Απανωτά χτυπήματα δέχεται η πόλη τις τελευταίες μέρες και το δυστύχημα είναι ότι τα δέχεται εκ των έσω.

Είναι, σαν μερικοί να επέλεξαν συνειδητά τον δρόμο της αυτοκαταστροφής και άρχισαν να πριονίζουν το κλαδί επάνω στο οποίο κάθονται. Αυτοί, αλλά κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι…

Μετά τα συμβάντα της Λιμνοπολιτείας, σειρά στους βανδαλισμούς είχε αυτή την φορά το διπλό άγαλμα του άγνωστου στρατιώτη στην πλατεία Μακεδονομάχων. Αγνωστοι σκαρφάλωσαν κι έβαψαν με κόκκινη μπογιά στο πρόσωπο του ενός από τους δύο στρατιωτών.

Τελείως δε προβοκατόρικα, υπέγραψαν επάνω στο μαρμαρένιο βάθρο ως ‘ΚΝΕ’. Και λέμε ‘προβοκατόρικα’, γιατί ακολούθως, η τοπική οργάνωση του κομμουνιστικού κόμματος, αποποιήθηκε την κάθε ευθύνη για αυτό το συμβάν και το καταδίκασε απροκάλυπτα.

Γεγονότα σαν αυτό, δείχνουν και αποδείχνουν ότι η μικρή μας κοινωνία είναι ανομοιογενής. Υπάρχουν μέσα της άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο και παλεύουν με νύχια και με δόντια να του χαρίσουν μια προοπτική κι ένα καλύτερο μέλλον, αλλά υπάρχουν και κάποιοι άλλοι -πιο άθλιοι και από τους ‘άθλιους’ του Ουγκώ- που απεργάζονται μεθοδικά κι ανάλγητα την καταστροφή του.

Τελικά όλα τα κάστρα από μέσα πέφτουν….