Το παιδί έχει ανάγκη από πολλή αγάπη και στοργή και από πολύ καθοδήγηση.

Θέλει να καθίσεις κοντά του, να σου πει τα προβλήματά του, να το χαδέψεις, να το φιλήσεις.

Όταν το μικρό παιδί είναι καμία φορά ανήσυχο και κάνει σκανταλιές, εάν το πάρει η μάνα στην αγκαλιά, το χαϊδέψει και το φιλήσει, ηρεμεί, γαληνεύει. Αν χορτάσει στοργή και αγάπη, όταν είναι μικρό, ύστερα έχει δύναμη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής.
Σήμερα όμως τα περισσότερα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους για λίγο το βράδυ και δεν χορταίνουν αγάπη. Πολλές φορές οι γονείς που είναι εκπαιδευτικοί ή γιατροί και ασχολούνται στην δουλειά τους με παιδιά δίνουν την αγάπη τους στα ξένα παιδιά και, όταν γυρίζουν στο σπίτι, δεν έχουν στοργή για τα δικά τους παιδιά. Είναι κουρασμένοι. Έχει τελειώσει πια η μπαταρία.

Ο πατέρας από την μια μεριά ξαπλώνει στην πολυθρόνα, παίρνει και την εφημερίδα να διαβάσει κανένα νέο και δεν ασχολείται καθόλου με τα παιδιά, πάει κοντά του το παιδάκι και, αντί να το μιλήσει, αντί να το χαϊδέψει λίγο, το διώχνει.

Η μάνα από την άλλη πάει να ετοιμάσει κάτι για φαγητό, οπότε ούτε αυτή ευκαιρεί να ασχοληθεί με τα παιδιά, και έτσι τα καημένα μεγαλώνουν στερημένα από αγάπη. Η, βλέπεις, μερικοί αξιωματικοί, που είναι συνηθισμένοι να επιβάλλουν αυστηρές τιμωρίες στους φαντάρους, όταν δεν υποτάσσονται, θέλουν και στην οικογένεια να επιβάλουν στρατιωτική πειθαρχία και φέρονται σκληρά στα παιδιά τους ή δίνουν χαστούκια για το παραμικρό.

Ή μερικοί δικαστικοί, όταν το παιδί κάνει καμιά ζημιά, κάνουν και στο σπίτι δικαστήριο. Δεν φέρονται στα παιδιά με στοργή και αγάπη, γι’ αυτό μετά και αυτά έχουν ψυχολογικά προβλήματα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΑΝΟΡΟΣ