Με τον καλύτερο τρόπο ολοκληρώθηκε η εορταστική περίοδος στον τόπο μας, από τον εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς μέχρι τα Φώτα και φυσικά τα Ραγκουτσάρια. Με αφετηρία τις δραστηριότητες πολλών συλλόγων σε όλο τον νομό, σύμμαχο τον πολύ καλό, για την εποχή, καιρό, αλλά και την ταύτιση των εορτών με Σαββατοκύριακα, η πόλη της Καστοριάς και γενικότερα ο νομός ολόκληρος ευτύχησε να ζήσει ίσως την πιο χαρμόσυνη περίοδο εδώ και πολλές δεκαετίες. Βασική παράμετρος της χαράς και της αισιοδοξίας ήταν φυσικά η αθρόα προσέλευση επισκεπτών, που πέρα από την παρουσία τους σε μια άδεια πόλη ώθησε και την οικονομική της δραστηριότητα.
Δυστυχώς όμως, όπως πολύ σοφά γνωρίζει ο λαός μας, “όλα τα καλά κρατάνε για λίγο”! Έτσι, μετά την ξεγνοιασιά των οικογενειακών γευμάτων, των συλλογικών γλεντιών και τα ξεφαντώματα μέχρι πρωίας, έρχεται κάποια στιγμή η σκληρή πραγματικότητα των υποχρεώσεων και των προβλημάτων που όλοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ξεκινώντας από το εθνικό επίπεδο και τις περιβόητες δανειακές μας δεσμεύσεις των μνημονίων, τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, και τα μεγάλα και έντονα προβλήματα, ειδικά στον τόπο μας, της ανεργίας γίνεται φανερό πόσο ζοφερή είναι η πραγματικότητα στην μετά εορτών περίοδο.
Από την άλλη βέβαια δεν χρειάζεται να μας καταλαμβάνει ομαδική απαισιοδοξία και απογοήτευση. Ειδικά στον νομό μας, μόνο διδάγματα μπορεί να μας προσφέρει αυτή η εκ διαμέτρου αντίθεση. Θα πρέπει όχι απλά να προβληματιστούμε αλλά και να εργαστούμε σκληρά ώστε τέτοιες χαρμόσυνες εικόνες να γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Για την σημασία και σπουδαιότητα του τουρισμού στην ανάκαμψη της τοπικής οικονομίας και την απομάκρυνση από το μονοπαραγωγικό μοντέλο της φθίνουσας γουνοποιίας έχουν μιλήσει πολλοί και πολύ. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τους βαρυσήμαντους τίτλους και συνθήματα σε πράξεις και να δούμε απτά αποτελέσματα, όχι μόνο την περίοδο των εορτών και ειδικά όταν πέφτουν Σββατοκύριακα και με καλό καιρό, αλλά καθ’ όλη την διάρκεια του έτους. Απόψεις και άτομα που υποστηρίζουν να αφήσουμε την πόλη στην ησυχία της και εναντιώνονται σε κάθε είδους προβολή και προσπάθεια ενίσχυσης της εξωστρέφειας θα πρέπει να ξεπεραστούν από τους ανθρώπους με όρεξη για δουλειά και εργάτες της ανάπτυξης του κλάδου του τουρισμού. Και αυτό είναι υπόθεση και ευθύνη όλων μας, αλλιώς θα συνεχίσουμε να χαιρόμαστε 2 σαββατοκύριακα το χρόνο σε μια πόλη που όχι απλά θα είναι ήσυχη αλλά θα μοιάζει σαν φάντασμα, κάνοντας χαρούμενους μόνο τους εναπομείναντες γκουρού της “Καστοριανής” αυθεντίας. . .