Με χίλιους κόπους γεννάς και αναθρέφεις τα παιδιά σου και ύστερα τα πνίγεις ή τα καις.
Πώς στα μάτια θα αντικρύσεις αυτούς που στάχτη είδαν τα παιδιά τους;
Τί θα πεις στα σφιχταγκαλιασμένα απανθρακωμένα πτώματα που θα σε κατατρέχουν σαν Ερινύες;
Πικρή πατρίδα
σε χειμάρρους και φλόγες
πάντα θα μας σπρώχνεις.
Δώσε μας τουλάχιστον φτερά
πάνω από καπνούς και φωτιές
μόνοι μας να βρίσκουμε το φως.