Σε κάθε τραπέζι υπήρχε και ένας του οποίου η παρουσία του  αποσκοπούσε στο εκλογικό «μαγείρεμα».

O έρωτας λένε περνά από το στομάχι, το ίδιο όμως ισχύει και για τους πολιτικούς έρωτες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως όλη την προηγούμενη εβδομάδα κατά τη διάρκεια πανηγυριού οι υπαίθριες ψησταριές ήταν γεμάτες από υποψήφιους.

Δεν είναι τυχαίος ο τόπος εμφάνισή τους, καθώς τόσο το πανηγύρι, όσο και οι μυρωδιές από τα ψητά, προσέλκυσαν, όπως ήταν λογικό, πλήθος κόσμου. Ανάμεσα λοιπόν στη τσίκνα, στη ρετσίνα και το σουβλάκι, (ή το κεπάμπ για τους πιο εκλεκτούς) πραγματοποιήθηκαν πολλές συζητήσεις, δόθηκαν υποσχέσεις και έγινε το ανάλογο προεκλογικό «ψηστήρι».

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως σχεδόν σε κάθε τραπέζι υπήρχε και ένας του οποίου η παρουσία δεν ήταν απαραίτητα συνδυασμένη με τις γαστρονομικές επιλογές των συνδαιτυμόνων , αλλά αποσκοπούσε στο εκλογικό «μαγείρεμα».

Αυτή η τακτική και η έντονη παρουσία των φερέλπιδων σωτήρων μας δεν έμεινε ασχολίαστη, τόσο από τους ιδιοκτήτες, όσο και από τους θαμώνες των μαγαζιών αυτών.

Διότι καλές οι χειραψίες και οι ευχές για καλές δουλειές, καλή η παρέα τους πολλές φορές, αλλά το «κουσούρι» να μην βάζουν το χέρι στην τσέπη δεν το κόβουν εύκολα.

Είτε πριν εκλεγούν, είτε μετά, το «τζάμπα» έχει γίνει ιδεολογία. ‘’Έτσι για την παρέα’’ αναφωνούν καθώς δεν θέλουν να χαλάσουν το χατίρι σε κανέναν και πίνουν ένα ακόμα ποτηράκι τσιμπώντας κάτι ‘’ελαφρύ’’ για να το συνοδέψουν.

Όταν έχεις μάθει μόνο να παίρνεις, δύσκολο να δώσεις. Για αυτό και εμείς πάντα θα πληρώνουμε το λογαριασμό, και πριν και μετά τις εκλογές!!!

Ο Παρατηρητής