Δεν είναι ασυνήθιστο θέαμα, μπροστά σε ένα σιντριβάνι ο περαστικός ή ο επισκέπτης θα βάλει αυτόματα το χέρι στην τσέπη του, θα βγάλει ένα κέρμα και θα το ρίξει μέσα στο νερό, κάνοντας παράλληλα μια ευχή. Πώς όμως προέκυψε συνήθεια του να πετάμε κέρματα στα σιντριβάνια που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα;

Από τα αρχαία χρόνια, επειδή το νερό ήταν δυσεύρετο, είχε συνδεθεί με τα θεία και πάντα αντιμετωπιζόταν ως θεϊκό σημάδι και δείγμα ευεργεσίας. Την περίοδο της ειδωλολατρίας κάθε πηγή αποτελούσε σημείο επικοινωνίας με τους θεούς και συχνά οι πιστοί άφηναν δώρα για να τους ευχαριστήσουν και για να έχουν μια καλή σχέση μαζί τους.

Τρόφιμα και κοσμήματα ήταν αυτά που προτιμούσαν να προσφέρουν, ενώ στην πορεία του χρόνου αυτά αντικαταστάθηκαν με χρήματα. Οι πιστοί έδιναν χρήματα ως αντάλλαγμα στους θεούς τους για να πιάσει η ευχή τους ή για να γίνει πράξη αυτό που ζητούσαν. Είναι άλλωστε γνωστή η σχέση αυτή συναλλαγής που υπάρχει από το παρελθόν των ανθρώπων με τους θεούς, εξ ου και οι θυσίες στους βωμούς και οι προσφορές…