Ενα κείμενο για τον καλύτερο μου φίλο Γιώργο Κωνσταντίνου σήμερα πέρασαν 40 μέρες από τον θάνατο του και μου λείπει αφάνταστα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έφυγε από την ζωή ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω το γέλιο του της όμορφες στιγμές που περνάγαμε μαζί δεν μπορώ να ξεχάσω της συμβουλές του και την δύναμη του στης δύσκολες στιγμές θα ήθελα να του αφιερώσω ένα αγαπημένο μας κομμάτι που το ακούγαμε μαζί το παυσίπονο μου μωρά στην φωτιά και να πω ότι θα τον σκέφτομαι πάντα και θα περνώ δύναμη από την δύναμη που είχε Άγγελε μου έφυγες νωρίς χωρίς να προλάβεις να Χάρης την ζωή σου αλλα την έζησες όσο μπορούσες δεν θα σε ξεχάσουμε ποτε Μαρία Ευαγγελία Θεοχάρου και ο φίλος σου Δημήτρης παπαντωνης μας λείπεις χωρίς εσένα είμαστε σαν χαμένοι ήσουν φίλος καλός και αληθινός θα σα αγαπάμε για πάντα ο θεός να αναπαυει την ψυχή σου μας λείπεις ένα κομμάτι μας είναι μαζί σου στον ουρανό

Μαρία Ευαγγελία Θεοχάρου και ο φίλος σου Δημήτρης Παπαντωνης