε ένας μετέπειτα ήρωας, που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην σύγχρονη ιστορία του έθνους των Ελλήνων. Αποτέλεσε το σύμβολο του γνωστού ως Μακεδονικού Αγώνα

.Ο ήρωας γεννήθηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας. Επέλεξε τη στρατιωτική σταδιοδρομίακαι έτσι το 1891, ονομάστηκε Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού. Το 1892 νυμφεύτηκε τη Ναταλία Δραγούμη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά: τον Μιχάλη και τη Ζωή. Δεν κατάφερε όμως να επιστρέψει στην οικογένεια του, καθώς στις 13 Οκτωβρίου του 1904, όταν εισήλθε στο προαναφερθέν χωριό Στάτιστα για να ξεκουραστεί, τραυματίστηκε θανάσιμα. Το άψυχο σώμα του κατάφερε να ενταφιάσει ο τότε μητροπολίτης Καστορίας Γερμανός Καραβαγγέλης, ένας ποιμενάρχης που διακρίθηκε για το έργο του, γνωστός ως ο «Αρχάγγελος των Κορεστίων».

Είναι πασιφανές ότι, ο ήρωας έδωσε τη ζωή του για την Ελλάς, την πατρίδα του. Τη συγκεκριμένη έννοια, μπορούμε να την ορίσουμε ως τις πατρογονικές εστίες ενός ανθρώπου, της περιοχήςόπου γεννήθηκε και διατηρεί παιδικές αναμνήσεις.

Διακρινόταν από υγιή πατριωτισμό, από φιλοπατρία στην ουσία, που καλείται η αγνή αγάπη για την πατρίδα. Μια έννοια, που βρίσκεται μακριά από την αντίστοιχη του εθνικισμού, για τον οποίο ο γνωστός Γάλλος πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ, είχε υποστηρίξει ότι, είναι η κατάσταση όπου το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο, και προφανώς πολύ πιο μακριά από την ακραία έννοια του σοβινισμού. Καταλήγοντας, ο Παύλος Μελάς «πάλεψε» και βγήκε νικητής «στα μάτια» των συναγωνιστών του, έδωσε θάρρος στον περίγυρο του, με την ανδρεία που επέδειξε.

Γράφει ο Αριστείδης Ρούνης,

Φοιτητής του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας της Θεσσαλονίκης.