Μπορεί πράγματι η εκλογολογία να είναι αγαπημένο θέμα συζήτησης σε πολιτικά και δημοσιογραφικά στέκια
, αλλά και στα καφενεία την επομένη κιόλας των εκλογών, αλλά η πορεία προς την έξοδο από τα μνημόνια και την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αναπόφευκτα φέρνει στην πρώτη γραμμή τα εκλογικά σενάρια. Σενάρια που φούντωσαν για τα καλά με αφορμή την τροπολογία των 16 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για την ταυτόχρονη διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών και των ευρωεκλογών, η οποία ενίσχυσε τις φήμες για πολλαπλές κάλπες – της εθνικής συμπεριλαμβανομένης.
Οι περισσότεροι στοιχηματίζουν λοιπόν πως οι εκλογές θα γίνουν το Μάιο, για μια σειρά από λόγους, ενώ ακόμη και κυβερνητικά στελέχη που προεξοφλούσαν εδώ και καιρό ότι η εξάντληση της τετραετίας και οι κάλπες τον Οκτώβριο του 2019 είναι μια υπόσχεση που δεν μπορεί να κρατήσει ο Αλέξης Τσίπρας πλέον δηλώνουν πως η αρχική εκτίμησή τους αποτελεί βεβαιότητα.
Πότε, λοιπόν, θα στηθούν οι κάλπες; Αν υποθέσουμε πράγματι πως το σενάριο του Οκτωβρίου του 2019 έχει «καεί», τρία είναι τα επικρατέστερα που απομένουν:
– Εκλογές τον Οκτώβριο του 2018, ιδιαίτερα εάν το προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα πρέπει να κατατεθεί τότε θα περιλαμβάνει τις συμφωνηθείσες περικοπές των συντάξεων. Εάν, δηλαδή, η κυβέρνηση δεν καταφέρει να πάρει αυτό το «δώρο» από τους δανειστές, παρά τη μάχη που δηλώνει αποφασισμένη να δώσει προς τούτο.
– Εκλογές τον Ιανουάριο του 2019, στην περίπτωση που έλθει προς κύρωση στη Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών και ο Πάνος Καμμένος κάνει πράξη την απειλή του να ρίξει την κυβέρνηση – ιδιαίτερα δε εάν σ’ αυτήν την περίπτωση ο πρωθυπουργός θα έχει αποσπάσει το πράσινο φως από τους θεσμούς για την αναστολή των περικοπών στις συντάξεις κι έχει μοιράσει «13η σύνταξη» από το υπερπλεόνασμα τα Χριστούγεννα, οπότε οι περίπου 2.000.000 συνταξιούχοι που έχουν δικαίωμα να πάνε στις κάλπες θα έχουν… γεμάτη τσέπη.
Ως προς το τελευταίο, δηλαδή τις εκλογές το Μάιο, πολιτικοί παρατηρητές επισημαίνουν δύο πράγματα. Αφενός πως η όλη συζήτηση των τελευταίων ημερών, μετά την τροπολογία στον «Κλεισθένη», έχει «κάψει» ουσιαστικά αυτό το σενάριο, δεδομένου ότι ακυρώνει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού που διαθέτει ο πρωθυπουργός με την προνομία της προκήρυξης των εκλογών.
Αφετέρου, όπως υπενθυμίζουν, ουδέποτε ο κ. Τσίπρας έχει προχωρήσει ως όριζε ο αρχικός σχεδιασμός του ή έχει εκπληρώσει όσα αποκάλυψε δημοσίως. Ο λόγος; Ακριβώς διότι αρέσκεται στους αιφνιδιασμούς και τους τακτικισμούς, σταθμίζοντας πάντοτε το μέγιστο δυνατό όφελος για τον ίδιο και την παράταξή του και το μέγιστο δυνατό πλήγμα στους αντιπάλους του. Αυτό έκανε π.χ. μετά το δημοψήφισμα, το καλοκαίρι του 2015, όταν διακήρυττε πως δεν θα προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές – ιδιαίτερα μετά το «όχι» στο δημοψήφισμα που έγινε «ναι» – και όμως διέλυσε τη Βουλή λίγες μέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο.
Σε κάθε περίπτωση, άλλωστε, οι πρόωρες εκλογές είναι σαν τους ανασχηματισμούς: μελετώνται μεν, αλλά δεν προαναγγέλλονται.
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΠΕΡΔΙΚAΡΗΣ
https://www.reader.gr/news/