Κάποια στιγμή προχθές είδα μια φωτογραφία από το μνημείο προς τιμήν των Εβραίων της πόλης μας σε μία ανάρτηση στο facebook κάποιας συμπολίτισσας.
Σοκαρίστηκα. Ήταν τόσο θλιβερό και απαράδεκτο. Μουντζουρωμένο ! Σκέφτηκα και σε λίγο και έκανα δημόσια έκκληση στην ανάρτησή της να βοηθήσω για να σβηστεί.
Δεν κατηγορώ αυτούς που το έκαναν αλλά προσωπικά δεν το κοινοποίησα. Ήθελα να μην διαδοθεί. Μόνο να διορθωθεί .Ευτυχώς σε δεύτερη ανάρτηση η ίδια ανήγγειλε ότι καθαρίστηκε το μνημείο. Γιατί θεώρησα ότι ήταν ντροπή για την πόλη μου και φυσικά και για μένα να υπάρχουν στα social media φωτογραφίες με μουντζουρωμένα τα ονόματα ανθρώπων που εξαπατήθηκαν και δολοφονήθηκαν τόσο άγρια. Οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν εδώ, μερικοί είχαν γεννηθεί εδώ και ξεριζώθηκαν οικογενειακά
Μια ανείπωτη τραγωδία. Γιατί όπως τιμούμε (και πάρα πολύ καλά κάνουμε) τους δολοφονημένους στην Κλεισούρα, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και γι αυτούς.
Κάτι φταίει ,κάτι δεν κάναμε σωστά και υπάρχει ακόμη κόσμος που δεν τιμά την μνήμη τους και φτάνει σε τέτοιες ενέργειες. Ίσως η παραπληροφόρηση ,έλλειψη ενημέρωσης, μη γνώση της τοπικής Ιστορίας .Όλα αυτά μαζί ή κάτι άλλο ,σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να μας απασχολήσει σαν τοπική κοινωνία.
Χθες το πρωί δεύτερο περιστατικό. Βόμβα απροειδοποίητα μπροστά στην εκκλησία στο κέντρο της Αθήνας πριν από την λειτουργία! Κατά τύχη χωρίς θύματα. Από τα λίγα που γνωρίζω στην ιστορία οι ανά τους αιώνες οι θρησκευτικές διενέξεις ήταν πάντα καταστροφικές Το θρησκευτικό συναίσθημα πρέπει και οφείλει να είναι σεβαστό και απαραβίαστο. Να προστατεύεται με κάθε τρόπο και μέσο και να ελέγχεται μόνο όταν εμποδίζει τους άλλους να εκφράσουν τα δικά τους πιστεύω. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα. Ποιος θέλει να διεγείρει τον λαό, να τον ξεσηκώσει ,να τον διασπάσει και μακροπρόθεσμα όπως γινόταν πάντα στο τέλος να αλληλοσπαραχθεί; Ποιος θα μας προστατεύσει από αυτούς που χαίρονται σαν «τον λύκο στην ομίχλη»; Μήπως και κάποιοι ρίχνουν άθελά τους νερό στον μύλο της ανωμαλίας, κατακρίνοντας συνέχεια και γενικεύοντας αρνητικά για το θρησκευτικό πιστεύω της επικρατούσας ή της πλέον διαδεδομένης θρησκείας του τόπου μας ;