Μπροστά στους απλούς στρατιώτες  που ένιωσαν τη φρίκη του πολέμου στα χιονισμένα βουνά της ελληνοαλβανικής μεθορίου,

μπροστά στις γυναίκες που φορτωμένες σκαρφάλωναν αγόγγυστα στα βουνά της Πίνδου,

μπροστά  σε τόσες αθώες ψυχές που χάθηκαν από τη λαίλαπα του ναζισμού και του φασισμού

δεν μπορεί κανείς σήμερα παρά ευλαβικά να αποτίσει φόρο τιμής.

Να αναλογιστεί τη  δύναμη τόσων καθημερινών ανθρώπων που δεν γεννήθηκαν ήρωες, αντέταξαν όμως στην κρίσιμη στιγμή  την αξιοπρέπειά τους και το δίκιο τους απέναντι στην επιβολή και στο  άδικο

. Κι έτσι απλά, χωρίς τυμπανοκρουσίες  και μεγάλα λόγια πράξανε και με το παραπάνω το Χρέος τους στην πατρίδα, στον άνθρωπο. Χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς καιροσκοπισμό. Φωτεινά παραδείγματα και σήμερα για όλους μας.