Ο Γάλλος νέος υπουργός Παιδείας, Μπλανκέ, έχει ένα όραμα, μεταξύ άλλων: «Να αξιοποιηθούν περισσότερο τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά στα σχολεία. Απ’ αυτά κατάγεται ο πολιτισμός μας», δήλωσε στην Monde.
Επ’ αυτού, ο Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης (ο πρώην “Καιρός” της “Ελευθεροτυπίας”, ο οποίος έγραψε και στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ πριν και μετά τις εκλογές, και μετάνοιωσε, κατά δήλωσή του) σχολίασε στην ιστοσελίδα Liberal, ότι «Τουλάχιστον οι τρεις τελευταίοι Έλληνες υπουργοί Παιδείας δεν κατάγοντα απ’ αυτόν τον πολιτισμό. Αλλιώς δεν θα υποβάθμιζαν σε νεκρή γλώσσα στα σχολεία τη γλώσσα που μιλούν κι οι ίδιοι. Ο πολιτικός φανατισμός τους παράγει ημιμάθεια».
Θυμίζω, ότι πρώτη αποκάλεσε τα αρχαία ελληνικά νεκρή γλώσσα, η Ρεπούση, η κυρία του “συνωστισμού στη Σμύρνη”, για να αντιληφθούμε ποιοι ανέλαβαν την “εθνική και ηθική αγωγή” των Ελληνόπουλων, κατά το Σύνταγμα, το οποίο ισχύει ακόμη, δεν πρόφτασαν να το μετατρέψουν σε σοβιετικό, αλλά το γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια, παρ’ ότι ορκίστηκαν σ’ αυτό.
Είναι γνωστό, ότι ο Γάλλος νέος υπουργός είναι οπαδός της διατήρησης της γλώσσας του και της προστασίας της από τις ξενόφερτες λέξεις, όσο αυτό είναι δυνατό. Άλλωστε, η γαλλική Ακαδημία αποφασίζει ποιοι από τους ξένους όρους θα ενσωματωθούν, ενώ κατά την γαλλική νομοθεσία απαγορεύεται σε δημοσίους υπαλλήλους και δημοσιογράφους να χρησιμοποιούν στην εκφορά του λόγου ξένους όρους, εάν υπάρχουν οι αντίστοιχοι στην γαλλική γλώσσα. Έτσι πράττουν οι λαοί που αγαπούν την πατρίδα τους.
Η δε γλώσσα, είναι το κυριότερο στοιχείο επί του οποίου εδράζεται ο πολιτισμός μιας χώρας. Και επί του πολιτισμού εν συνεχεία εδράζεται η ευημερία μιας κοινωνίας. Αυτός είναι και ο λόγος, που από τον Μάιο του 2010, όταν ο τότε αλήστου μνήμης πρωθυπουργός της Ελλάδας, ανήγγειλε την προσφυγή του κράτους στο ΔΝΤ, υπεστήριξα -και συνεχίζω να υποστηρίζω- ότι η πτώχευσή μας δεν είναι το πρόβλημα. Η πτώχευση είναι το σύμπτωμα του προβλήματος, που δεν είναι άλλο από την σήψη της κοινωνίας. Ας μου πει κάποιος έναν θεσμό, τον οποίο εμπιστεύεται – πλην ίσως των ΕνόπλωνΔυνάμεων, και όχι απολύτως με όσα συμβαίνουν με τα εξοπλιστικά.
«Σήμερα, σε μία εποχή που νομίζουμε ή νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να μας πνίξουν, ως χώρα, θεωρώ ότι μπορεί να μας βοηθήσει, ο πολιτισμός μας. Αυτός ο πολιτισμός που φώτισε ακόμη και αυτούς που μάς πολεμούν σήμερα, που περιφρονείται, αλλά για όσους γνωρίζουν κρύβει τεράστια δύναμη».
Επανέρχομαι στον Παπαδόπουλο-Τετράδη, που αναφέρει: «Δεν είναι τυχαίο που και οι τρεις αυτοί λαοί (σ.σ. Γάλλοι, Βρετανοί, Γερμανοί) διδάσκουν με ευλάβεια τα αρχαία ελληνικά στους βλαστούς τους. Ξέρουν ότι η… νεκρή αυτή γλώσσα, σύμφωνα με τη νεοελληνική αριστερά της “διανόησης” και της “κουλτούρας”, περιέχει τις ακόμα και σήμερα ακλόνητες αλήθειες για τις σχέσεις των ανθρώπων με τον εαυτό τους και τον κόσμο. Ξέρουν ότι η…νεκρή αυτή γλώσσα βρίσκεται μέσα σε πάνω από το 25% των λέξεων που χρησιμοποιούν στην κάθε μέρα τους.»
Ενώ οι δικοί μας διανοούμενοι της ανέξοδης επανάστασης σιχαίνονται και να ακούσουν ότι το 90% των λέξεων που εκβάλλουν από το φράγμα των δοντιών τους είναι αρχαίες!
Ο Γάλλος υπουργός της Παιδείας θέλει να ενισχύσει τη διδασκαλία των αρχαίων και των λατινικών, που βρίσκονται μέσα στις λέξεις που χρησιμοποιούν οι συμπατριώτες του κάθε μέρα. Την ώρα που οι Έλληνες συνάδερφοί του μειώνουν τις ώρες διδασκαλίας τους γιατί τις θεωρούν νεκρές γλώσσες»!