Εκστρατεία για να σώσουν το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στο χωριό Ποιμενικό,

που πριν από μερικά χρόνια υπέστη σοβαρές καταστροφές από χρυσοθήρες και πρόσφατα δέχτηκε νέο κρούσμα βεβήλωσης, κάνουν ο εφημέριος και οι κάτοικοι.

Εκστρατεία για την αναστήλωση του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Ποιμενικού στην Καστοριά έχει αναληφθεί εδώ και λίγο καιρό, με σκοπό να αποτραπεί η περαιτέρω βεβήλωση του ιστορικού αυτού ναού, που θα σημάνει την ολοκληρωτική καταστροφή του.

Επικεφαλής αυτής της πρωτοβουλίας είναι το νέο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Ποιμενικού, με πρόεδρο τον εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Νικάνορος Χλόης Καστοριάς πρωτοπρεσβύτερο π. Ελευθέριο Συτιλίδη, με την προτροπή και την ευλογία του Μητροπολίτη Καστορίας κ. Σεραφείμ.

Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου οικοδομήθηκε το 1800, την ίδια χρονιά που ιδρύθηκε το χωριό, το οποίο τότε ονομαζόταν Βαψώρι.

Η κατασκευή του πετρόκτιστου ναού έγινε με την ιδιαίτερη φροντίδα και την προσοχή των περίφημων χτιστών της περιοχής, αλλά και τη συνδρομή των κατοίκων του χωριού.

Το εσωτερικό της οροφής του ναού είναι αγιογραφημένο και όλο φτιαγμένο από ξύλο, πλην όμως έχει υποστεί πολύ σοβαρές φθορές.

ΣΠΑΝΙΕΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Οι ιστορικής αξίας αγιογραφίες σε μεγάλο βαθμό είναι πλέον δυσδιάκριτες. Μια από τις ωραιότερες αγιογραφίες είναι αυτή της Άκρας Ταπείνωσης, που βρίσκεται έμπροσθεν του Ιερού, όπως και εκείνες που κοσμούν το κλίτος του ναού. Η σταδιακή φθορά του Αγίου Γεωργίου άρχισε το 1951, όταν το χωριό εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκου του.

«Στο Ποιμενικό δεν υπάρχει σήμερα κανένας κάτοικος! Μόνο ο Ιερός Ναός διασώζεται και οι τοίχοι –χωρίς όμως την σκεπή –του δημοτικού σχολείου. Δεν υπάρχουν σπίτια, μόνο χαλάσματα, και αυτά δεν φαίνονται, αφού έχουν σκεπαστεί από την βλάστηση! Ακόμα και τις πέτρες έχουν υφαρπάξει, δεν σεβάστηκαν τίποτα…» υπογραμμίζει με παράπονο ο π. Ελευθέριος.

«Από τις πληροφορίες που έχουμε συγκεντρώσει, ο ναός το 1981 διατηρούσε ακόμη την αρχική μορφή του. Ναι μεν δεν λειτουργούσε, αλλά ήταν άθικτος στο εσωτερικό του. Ήταν κλειδωμένος και δεν υπήρχε η δυνατότητα σε οποιονδήποτε να μπει. Εκείνα τα χρόνια δεν είχαν επιδείξει ενδιαφέρον τα αντίστοιχα εκκλησιαστικά συμβούλια, με αποτέλεσμα να γίνουν κάποιες άστοχες παρεμβάσεις από κάποιους ιδιώτες. Την ευθύνη για την επίβλεψη του ναού είχε αναθέσει η Μητρόπολη Καστοριάς το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο ενός γειτονικού χωριού, του Αγίου Αντωνίου» αναφέρει ο π. Ελευθέριος.

ΤΙΠΟΤΑ ΟΡΘΙΟ

Και προσθέτει:« Είχε δοθεί, μάλιστα, σχετική άδεια το 2015 από τις αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες της Καστοριάς, κατόπιν ενδιαφέροντος που είχε επιδείξει ένας σύλλογος από την Φλώρινα –και αφού είχε έρθει σε επικοινωνία με το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Αγίου Αντωνίου -, ώστε να γίνουν κάποιες επισκευές στο καμπαναριό, χωρίς όμως να έχουν πλήρη εικόνα σε ποια κατάσταση βρισκόταν το εσωτερικό του ναού, ούτε και εμείς από την πλευρά μας να έχουμε την σχετική ενημέρωση!

