Ο Joe Ades έγινε ένας θρύλος της Νέας Υόρκης, πουλώντας αποφλοιωτές πατάτας στους δρόμους του Μανχάταν για περισσότερο από μια δεκαετία. Ο Ades πουλούσε με θρησκευτική προσήλωση τους «πατατοκαθαριστές» του για 5 δολάρια τον έναν. Έτσι έκανε μια περιουσία ενός εκατομμυρίου δολαρίων, κέρδισε μεγάλη φήμη και το παρατσούκλι «The Gentleman Peeler» (ο Ευγενικός Ξεφλουδιστής, σε ελεύθερη μετάφραση). Για πολλούς, ήταν η ενσάρκωση του American Dream.
Γράφει η Ελένη Λογοθέτη
Ο Joseph Ades γεννήθηκε το 1934 στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και καταγόταν από φτωχή οικογένεια με άλλα 6 παιδιά. Άρχισε να πουλά κοινά αντικείμενα- από κόμικ μέχρι φο κοσμήματα και παιχνίδια – στο δρόμο σε νεαρή ηλικία και στα 15 εγκατέλειψε το σχολείο για να βγάζει το χαρτζιλίκι του.Ήταν πλανόδιος πωλητής με μεράκι και για δεκαετίες τελειοποιούσε την «τέχνη» του, όπως έλεγε ο ίδιος. Έφτασε μέχρι και την Αυστραλία, όπου πουλούσε την πραμάτεια του σε πανηγύρια, στο πίσω μέρος ενός βαν.
Από το 1969 μέχρι και τα τέλη του 1980, ο Ades παντρεύτηκε και χώρισε 3 φόρες και απέκτησε τρία παιδιά από τον πρώτο του γάμο.
Τη δεκαετία του 1990, ο Ades μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, στην κόρη του και άρχισε να πουλά παράνομα στους δρόμους του Μανχάταν – και κυρίως στη Union Square, το αγαπημένο του στέκι – το μοναδικό του εμπόρευμα: τον αποφλοιωτή πατάτας, αυτό το εργαλείο κουζίνας που ξεφλουδίζει και κόβει σε λεπτές φέτες όχι μόνο πατάτες αλλά και κολοκυθάκια και καρότα.
Γιατί επέλεξε το peeler; Κυρίως γιατί ήταν ελαφρύ και απολύτως απαραίτητο στην κουζίνα κάθε νοικοκυράς, πλούσιας ή φτωχής. Επίσης, ως έμπειρος πωλητής, ο Ades γνώριζε ότι με το σωστό πλασάρισμα θα μπορούσε να πουλήσει οτιδήποτε.
Έτσι, για 15 περίπου χρόνια, σχεδόν κάθε μέρα – εκτός από τις ημέρες που ο καιρός δεν το επέτρεπε – ο Ades έπιανε το πόστο του σε κάποιο δρόμο του Μανχάταν, διαφορετικό κάθε φορά, και άρχιζε να πουλά τους αποφλειωτές του για 5 δολάρια, κάνοντας κανονική επίδειξη, ισάξια παραγωγής telemarketing!
Μάλιστα, πολλές φορές τον «έσερναν» στο τμήμα καθώς δεν είχε άδεια εξάσκησης επαγγέλματος του πλανόδιου πωλητή. Πλήρωνε το πρόστιμο και ξαναγυρνούσε στη δουλειά.
Πλανόδιος και gentleman… από άποψη
Ο Ades ξεχώριζε από τους υπόλοιπους πλανόδιους του Μανχάταν για την βρετανική προφορά το στυλ και τους τρόπους του. Η τρίτη σύζυγός του είχε χαρίσει ένα αντίγραφο του «London Labour and the London Poor» του Henry Mayhew, σύγχρονο του Charles Dickens, ο οποίος κατέγραφε τις δραστηριότητες των πωλητών του δρόμου της βικτοριανής περιόδου, που τους άρεσε να ντύνονται και να μιλούν ως ευγενείς.
Ο Ades ταυτίστηκε με τους ήρωες του βιβλίου και άρχισε να συμπεριφερέται ως gentleman, ενώ καθάριζε πατάτες και καρότα στο πεζοδρόμιο, φορώντας επώνυμα κοστούμια και πουκάμισα των 1000 δολαρίων.
Σιγά, σιγά έγινε μια γνωστή φυσιογνωμία στους δρόμους του Μανχάταν και οι Νεοϋορκέζοι του έδωσαν το παρατσούκλι «The Gentleman Peeler». Και φυσικά αγόραζαν όλο και περισσότεροι τους αποφλοιωτές του. Και το σακούλι γέμιζε…
«Ποτέ μην υποτιμάς ένα μικρό ποσό, όταν μαζεύεται για 60 χρόνια»
Προτού γίνει διάσημος – στο τέλος εμφανιζόταν συχνά σε εκπομπές και αφιερωματα περιοδικών – οι θαμώνες στα πολυτελή κοκτέιλ μπαρ που πήγαινε να πιει το ποτό του, τον κορόιδευαν όταν τους έλεγε ότι πουλούσε αποφλοιωτές πατάτας στον δρόμο για να ζήσει.
Αλλά, δεν γνώριζαν ότι, μετά από μια μέρα σκληρής δουλειάς, ο Ades επέστρεφε στην 4η σύζυγό του και στο πολυτελές σπίτι του, σε ένα διαμέρισμα τριών υπνοδωματίων στην πανάκριβη και αριστοκρατική Park Avenue.
Οι γείτονες του, δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι αυτός ο κομψός, ασπρομάλλης κύριος με τους κάπως παλιομοδίτικους, ευγενικούς τρόπους ήταν πλανόδιος πωλητής. Πολλοί τον μπέρδευαν και με τον Σον Κόνερι!
Ο Ades πέθανε την 1η Φεβρουαρίου 2009, σε ηλικία 74 ετών, μόνο μία ημέρα αφού έμαθε ότι πήρε την αμερικανική υπηκοότητα. Η κόρη του για λίγο συνέχισε να πουλά τους πατατοκαθαριστές του πατέρα της στο πόστο του, στην αγορά της Union Square, μέχρι που οι αρχές της απαγόρευσαν οριστικά το υπαίθριο εμπόριο.
Ηθικό δίδαγμα: Να πιστεύετε στον εαυτό σας,να αγαπάτε τη δουλειά σας, να εργάζεστε σκληρά και να παραμένετε θετικοί, ακόμα και αν είστε ένας απλός πλανόδιος πωλητής. Ακόμα και αν δεν αποκτήσετε διαμέρισμα στην Park Avenue, θα ζήσετε μία αξιοπρεπή ζωή.