Το θέμα με τον Κοτζιά είναι ότι είναι ναρκισσιστής και θρέφει έναν ανυπόκριτο θαυμασμό για το άτομο του

. Πιστεύει πως είναι άτομο με εξαιρετικά προσόντα, κατάλληλο για μεγαλεπήβολα έργα, ένας σύγχρονος Ταλεϋράνδος, που δεν έχει ισάξιο του σ’ ολόκληρη την ευρωπαϊκή διπλωματία.
Ετσι βάλθηκε να λύσει, το ένα μετά το άλλο, όλα τα τρέχοντα και χρονίζοντα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής αποσκοπώντας στο να γραφτεί και το δικό του όνομα στις ιστορικές δέλτους παρέα με εκείνο του Βενιζέλου.
Και επειδή στην πραγματικότητα είναι αυτός που είναι, ένας Μr Bean της πολιτικής, αυτά που κάνει θα ήτανε για γέλια -αν δεν προκαλούσαν τόσο μεγάλη αναμπουμπούλα και δεν κινδυνεύαν να μας σύρουν σε μεγάλες εθνικές περιπέτειες.

Τελικά ο κ. Κοτζιάς θα μείνει οπωσδήποτε στην ιστορία σαν ο Χατζιαβάτης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και ειλικρινά ελπίζω (σταυρώνω γι αυτό τα δάκτυλα μου) να μην μείνει το όνομα του δίπλα-δίπλα με εκείνο του Ηρώστρατου…