Όταν άρχισαν λοιπόν οι εργασίες, τότε διαπιστώθηκε από την πλευρά της Μητρόπολης Καστοριάς, από ανθρώπους που επισκέφτηκαν τον τόπο των εργασιών, το τεράστιο μέγεθος της καταστροφής που είχε συντελεστεί εντός του ναού. Οι χρυσοθήρες είχαν σκάψει όλο το δάπεδο, προκειμένου να βρουν λίρες από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ είχαν καταστρέψει τα στασίδια, το δεσποτικό, την Αγία Τράπεζα και ότι άλλο ξύλινο υπήρχε! Δεν βρισκόταν τίποτα στη θέση του!»

ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ

Στην πορεία αποκαταστήθηκε μεν το καμπαναριό, αλλά, και αφού διαπιστώθηκε αυτή η τόσο θλιβερή και αποθαρρυντική εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η Μητρόπολη ανέθεσε την επιμέλεια του εν λόγω ναού στον Ναό του Αγίου Νικάνορος, όπου εφημέριος είναι ο π. Ελευθέριος.

Παρόλο που η μία πόρτα του ναού είναι χτισμένη, η κεντρική πόρτα είναι καλά σφαλισμένη και τα παράθυρα του ναού χτισμένα, όπως επισημαίνει ο π. Ελευθέριος, αυτό δεν στάθηκε δυνατό να αποτρέψει την επίσκεψη… των βανδάλων, αφού το τελευταίο χρόνο σημειώθηκε και πάλι κρούσμα βεβήλωσης του ναού!

Αξίζει να σημειωθεί ότι το χωριό Ποιμενικό βρίσκεται στην περιοχή όπου ο νομός Καστοριάς γειτνιάζει με εκείνο της Φλώρινας, στην περιοχή των Κορεστείων, και στις παρυφές του γνωστού όρους Βίτσι. Όχι πολύ μακριά από το Ποιμενικό βρίσκεται και το ιστορικής σημασίας χωριό Μελάς ( σ.σ.:η παλαιά ονομασία του ήταν Στάτιστα), όπου εκεί έπεσε πολεμώντας για την Μακεδονία ο μεγάλος πατριώτης Παύλος Μελάς.

Το Ποιμενικό έως το 1955 ονομαζόταν Βαψώρι και εθεωρείτο από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα σε πληθυσμό χωριά του Βιτσίου.

Το χωριό κάηκε δύο φορές από τους Τούρκους, ενώ υπέστη σοβαρές καταστροφές και στον εμφύλιο πόλεμο ( 1946 – 1949). Το γεγονός αυτό, μάλιστα, συντέλεσε ώστε να θεωρηθεί στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 και με προεδρικό διάταγμα μη κατοικήσιμο.

«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ!»

«Η ΑΜΕΣΗ παρέμβαση που πρέπει να γίνει αφορά την επανακατασκευή του δαπέδου της Αγίας Τράπεζας, σε συνεργασία πάντα με τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, έτσι ώστε να καταστεί δυνατόν να ξαναλειτουργήσει σε πρώτη φάση ο ναός» τονίζει ο π. Ελευθέριος και συνεχίζει : «Να φέρουμε βήμα προς βήμα τον ναό στην προηγούμενη κατάστασή του.

Είναι ένα μνημείο! Αλλά, πάνω από όλα, για εθνικούς και θρησκευτικούς λόγους ο ναός πρέπει να αποκατασταθεί! Αυτή τη στιγμή προσπαθούμε να εντάξουμε το έργο σε κάποιο πρόγραμμα, ώστε να υπάρξει πλήρης αποκατάστασή του. Ότι μπορούμε όμως με τις δικές μας δυνάμεις –και την βοήθεια των πιστών-για να λειτουργήσει η εκκλησία θα πράξουμε!

Ο κόσμος δείχνει το ενδιαφέρον του. Επίσης, έχουμε ανοίξει και σχετικό τραπεζικό λογαριασμό, ώστε όποιος θέλει να καταθέσει όποιο ποσό επιθυμεί» καταλήγει, χωρίς να χάνει την αισιοδοξία του, ο π. Ελευθέριος.

ΒΟΗΘΗΣΕ ΚΑΙ ΣΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ
ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΟΙΜΕΝΙΚΟΥ
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ : 6236140383363

(Από την Ορθόδοξη Αλήθεια)