Τον περικύκλωσαν με άγριες διαθέσεις κι ήταν φανερό πως πάλευαν

Ένας γλάρος, το απόγευμα, συνέλαβε μια κόρα ψωμιού ποιος ξέρει από που…

Η κόρα ήταν ευμεγέθης, ίση περίπου με το μισό του κεφάλι και παγωμένη ή ξερή, δεν μπορούσε το πουλί να την καταπιεί ως είχε κι έτσι προσγειώθηκε επάνω στην παγωμένη κρούστα του νερού και την χτυπούσε δω και κει μη και καταφέρει έτσι να την θρυμματίσει…
Από το πουθενά εν ω μεταξύ του την έπεσαν δυο ακόμα γλάροι. Τον περικύκλωσαν με άγριες διαθέσεις κι ήταν φανερό πως πάλευαν να του αρπάξουν την μπουκιά κυριολεκτικά μέσα από το ράμφος.
Ο καημένος ο γλάρος στριφογυρισε λιγάκι και διαπίστωσε με απελπισία πως δεν γλύτωνε με τίποτε. Τα άλλα πουλιά είχαν ευχέρεια κινήσεων κι ήταν θέμα χρόνου να του αρπάξουνε το τρόφιμο. Και κει, στην απόγνωση του απάνω, ο γλάρος έκανε αυτό που δεν μπόραγε πριν να κάνει.

Μπουκώθηκε τελείως τον σβόλο και τον κατάπιε. Αλλά όπως πέταξε να απομακρυνθεί η τεράστια μπουκιά φαίνεται επανήλθε, την έφτυσε και μετά με ένα μπλονζόν την ξανάρπαξε και την ξανακατάπιε, στενά καταδιωκόμενος όλο αυτό το διάστημα από την εχθρική αεροπορία

Λεωνίδας Εκιντζάγλου