Αφιερωμένο στην αγαπημένη μου φίλη που έφυγε για πάντα από τη ζωή για να ταξιδέψει στη γη των Αγγέλων

Κεραυνός εν αιθρία η είδηση της απώλειας σου

Τι να πρωτοπώ για εσένα που τα είχες όλα, λατρευτή μου Πέρη…

Είχες στυλ. Ήσουν έντιμη, πρόθυμη, συμπονετική, αξιοπρεπής.
Έφυγες νωρίς…
Όταν χάνεται κάποιος συνηθίζουμε να εκθειάζουμε το βίο του, τα κατορθώματά του, αυτά που πραγματοποίησε και θα μας κάνουν να τον θυμόμαστε όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Υπάρχουν μερικές στιγμές που τα λόγια φαντάζουν τόσο φτωχά και λίγα, και η σιωπή, ο πόνος, η θλίψη και τα δάκρυα μονοπωλούν τις ώρες της περισυλλογής σου. Νιώθεις να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου, τον ίδιο τον κόσμο, αισθάνεσαι μικρός, λίγος, ελάχιστος μπροστά στο αναπόφευκτο της μοίρας και του πεπρωμένου, την ίδια τη ζωή και τον θάνατο.

Συγκλονίστηκα, σοκαρίστηκα, δάκρυσα.
Πόσο μίζερη ήταν η ζωή μαζί σου. Δε σου έδωσε τίποτα από όσα σου άξιζαν. Και ας τα έδινες όλα εσύ. Ωστόσο είμαι σίγουρη πως το σύμπαν έχει σημαντικότερα σχέδια για σένα.
Μου λείπει ήδη πάρα πολύ και δεν ξέρω πως να της το πω. Της το λέω εδώ, που διαβάζει τις εξομολογήσεις, που αυτή μου τις έμαθε.

Θυμάσαι που λέγαμε για τα γεράματά μας;

Ήμουν τόσο σίγουρη ότι θα γίνουν όλα αυτά που λέγαμε, ότι όντως στα γεράματά μας θα ήμασταν μαζί και γελούσαμε για το τώρα. Τώρα όμως τι;
Η μποέμ ζωή, όχι στο φαίνεσθαι, αλλά στο είναι.

Η αγάπη για τη ζωή , το αντίδοτο στο συντηρητισμό και τα «κουτάκια» της κοινωνίας. Το αντίδοτο στην περιχαρακωμένη και ασφαλή ζωούλα μας, αυτό ήταν η Πέρη μας.
Έδωσες τόσα πολλά και κάποιοι από αυτούς (αχάριστοι) σου γύρισαν την πλάτη. Αξιοπρεπής η στάση ζωής σου αξιοπρεπής και στο ταξίδι χωρίς επιστροφή, ξέρεις τι εννοώ κορίτσι μου.
Κορίτσι μου Εύχαρο, Γελαστό
Δυναμικό, Καλοσυνάτο, Ευγενικότατο έφυγες νωρίς.
Εύχομαι ο Χρόνος να Είναι ο Μεγαλύτερος Παρηγορός για την Απουσία σου.
Κάποιοι άγγελοι πέρασαν, άγγιξαν κι έφυγαν νωρίς.
Καλόν Παράδεισο αγαπημένη μου Πέρη

Μαρία Μουρατίδου