-
Αρχική > Τοπικά νέα > Υπερκινητικότητα ή ζωηράδα;Της Μιχαηλιδου Ειρήνης( Εργοθεραπεύτριας)

Υπερκινητικότητα ή ζωηράδα;Της Μιχαηλιδου Ειρήνης( Εργοθεραπεύτριας)

Πώς ξεχωρίζει ένα παιδί με σύνδρομο υπερκινητικότητας, από ένα που σφύζει από ζωντάνια και ενεργητικότητα;

– Συχνά δείχνει να μην ακούει αυτά που του λένε.

– Χάνει συχνά πράγματα που είναι απαραίτητα για σχολικές ή Υπερκινητικότητα ή ζωηράδα;

Είναι πλέον πολύ γνωστή η παρουσία σε κάποια παιδιά της Δυσκολίας στην Προσοχή – ή αλλιώς Σύνδρομο Διάσπασης Προσοχής/Υπερκινητικού παιδιού (ADHD-Attention Deficit Hyperactivity Disorder). Η δυνατότητα ενός παιδιού να εστιάζει σε ένα θέμα, και να μην αποσπάται, είναι σημαντική στη μαθησιακή επιτυχία του παιδιού. Για να επιτευχθεί αυτό, κάποια παιδιά χρειάζονται ειδικές τεχνικές, απουσία θορύβων ή άλλων στοιχείων που μπορεί να τους αποσπάσουν την προσοχή ή μικρό αριθμό μαθητών, ο οποίος εξασφαλίζει πιο προσωπική σχέση με ένα δάσκαλο.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), γνωστή και ως Attention Deficit Hyperactivity Disorder (AD/HD), αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα που αναγνωρίζεται κατά τη σχολική ηλικία κι έχει να κάνει με δυσκολίες στη μάθηση και στη συμπεριφορά και εμφανίζεται σε ποσοστό από 3% ως 6% σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας . Κύρια χαρακτηριστικά είναι η ελλειμματική προσοχή, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα.

Οι εν λόγω δυσκολίες πρέπει να εντοπίζονται, πριν ακόμη πάει το παιδί στο σχολείο, από τους γονείς ή από τη νηπιαγωγό. Η διάγνωση δεν πρέπει να γίνεται εύκολα και επιπόλαια και πρέπει να μελετηθούν όλοι οι παράγοντες της ζωής του παιδιού . Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ συνήθως εμφανίζουν μια αδυναμία στο να κατασκευάσουν ένα εκτελεστικό πλάνο και να οργανώσουν μια δραστηριότητα, συνεπώς κινούνται υπερβολικά και άσκοπα .

Αν και τα ακριβή αίτια της διαταραχής δεν έχουν εξακριβωθεί, η πλειονότητα των ερευνών αποδίδουν τη ΔΕΠ-Υ σε νευρολογικής ή γενετικής φύσης αίτια. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι η ΔΕΠ-Υ δεν είναι αποτέλεσμα μειωμένης νοημοσύνης, συναισθηματικής διαταραχής, ανευθυνότητας ή έλλειψης κινήτρων.

Δώστε προσοχή και συμβουλευτείτε έναν ειδικό, όταν το παιδί

– Παίζει συχνά και νευρικά τα χέρια και τα πόδια του ή κάνει συνεχή ανακαθίσματα και συστροφές στο κάθισμά του/της.

– Έχει δυσκολία στο να παραμείνει ήσυχος/η στο κάθισμά του/της όταν είναι απαραίτητο.

– Διασπάται εύκολα η προσοχή του από εξωτερικά ερεθίσματα.

– Έχει δυσκολία στο να περιμένει τη σειρά του σε παιχνίδια ή σε ομαδικές δραστηριότητες.

– Σπεύδει να «ξεφουρνίσει» βιαστικά απαντήσεις σε ερωτήσεις οι οποίες δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί.

– Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες τρίτων.

– Δυσκολεύεται να διατηρήσει εστιασμένη την προσοχή του σε ασχολίες ή παιχνίδια.

– Μεταπηδά συχνά από μια ανολοκλήρωτη δραστηριότητα σε μιαν άλλη.

– Έχει δυσκολία στο να παίξει ήρεμα και αθόρυβα.

– Εμφανίζει συχνά ακατάσχετη λογοδιάρροια.

– Διακόπτει συχνά ή κάνει απρόσκλητες παρεμβάσεις όταν μιλούν άλλοι.

οικιακές δραστηριότητες.

– Εμπλέκεται συχνά σε ριψοκίνδυνες δραστηριότητες χωρίς να λάβει υπόψη τις πιθανές συνέπειες.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι, τα πιο πάνω χαρακτηριστικά θα πρέπει να υφίστανται για χρονικό διάστημα έξι τουλάχιστον μηνών, όπως επίσης θα πρέπει το παιδί να παρουσιάζει ένα αριθμό χαρακτηριστικών για να πρέπει να θορυβηθούν οι γονείς και το σχολείο.

Γενικότερα, οι γονείς θα ήταν καλό να εφαρμόσουν τις παρακάτω πρακτικές, αν έχουν στο σπίτι τους ένα παιδί με Δ.Ε.Π.Υ.
• Φτιάξτε και εφαρμόστε πιστά ένα ημερήσιο πρόγραμμα. Δώστε και στο παιδί σας ένα αντίγραφο του προγράμματος, ώστε να γνωρίζει τι ακολουθεί.
• Φτιάξτε και εφαρμόστε πιστά απλούς κανόνες σπιτιού
• Δίνετε απλές οδηγίες
• Επιβραβεύετε συνεχώς την καλή συμπεριφορά
• Σε μικρές ηλικίες μην αφήνετε ποτέ το παιδί σας μόνο του
• Οργανώστε μια ρουτίνα διαβάσματος
• Αν σας αγχώνει πολύ η ολοκλήρωση της σχολικής εργασίας του παιδιού σας, τότε αφήστε κάποιον άλλο να το αναλάβει.
• Επικεντρωθείτε στην προσπάθεια που καταβάλει το παιδί σας και όχι στο μαθησιακό αποτέλεσμα
• Επικοινωνείτε καθημερινά με τους εκπαιδευτικούς του παιδιού σας.

Ένα παιδί το οποίο αντιμετωπίζει το Σύνδρομο της Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας, δε συνεπάγεται ότι θα έχει μια αποτυχημένη ενήλικη ζωή. Σήμερα γύρω μας υπάρχει πληθώρα ατόμων τα οποία αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες, τα οποία όμως είναι σε θέση να σπουδάσουν, να εργαστούν και να δημιουργήσουν. Οι δυσκολίες που προκύπτουν λοιπόν μέσα από το συγκεκριμένο σύνδρομο, όταν αντιμετωπιστούν εύστοχα και έγκαιρα μπορούν να προσφέρουν μια πετυχημένη ζωη στο άτομο.
Η έγκαιρη διάγνωση και η αποτελεσματική παρέμβαση των δυσκολιών που παρουσιάζει ένα παιδί με Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας, είναι ιδιαίτερα σημαντική για επιτυχία στην ενήλική του ζωή.

Από την στήλη υπέρ ΥΓΕΙΑΣ Εφημερίδα ΝΕ ΑΚΑΣΤΟΡΙΑ

Top
Enable Notifications OK No thanks