Το καλό με τον Γράμμο είναι ότι αποτελεί ένα φυσικό οικοσύστημα απαράμιλλης ομορφιάς και οικολογικής σπουδαιότητας. Το κακό είναι ότι αυτό το οικοσύστημα δεν είμαστε ακόμα σε θέση να το προστατεύσουμε αποτελεσματικά. Και συνέπεια αυτής της υστέρησης μας είναι να εμφανίζονται και να δρουν εντός του δυνάμεις οι οποίες μεθοδεύουν και επιταχύνουν την φθορά του. Το πρώτο σημαντικό κεφάλαιο του Γράμμου που σταδιακά αφανίζεται, είναι η δασοκάλυψη του.
Η οποία απειλείται κάθε χρόνο από δυο διαφορετικές κατευθύνσεις. Από την μία έχουμε τις δασικές πυρκαγιές (σκόπιμες ή τυχαίες) κι από την άλλη την παράνομη ξύλευση η οποία πραγματοποιείται είτε από εκμεταλλευτές κι οικολογικά αδιάφορους ντόπιους χωρικούς είτε από οργανωμένες ομάδες αλβανών λαθροϋλοτόμων οι οποίοι μπαίνουν, κόβουν, μαζεύουν και φεύγουν, εν ριπή οφθαλμού. Το δεύτερο κεφάλαιο σταδιακής φθοράς είναι ο βοτανολογικός πλούτος της οροσειράς.
Ο οποίος μετά από τις τόσες και τις τόσο επίμονες επιδρομές ημεδαπών και αλλοδαπών -και αυτός- χρόνο με τον χρόνο αφανίζεται. Υπάρχουν αλλεπάλληλες αναφορές (συνοδευόμενες και από φωτογραφικές τεκμηριώσεις) περιηγητών οι οποίοι τυχαία βρέθηκαν στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή, οι οποίες κάνουν λόγο για σπείρες ολόκληρες αλβανών λαθρο-βονανοδρεπτών οι οποίοι εισέρχονται χαράματα στην οροσειρά, σαρώνουν, σαν τις ακρίδες, τα υποαλπικά λιβάδια της και αποχωρούν αργά το απόγευμα πίσω στην επικράτεια τους φορτωμένοι με τσουβάλια ολόκληρα πολύτιμων ελληνικών βότανων, όπως το τσάι, τις ορχιδέες και τις πριμούλες. Φυτά μεγάλης αξίας, τα οποία στην συνέχεια βρίσκουνε τον δρόμο τους μέχρι τις ιταλικές και ελβετικές φαρμακοβιομηχανίες…
Το τρίτο μεγάλο πρόβλημα της οροσειράς είναι οι ορδές των θησαυροκυνηγών. Των ανθρώπων εκείνων που εξοπλισμένοι με ανιχνευτές τελευταίας τεχνολογίας και με σκαπτικές εξαρτήσεις που ξεκινούν από έναν απλό κασμά και φτάνουν έως τις μικρές φαγάνες, επιδράμουν σε συγκεκριμένες τοποθεσίες που σχετίζονται με γεγονότα της κατοχής και του εμφυλίου. Οι εμμονές αυτών των ανθρώπων και η απληστία τους είναι τόσες ώστε στην κυριολεξία τους εμφυσούν τιτάνιες δυνάμεις και τους καθιστούν ικανούς να αλλάζουν με το σκάψιμο τους μέχρι και την γενική φυσιογνωμία του τοπίου ή τον ρου των τοπικών χειμάρρων. Κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια τι αποκομίζουν και ΑΝ αποκόμισαν ποτέ τους τίποτε από τα μέρη αυτά. Οι φήμες όμως που κυκλοφορούν και η διαπίστωση του πόσο πολλοί είναι αυτοί που ασχολούνται με το ‘σπορ’ αρκούν να σκιαγραφήσουν μια εξαιρετικά ανησυχητική εικόνα.
Ο Γράμμος χρειάζεται κατεπειγόντως ένα σοβαρό και μόνιμο σύστημα ελέγχου και εποπτείας. Η απόσυρση του μεγαλύτερου μέρους των συνοριοφυλάκων που δρούσαν έως τώρα μέσα στην επικράτεια του τον έχει καταστήσει εξαιρετικά ευεπίφοδο στις ορμές των καταστροφέων και αρνητών του. Αν δεν λάβουμε μέτρα φύλαξης -και μάλιστα λίαν συντόμως- τότε δεν είναι μακριά η ημέρα που θα δούμε τις δυνάμεις που απεργάζονται με τόση μεθοδικότητα τον αφανισμό του να επιτυγχάνουν τον δαιμονικό τους σκοπό!