-
Αρχική > Αθλητικά > Όταν η αθλητική φωτογραφία γίνεται τέχνη

Όταν η αθλητική φωτογραφία γίνεται τέχνη

O διεθνής διαγωνισμός World Press Photo γιόρτασε τα 63α γενέθλια, με την απονομή των βραβείων

για τις καλύτερες φωτογραφίες του 2017.

Δείτε ποιες ξεχώρισαν στα αθλητικά.

Ο κόσμος ζούσε το 1955 όταν μια ομάδα Ολλανδών φωτογράφων αποφάσισε να δημιουργήσει ένα διεθνή διαγωνισμό, αυτόν που σήμερα είναι γνωστός ως World Press Photo. Ήθελε να δώσει την ευκαιρία σε επαγγελματίες να εκθέσουν τη δουλειά τους, σε παγκόσμιο επίπεδο. Έκτοτε, ο συγκεκριμένος διαγωνισμός έχει γίνει ένας εκ των πιο διάσημων και ως προς αυτό συνετέλεσε η έκθεση που ακολουθεί την απονομή των βραβείων -σε δεκάδες πόλεις. Αυτή έγινε την περασμένη εβδομάδα, στο Amsterdam.Εδώ θα δούμε τα καλύτερα που αφορούσαν τα αθλητικά, βάσει των υποψηφιοτήτων που κατατέθηκαν και φυσικά, των φωτογράφων που βραβεύτηκαν. Συνολικά στη διαδικασία πήραν μέρος 73.044 φωτογραφίες από 4.548 φωτογράφους. Στην τελική φάση πέρασαν 42 φωτογράφοι από 22 χώρες. Δείτε ποιοι νίκησαν, στις δυο κατηγορίες των αθλητικών (single και series).

Η πρώτη θέση αφορούσε μπάλα

Ο Oliver Scarff είναι Βρετανός, κάτοχος master στα μαθηματικά. Αποφάσισε πως το χόμπι του ήταν αυτό που τον έκανε ευτυχισμένο και μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις μαθηματικές επιστήμες, έπιασε δουλειά στο πρακτορείο SWNS. Προφανώς και κάτι έκανε καλά, για να προσληφθεί στην Daily Telegraph και το 2008 στην εταιρία Getty Images. Προς το τέλος του 2017 έφυγε με προορισμό το AFP, όπου για πρώτη φορά ασχολήθηκε με τις φωτογραφίες στον αθλητισμό. Δουλειές του έχουν δημοσιευθεί σε κάποια από τα μεγαλύτερα μέσα του πλανήτη. Χαρακτηριστικά, αναφέρω τα The New York Times, Sydney Morning Herald, LA Times, The Guardian, The Washington Post, Time και Newsweek.

Φέτος προτιμήθηκε από την επιτροπή του διαγωνισμού World Press Photo, για αυτήν την φωτογραφία.

Το στιγμιότυπο είναι από αγώνα που παίζεται μεταξύ εκατοντάδων κατοίκων δυο πόλεων που βρίσκονται (αντικριστά) στις όχθες του ποταμού Henmore, στο Ashbourne του Derbyshire. Οι Up’ards κατοικούν στο βόρειο μέρος και οι Down’ards στο νότιο. Το παιχνίδι διαρκεί δύο οκτάωρα, τα οποία διεξάγονται από την έναρξη της νηστείας του Πάσχα (Shrove Tuesday) και της πρώτης Τετάρτης της Σαρακοστής (Ash Wednesday). Oι παίκτες σκοράρουν, χτυπώντας την μπάλα τρεις φορές, σε μυλόπετρες που τοποθετούνται σε πυλώνες και έχουν απόσταση τριών μιλιών, η μια από την άλλη. Δεν υπάρχουν πολλοί κανονισμοί, γεγονός που σημαίνει ότι τα πράγματα είναι ζόρικα. Απαγορεύεται η δολοφονία. Αυτό το ματς διεξάγεται από τον 12ο αιώνα.

Στο Rotorua International Stadium της πόλης Rotorua, στη New Zealand συναντήθηκαν οι British&Irish Lions με τους Maori All Blacks, για αγώνα επίδειξης ράγκμπι, ο οποίος ανήκει σε τουρνέ που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια με τη συμμετοχή της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και της Νοτίου Αφρικής. Οι Lions νίκησαν 32-10. Ο Ιρλανδός Stephen McCarthy, μέλος του αθλητικού πρακτορείου Sportsfile της χώρας του, πάτησε το… κουμπί για τη φωτογραφία που πήρε το 2ο βραβείο.

