• Εχω ακούσει και εγω ιστορίες πολλές…

• Πως τον καιρό της Τουρκοκρατίας η Καστοριά ήταν μια από τις καλύτερες οινοπαραγωγές περιοχές της Μακεδονίας, ονομαστή για τα κρασιά και τα ρακιά της.

• Κι ότι μετά, σιγά- σιγά ‘παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι’ και το 90% των καστοριανών αμπελώνων, είτε αφέθηκε να μαραζώσει, είτε όλως διόλου ξεπατώθηκε κι η Καστοριά διέρρηξε οριστικά την κάθε σχέση που είχε με το κρασί.

• Όχι αμετάκλητα όμως, αφού τα πράγματα έδειξαν να ανακάμπτουν και να ξανα-διορθώνονται με το έμπα του 21ου αιώνα και αφού ορισμένες σοβαρές προσπάθειες που ξεκίνησαν εκεί γύρω έδειξαν να στεργιώνουν και να αυγατίζουν.

• Έχουμε πλέον στην περιοχή τρία πολύ δυνατά χαρτιά:

• Το Κτήμα Στεργίου στην Μεταμόρφωση, το Κτήμα Μάγγελ στην Κορομηλιά και το κτήμα Abrahaam’s vineyards στις Κομνηνάδες. Επιχειρήσεις με αμπελώνες και οινοποιεία που προχωρούν με γοργά βήματα στην νέα εποχή της επιστημονικής οινοποιίας, που κερδίζουν εθνικά και διεθνή βραβεία και ξαναβάζουν την Καστοριά στον οινικό χάρτη της χώρας

• Σε τι ακριβώς μεταφράζεται αυτό?

• Αυτό σημαίνει πως ξανανιώνει και ενδυναμώνεται ο πρωτογενής και δευτερογενής τομέας στον νομό. Σημαίνει πως έχουν αρχίσει να παράγονται πολλές, σταθερές και καλά αμοιβόμενες νέες θέσεων εργασίας. Σημαίνει αναγνωρισιμότητα της Καστοριάς από τους απανταχού οινόφιλους. Σημαίνει εξαγωγές και κέρδη για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Σημαίνει προσέλκυση μιας πολύ ειδικής κατηγορίας τουριστών που θα επιλέξουν να ακολουθήσουν την ‘διαδρομή του κρασιού των Λιμνών’ ή την γενικότερη ‘διαδρομή του κρασιού’ στην Μακεδονία. • Γενικά σημαίνει ανάπτυξη και ευημερία.

• Κι όλα αυτά χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία κάποιων συγκεκριμένων ανθρώπων με ονοματεπώνυμο.

• Και πάλι το κράτος θα βρεθεί ουραγός στις εξελίξεις και πάλι θα πλακώσουν οι αιώνιοι –οι εκ των υστέρων- καπηλευτές των επιτυχιών, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι αιρετοί, προκειμένου να φωτογραφηθούν μαζί με τους ξωμάχους επιχειρηματίες δια ιδίαν χρήσιν….