Αύξηση των επιθέσεων από λύκους σε κυνηγετικούς σκύλους καταγράφεται σε επιστημονική έρευνα που υλοποιήθηκε στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμμης- Σουφλίου.
Η μελέτη για την αλληλεπίδραση λύκων με κυνηγετικούς σκύλους στο Εθνικό πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου και την ευρύτερη περιοχή πραγματοποιήθηκε την περίοδο 2019-2020 από την περιβαλλοντική οργάνωση «Καλλιστώ» σε συνεργασία με το WWF Ελλάς, τον Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς- Λευκίμμης-Σουφλίου και με την αρωγή των κυνηγετικών συλλόγων Διδυμοτείχου, Σουφλίου, Αλεξανδρούπολης, Μεταξάδων και κυνηγών της περιοχής του Εβρου, όπου συμμετείχαν 56 κυνηγοί και καταγράφηκαν συνολικά 110 περιστατικά αλληλεπίδρασης λύκων-κυνηγετικών σκύλων.
Σύμφωνα με την έρευνα, σε ποσοστό 79,8%, οι αλληλεπιδράσεις λύκων-κυνηγετικών σκύλων ήταν θανατηφόρες, εκ των οποίων το 42% αφορά σε ολική κατανάλωση των σκύλων και το 50% σε μερική. Η μέση ετήσια απώλεια σκύλων ανά επηρεαζόμενο κυνηγό ανέρχεται περίπου στον ένα σκύλο ανά δεκαετία για την περίοδο αναφοράς (2005-2020).
Το 78% των περιστατικών συνέβησε κατά τη διάρκεια του κυνηγιού και το 22% κατά την εκγύμναση των σκύλων. Η πλειονότητα των περιστατικών συνδέεται με το κυνήγι του λαγού (68%) και σε μικρότερο βαθμό με το κυνήγι του αγριόχοιρου (28%). Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν επίσης ότι οι απώλειες ανά κυνηγό μειώνονται κατά 10% με κάθε δεκαετία εμπειρίας του κυνηγού, κατά 10% με την αύξηση των ημερών εκπαίδευσης των σκύλων κατά δύο εβδομάδες και κατά 15,8% με την άσκηση της θήρας μαζί με άλλους κυνηγούς.
Η έκβαση των επιθέσεων επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες, όπως οι συνθήκες άσκησης του κυνηγιού κατά τη διάρκεια των περιστατικών.
Οπως προκύπτει από τα αποτελέσματα της έρευνας, η πιθανότητα θανάτωσης σκύλων σε περίπτωση προσέγγισης λύκων αυξάνεται με την απόσταση του σκύλου ή των σκύλων από τον κυνηγό και με τον αριθμό των λύκων που εμπλέκονται στο περιστατικό. Αντίθετα, η πιθανότητα αυτή μειώνεται σημαντικά αν ο κυνηγός αντιδράσει έντονα και έγκαιρα (π.χ. με πυροβολισμούς, καλώντας τα σκυλιά κ.ά.) ή χρησιμοποιεί GPS κολάρο για τον εντοπισμό του σκύλου του.
Οσον αφορά στην περιοχή έρευνας, η πλειονότητα των ερωτηθέντων ανέφεραν αυξημένη κυνηγετική επιτυχία λόγω της χρήσης GPS κολάρων στους κυνηγετικούς σκύλους, καθώς και αύξηση στον αριθμό κυνηγετικών σκύλων ανά κυνηγό.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι την ίδια περίοδο και στις ίδιες ακριβώς περιοχές ο αριθμός των αποζημιωθέντων επιθέσεων λύκων στα κτηνοτροφικά ζώα ακολουθούσε μια έντονη και στατιστικά σημαντική αρνητική τάση – όσο δηλαδή μειώνονταν οι επιθέσεις στα κτηνοτροφικά ζώα τόσο αυξάνονταν οι επιθέσεις στα κυνηγετικά σκυλιά.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της τροφικής ανάλυσης των περιττωμάτων λύκου, οι λύκοι στην περιοχή μελέτης τρέφονται σε ετήσια βάση κυρίως από ζαρκάδι (47,6%) και αγριόχοιρο (25,2%), και σε μικρότερο ποσοστό από κτηνοτροφικά ζώα (22,3%) και σκύλους (1,9%). Εποχικά, στη δίαιτα των λύκων, το ποσοστό σκύλων αυξάνεται ως το 5,1% κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
eleftherostypos.g