• Δεν υπάρχει ξένος που να επισκέπτεται την Καστοριά και να μη μακαρίζει τους αυτόχθονες για την τύχη που έχουν να ζουν σε ένα τόσο όμορφο φυσικό περιβάλλον.

• Και ταυτόχρονα δεν υπάρχει υπεύθυνος σε αυτή την πόλη που να μεταφράζει αυτούς τους επαίνους ορθά. Οι τοπικές αρχές είναι προφανές πως χαίρονται να ζουν μέσα στο τσιμέντο και στο τσιμέντωμα, και ενοχλούνται πάρα πολύ από την παρουσία δέντρων κοντά τους.

• Θεωρούν την κάθε βλάστηση που υψώνεται πάνω από το ένα μέτρο κάπως σαν κατάρα, σαν ένα εμπόδιο και ανάχωμα στα …αναπτυξιακά τους σχέδια .

• Τα οποία σχέδια φαίνεται πως είναι εξαιρετικά φιλόδοξα και συγκεκριμένα:

• Κι αφορούν το να γίνουν τα πάντα όλα γύρω μας άσφαλτος, τσιμέντο και πλακάκια. Ο,τιδήποτε πράσινο υπάρχει, κάνουνε το παν να φύγει, να εξαφανιστεί, να μη μας κρύβει την θέα στο απέναντι ‘πράσινο’, εκείνο των μακρινών μας οριζόντων.

• Η εσώτερη Καστοριά, αυτή που συμπυκνώθηκε αποπνικτικά επάνω στην χερσόνησο της λίμνης, είχε την τύχη να γλυτώσουν μερικές αστικές της περιοχές από την μανιακή ανοικοδόμηση του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.

• Τα άλση του Αγίου Αθανασίου, της Φανερωμένης, του Σταυρού, τα μικρά πάρκα του Βαν Φλητ και των Μακεδονομάχων, αλλά και οι υπέροχες πλατανοφυτείες, περιμετρικά της λίμνης…

• Αυτά λοιπόν που επιβίωσαν τις εποχές της υπερδόμησης, αρχίζουν πλέον τώρα να υποκύπτουν.

• Ένα – ένα τα μικρά αυτά οικοσυστήματα οι τόσο σημαντικοί και σπουδαίοι πνεύμονες της πόλης πέφτουν θύματα των δημοτικών και στρατιωτικών υλοτόμων.

• Πως κάποτε κατά τα χρόνια της ελληνικής επανάστασης ορκίζονταν οι οπλαρχηγοί στα λάβαρα του αγώνα… ‘Τούρκος μη μείνει στον Μωριά’… έτσι οι σημερινοί καστοριανοί ταγοί και κηπουροί ορκίζονται στην Ανάπτυξη ‘δέντρο για δέντρο μη μείνει ωρέ στην Καστοριά!’

• Και η αλήθεια είναι πως τηρούν με μοναδική πειθαρχία και μεθοδικότητα το καταστροφικό τους έργο.

• Ετσι, μετά την πτώση των πεύκων του Αγίου Αθανασίου από τους λεγεωναρίους της στρατιωτικής Λέσχης, ήρθε η σειρά των πεύκων στο αλσύλιο του Σταυρού.

• Δεν ξέρω ούτε με ποιανού την εντολή και με ποιανού το χέρι υλοποιήθηκε αυτό το ανοσιούργημα ούτε με ποια δικαιολογία και για ποια σκοπιμότητα συνέβη αυτό.

• Ξέρω όμως ότι συνέβη κι αυτό αρκεί.

• Οι Καστοριανοί υλοτόμοι βρέθηκαν ακόμη μια φορά στις επάλξεις του αγώνα ‘για την ανάπτυξη’ και ξήλωσαν ακόμη μια παρτίδα ενοχλητικής βλάστησης! • Ετσι όπως το πάνε, μουλωχτά- μουλωχτά, δίχως διόλου εκ των προτέρων να διαβουλεύονται, να ρωτούν και να υπολογίζουν την ανθιστάμενη κοινη γνώμη (την ποια?), δίχως να λαμβάνουν υπόψη τους τις όποιες λαϊκές αντιδράσεις και διαφωνίες (τις ποιες?) είναι σίγουρο ότι πολύ σύντομα θα επιτύχουν κατά 100% τους στοχους τους

• Η Καστοριά μας Θα βρεθεί παντελώς απογυμνωμένη από κάθε είδος βλάστησης και τότε οι ακόμη ιστάμενοι μοντέρνοι κι ανοιχτόμυαλοι κάτοικοι της θα έχουν κάθε δικαίωμα να παινεύονται πως έφεραν επι τέλους την πολυπόθητη «ανάπτυξη»!