Τελικά μερικά πράγματα την σήμερον ημέρα δουλεύουν από κεκτημένη ταχύτητα και για κανέναν άλλο λόγο.

Από συνήθεια των παλιών που ζήσανε στις εποχές που υπήρχανε κανόνες κοινωνικής διαβίωσης και νόμοι που εφαρμοζόταν.

Πάρτε για παράδειγμα την στάθευση των αυτοκινήτων. Το ότι όλοι δεν παρκάρουν όπου νάναι δεν οφείλεται σε κάποιο είδος αστυνόμευσης, γιατί τέτοιο πράγμα στην πόλη μας έχει πάψει από καιρό να υπάρχει.

Οφείλεται μόνο και μόνο στην καλή διάθεση και στον καλό χαρακτήρα των παλιών οδηγών που σέβονται ακόμη τους κανόνες του ΚΟΚ. Πράγμα το οποίο οι νέοι οδηγοί δεν κάνουν. Γιατί δεν έχουν λόγο. Ούτε φόβο. Μια μικρή βόλτα αν κάνετε στο κέντρο, θα διαπιστώσετε ιδίοις όμασι του λόγου το αληθές. Αυτοκίνητα νέων παρκαρισμένα επάνω σε στάσεις αστικών, Κάτω ακριβώς από σήματα που υποδεικνύουν απαγόρευση στάσης/στάθευσης.

Επάνω σε διαγραμμισμένες διαβάσεις πεζών. Μπροστά από πυροσβεστικούς κρουνούς. Εκατέρωθεν διασταυρώσεων κατά τρόπο που να μπλοκάρουν την ορατότητα. Επάνω σε προσβάσεις ΑΜΕΑ. Μέσα σε πεζόδρομους. Στο πλευρό άλλων ήδη παρκαρισμένων αυτοκινήτων.

Ο,τι νάναι. Η τροχαία, όπως είπαμε. Ανύπαρκτη!! Ενας και μοναδικός τροχονόμος αν έβγαινε παγανιά, ένας μόνον αν σεργιάνιζε κάθε μέρα νωχελικά στους δρόμους της πόλης, θα μπορούσε να καταγράψει έως και 200 παραβάσεις παρκαρίσματος.

Και μόνον συστάσεις να έκανε, και μόνον να έδειχνε στους πολίτες πως υπάρχει αστυνομία, πως κάποιος τέλος πάντων εποπτεύει το έρμο το σύστημα, πολλά πράγματα θα διορθωνόταν. Αλλά δεν υπάρχει. Κι έτσι οι νέοι οδηγοί παρανομούν αδιαλείπτως. Κι αν στο τέλος τους μιμηθούν και οι παλιοί, τότε ο βίος μας σε αυτή την όμορφη πόλη θα γίνει αβίωτος.

Ο Αλέκτωρ φωνήσαι

https://www.google.com