Στην τρίτη θέση της κατηγορία “single” ήταν ο Erik Sampers, από τη Γαλλία, μέλος του πρακτορείου Gamma και του Le Figaro Magazine, όπου ασχολείται με θέματα για το περιβάλλον. Βρέθηκε στο Marathon des Sables, στη Σαχάρα, αγώνα 250 χιλιομέτρων με θερμοκρασίες που φτάνουν και στους 50 βαθμούς. Οι μετέχοντες τρέχουν ή περπατούν, κουβαλώντας τσάντες με φαγητό, sleeping bag και ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστούν. Ο μαραθώνιος έχει έξι στάδια και διάρκεια επτά ημέρες.

Ας αλλάξουμε κατηγορία και ας πάμε στις ιστορίες.

Ο Βέλγος Alain Schroeder άρχισε να ασχολείται με τη δουλειά το 1955. Το 1989 δημιούργησε το πρακτορείο Reporters στη χώρα του, έχει επιμεληθεί και κυκλοφορήσει ουκ ολίγα βιβλία με φωτογραφίες από την Αναγέννηση, την Κίνα, την Περσία, την Κρήτη κλπ και φέτος πήρε την πρώτη θέση για τη σειρά φωτογραφιών που “τράβηξε” με αντικείμενο νεαρούς αναβάτες, στο νησί Sumbawa της Ινδονησίας.Tα παιδιά προπονούνται ξυπόλυτα, χωρίς σέλα και με ελάχιστα προστατευτικά, με μικρά άλογα, στην πίστα της Maen Jaran. Πρόκειται για παράδοση δεκαετιών που συνδυάζεται με μια καλή σοδειά. Τα αγόρια είναι ηλικίας 5 με δέκα χρόνων, κάνουν 5-6 προπονήσεις την ημέρα, η ταχύτητα που φτάνουν είναι στα 80 χιλιόμετρα την ώρα και οι όλοι παίρνουν από 3.50 έως 7 ευρώ, για κάθε κούρσα.

O, γεννημένος στην Bogota, Juan D Arredondo σπούδαζε στο χώρο της ερευνητικής ιατρικής, όταν άρχισε να τον ενδιαφέρει η φωτογραφία. Πήρε σχετικό πτυχίο και άρχισε να δουλεύει, με την κάλυψη κοινωνικών υποθέσεων και όσων αφορούσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μεγάλα πρακτορεία ζήτησαν τη συνεργασία του. Διατηρεί ακόμα αυτές με τους The New York Times και National Geographic, μεταξύ άλλων. Ο 41χρονος φωτογράφος  επισκέφτηκε ουκ ολίγες φορές τον ποταμό Acari, στο χωριό Chocó, εκεί όπου ο Kleider Palma, πρώην μέλος της Επαναστατικής Ένοπλης Δύναμης της Κολομβίας, μαζί με άλλα πρώην μέλη έδωσαν αγώνα ποδοσφαίρου με ντόπιους και στρατιώτες του στρατού της χώρας. Οι καλύτεροι θα συγκροτήσουν την ομάδα La Paz FC (την ομάδα της ειρήνης).Οι guerrillas του FARC άφησαν τα όπλα για πρώτη φορά, έπειτα από 50 χρόνια διαμάχης και από τη ζούγκλα μετακόμισαν σε περιοχές επανένταξης, σε όλη τη χώρα. Αυτή η ιστορία πήρε τη δεύτερη θέση.

O Δανός Nikolai Linares είναι freelancer και δίνει δουλειές σε εφημερίδες και περιοδικά. Μια φορά το χρόνο ασχολείται με ό,τι ενδιαφέρει τον ίδιο. Πέρυσι αυτό ήταν μια σχολή ταυρομαχιών, στην Almería της Ισπανίας. Εκεί παιδιά από 10 έως 16 χρόνων προπονούνται τρεις φορές την εβδομάδα και με το τέλος αυτής της εκπαίδευσης αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά ταύρο. Το Φεβρουάριο του 2018, η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των παιδιών ζήτησε από την Ισπανία να απαγορεύσει την ενασχόληση των παιδιών με τις ταυρομαχίες.

ΠΗΓΗ: www.sport24.gr

Top
Enable Notifications OK No thanks