Η οικονομική κρίση γιγαντώνεται όταν διασταυρωθεί με την κρίση των συνειδήσεων και των πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Η ηθική είναι το ύψιστο αγαθό που θα πρέπει να διαμορφώνει την νοοτροπία κάθε ανθρώπου και να αποτυπώνεται στις πράξεις του. Η πολιτική τέχνη πρέπει να είναι αλληλένδετη και όχι αλληλοσυγκρουόμενη με την ηθική και την εντιμότητα.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι οφείλουν να αποβλέπουν στη συλλογική ευμάρεια και όχι στην εκπλήρωση προσωπικών φιλοδοξιών και ανήθικων συμβιβασμών, που έχουν προσυμφωνηθεί και υπακούουν σε παράλογες απαιτήσεις και καιροσκοπικές τακτικές.

Η πολιτική διακυβέρνηση μιας χώρας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το λαό που την υπηρετεί και συνεπώς αποτελεί την εικόνα της κοινωνίας που εκπροσωπεί. Επομένως, όταν οι πολίτες μιας χώρας διάγουν ηθικό και έντιμο βίο, με γνώμονα την αλήθεια και την αλληλεγγύη, τότε προσδοκούν από την πολιτική ηγεσία τους να πράξει κάτι ανάλογο.

Έτσι, ένας πολιτικός επιβάλλεται να μην είναι απλώς ένας πολίτης του κράτους αλλά ένας ηθικός πολίτης. Να ενεργεί σύμφωνα με τις αξίες και τις αρχές ενός κράτους δικαίου, γιατί η παραμικρή ηθική εκτροπή εκφυλίζει την πολιτική και κοινωνική συνείδηση.

Οφείλει να καθοδηγείται από την ηθική και να υπηρετεί τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη καθώς και να διαπνέεται από ένα αίσθημα τιμής και προσφοράς.
Είναι επιτακτική ανάγκη, η πολιτική να πάψει να άγεται και να φέρεται από τον αμοραλισμό και τον καιροσκοπισμό.

H πολιτική αρετή χωρίς την ηθική αρετή έχει εκφυλιστεί, έχει χάσει την υπόσταση και τους σκοπούς της, που δεν είναι άλλοι από την δικαιοσύνη, την προσφορά και την εντιμότητα. Έτσι, οι “συναλλαγές” μεταξύ πολιτών και πολιτικών θα πρέπει να βασίζονται στην αξιοκρατία και τη δικαιοσύνη, τη συνεργασία και τον αλληλοσεβασμό, για να μην κινδυνέψει η δημοκρατία να αλλάξει το χαρακτήρα και την υπόσταση της.

Υ.Γ. Εύλογες  προεκλογικές σκέψεις, που εγείρουν ερωτήματα και αφυπνίζουν συνειδήσεις. Γιατί η πολιτική επιλογή σου, θα πρέπει να είναι, πρωτίστως, ηθική επιλογη, επιλογή ιδεών και προσώπων. Ας κριθεί ο πολιτικός από το έργο, την προσφορά, την κοινωνική ευαισθησία και την αγάπη για τον τόπο, προκειμένου να επιτευχθεί η εξυγίανση του πολιτικού συστήματος. Kαι όχι από ξύλινους λόγους, μαγικές λύσεις, πολιτικές φλυαρίες, άτοπες συγκεντρώσεις και ανούσιες ομιλίες, γεμάτες έπαρση και αλαζονεία.

<<Γιατί η αλαζονεία προηγείται της πτώσης>>

Ζυπίδου Βαρβάρα 

Απόφοιτη Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας