Σύμφωνα με  στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Έρευνα Εργατικού Δυναμικού -Επεξεργασία SETE) μεταξύ των ετών 2010 και 2017

το ποσοστό του πληθυσμού που κερδίζει τα προς το ζειν από τον τουρισμό στην περιφέρεια, μειώθηκε κατά μία ποσοστιαία μονάδα.

Από 7% που ήταν το 2010 έπεσε στο 6% πέρυσι. Και σημειωτέον πως εδώ μιλάμε για ένα ποσοστό που αναλογεί στο σύνολο του οικονομικά απασχολούμενου πληθυσμού (και όχι του συνολικού ή του οικονομικά ενεργού) υπό συνθήκες, ούτως ή άλλως, εξαιρετικά υψηλής ανεργίας (24% περίπου) Αυτό, σε απλά ελληνικά, σημαίνει πως ο τουρισμός σε αυτό το σημείο της χώρας δεν πάει καλά. Δεν πήγαινε που δεν πήγαινε ποτέ αλλά και δεν λέει να πάει εφεξής.

Το 6% συνιστά απαράδεκτο δείκτη σε μια επικράτεια η διοίκηση της οποίας ισχυρίζεται πως καταστρώνει σχέδια απεγκλωβισμού από τις μονο-οικονομίες της γούνας και της ενέργειας. Και για να μη βλέπουμε τα πράγματα μόνο από την πλευρά του αντίκτυπου του όποιου τουριστικού ρεύματος στο μέγεθος της τοπικής απασχόλησης, ας τα δούμε και από την πλευρά των προσελεύσεων. Τι δείχνουν τα δεδομένα? Καταλήγουν σε μερικά αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα.

Από το 2010 έως το 2017 ο τουρισμός της Δ. Μακεδονίας βαίνει σταθερά μειούμενος.

Με την εξαίρεση της Καστοριάς (λόγω γουνοποιίας) ο συνολικός τουρισμός της περιφέρειας κρίνεται ως κατ’ εξοχήν εσωτερικός και τα τελευταία έξη χρόνια εμφανίζει μια συνολική μείωση της τάξης του 40%.

Στην Καστοριά την ίδια έχει σημειωθεί πτώση ¼. Οι 58.286 αφίξεις ημεδαπών του 2010 έγιναν 50.374 αφίξεις το ’16. Αλλά ακόμη και ο ξένος τουρισμός της Καστοριά παρουσιάζει ΚΑΙ αυτός αντίστοιχη μείωση.

Οι αφίξεις των ξένων στον νομό μας μειώθηκαν τόσο σε απόλυτα όσο και σε ποσοστιαία νούμερα κατά τα τελευταία 6 χρόνια. Οι 13286 αφίξεις αλλοδαπών του 2010 έγιναν 10579 το 2016. Απώλεια 3000 περίπου ατόμων, σε εποχές μάλιστα που επιχειρήθηκε μια υποτιθέμενη αναβάθμιση της απήχησης και προσελκυστικότητας της διεθνούς έκθεσης γούνας

Του Λεωνίδα Εκιντζόγλου