Μετά το Πάσχα, για κάποιον άγνωστο λόγο, ενδεχομένως λόγω κάποιας τροφικής δηλητηρίασης (υπόθεση και όχι βεβαιότητα), ένα μικρόβιο εισχώρησε στο αίμα και μου δημιούργησε υψηλό πυρετό.

Μετά από κάποιες επισκέψεις σε γιατρούς και εξετάσεις αίματος θεωρήθηκε ότι πρόκειται για κάποια ιογενή λοίμωξη, η οποία θα περάσει με τον χρόνο. Δυστυχώς για 2 εβδομάδες το πρόβλημα αντί να βελτιώνεται, χειροτέρευε. Τότε με υπόδειξη των γιατρών και προσυνεννόηση, πήγα σε Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης προκειμένου να ερευνηθεί το πρόβλημα από 2 καθηγητές (λοιμωξιολογίας και παθολογίας).

Μετά τις απαραίτητες εξετάσεις διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για ένα γνωστό μικρόβιο που κυκλοφορούσε στο αίμα και ενδεχομένως να δημιουργούσε πρόβλημα αν δεν αντιμετωπίζονταν άμεσα με την κατάλληλη θεραπεία, η οποία δεν ήταν τίποτε άλλο από χορήγηση αντιβιώσεων. Σε 2,5 εβδομάδες το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε, το μικρόβιο εξαφανίστηκε και όλοι οι δείκτες επανήλθαν στα φυσιολογικά επίπεδα με αποτέλεσμα την περασμένη Παρασκευή να πάρω εξιτήριο από το Νοσοκομείο.

Με εντολή των γιατρών όμως, πρέπει να συνεχίσω την θεραπεία για ένα διάστημα από το σπίτι, γιατί έτσι προβλέπει το ιατρικό πρωτόκολλο αντιμετώπισης της συγκεκριμένης περίπτωσης. Ταυτόχρονα μου υπέδειξαν οι γιατροί να επανέλθω στα καθήκοντά μου σταδιακά και προοδευτικά μέσα στον Ιούνιο και όχι άμεσα και απότομα.

Έτσι από τις επόμενες μέρες επανέρχομαι στη δράση, σύμφωνα με τις οδηγίες, με 2 στόχους. Να συντονίσω την λειτουργία του δήμου και την προσπάθεια προώθησης του προγράμματος μας και ταυτόχρονα να ολοκληρώσω την συγκρότηση του συνδυασμού για τις επόμενες εκλογές, που θα ανακοινωθεί στις αρχές Ιουλίου.

Θέλω να ευχαριστήσω από την καρδιά μου όλους εσάς που δείξατε και δείχνετε καθημερινά το πραγματικό σας ενδιαφέρον για την υγεία μου.

Θέλω να ευχαριστήσω επίσης και όσους διακινούν όλο το προηγούμενο διάστημα, ανυπόστατα σενάρια, που μάλλον εκφράζουν την επιθυμία τους και δεν έχουν καμμία σχέση με την πραγματικότητα, γιατί έτσι εκδήλωσαν τον πραγματικό τους χαρακτήρα. Τελικά το να είσαι «άνθρωπος» δεν είναι αυτονόητο. Χρειάζεται μεγαλείο ψυχής που κάποιοι δεν το διαθέτουν.

Ευχαριστώ και πάλι όλους σας.

Καλή συνάντηση, καλή συνεργασία και καλή συμπόρευση.

Χρήστος Γκοσλιόπουλος