-
Αρχική > Απόψεις > Ο Καρκίνος μέσα μας…(Του Θεόδωρου Γκαλίτσα υποψήφιου Διδάκτωρ Γεωπονίας )

Ο Καρκίνος μέσα μας…(Του Θεόδωρου Γκαλίτσα υποψήφιου Διδάκτωρ Γεωπονίας )

  Είναι προφανές ότι  δεν αναφέρομαι  για την αρρώστια που κατατρώει τα κύτταρα μας. Βασικά εστιάζω τα γραφόμενα μου για την άλλη αρρώστια που κατατρώει το μυαλό και το πνεύμα μας!

 Πρόκειται  για ένα  είδος ψυχικού καρκίνου που κάνει μεταστάσεις σε πολλά όργανα της ψυχής  και όχι του σώματος. Σε κατά τρώει από μέσα και δεν σε αφήνει να λειτουργήσεις σαν νοήμων  «άνθρωπος». Σε ωθεί στην μιζέρια, στην κακομοιριά, στην ηθική κατάπτωση και την ύβρη.

Τα βάζεις με όλους τους άλλους  και φυσικά  όχι με τις  δικές σου επιλογές και  τις πράξεις! Μόνο φάρμακο η παιδεία!!! Όχι δεν λέω τις σπουδές. Τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά. Αυτά είναι γνώση! Η παιδεία είναι κάτι πιο πολυσύνθετο. Την παιδεία στην διδάσκουν πολλοί. Στην διδάσκουν οι γονείς, οι παππούδες, οι φίλοι, οι παρέες, ο δάσκαλος εντός και εκτός μαθήματος. Ένα βιβλίο! Ένας ξένος που θα καθίσεις μαζί του και θα τον ακούσεις να μιλάει για μια διαφορετική κουλτούρα από την δικιά σου, όπου εκεί θα πάρεις τα καλά στοιχεία και θα τα αναδείξεις, θα τα ευαγγελιστής και θα βγάλεις παρά έξω, θα τα μεταδώσεις στην κοινωνία, βάζοντας ένα λιθαράκι για να γίνουν όλοι καλύτεροι! Ποιος όμως το κάνει αυτό σήμερα; Έχουμε χάσει την κουλτούρα μας όπου μέσα σε αυτή υπήρχε πάντα η παιδεία, η αγάπη και ο σεβασμός. Ο καρκίνος έχει προχωρήσει  και μέσα στην κοινωνία μας. Την κατατρώει και την σαπίζει.

 Μισούμε, φθονούμε και πολεμούμε ότι πάει να αναδειχθεί ως κάτι καλύτερο από το δικό μας πιστεύω και όραμα.

. Δεν αφήνουμε περιθώρια ελιγμών ή σκέψεις. Λειτουργούμε αυτόβουλα χωρίς βούληση… Ξεχάσαμε να κρίνουμε τον εαυτό μας και τις πράξεις μας και αναλωθήκαμε στο να κρίνουμε τους άλλους, αυτοί φταίνε πάντα! Και στο τέλος τι; Πικρία, στεναχώρια και ένας λερωμένος εγωισμός, ξεχνώντας ότι με όλα αυτά δεν κάνουμε κακό στους άλλους, αλλά στον ίδιο μας τον εαυτό, στους δικούς μας ανθρώπους και λίγο πιο πέρα, στην δικιά μας κοινωνία.

 Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να αφαιρέσουμε από μέσα μας αυτή την αρρώστια και ας γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, καλύτεροι γείτονες, καλύτεροι συνάνθρωποι στην κοινωνία που ζούμε! Μόνο έτσι θα αλλάξει ξανά η κοινωνία μας και θα επανέλθει στα ωραία εκείνα χρόνια που όλοι είμασταν ένα! Όνειρο ή πραγματικότητα;;;

 

 

 

Top
Enable Notifications OK No thanks