Παλιά όταν συζητώντας προέκυπτε κάποια διαφωνία ως προς ένα ζήτημα έβγαζα θυμάμαι το καρνέ μου σημείωνα το ζήτημα και αμέσως μόλις επέστρεφα οίκαδε, κατέβαζα λεξικά, εγκυκλοπαίδειες, βιβλία, τα πάντα. Διάβαζα για ώρες ολόκληρες μέχρι να σιγουρευτώ τι ίσχυε και τι δεν ίσχυε. Σήμερα ζούμε πια στην εποχή του ίντερνετ. Ό,τι θες, όποια ερώτηση κι αν διανοείσαι να κάνεις, η απάντηση που γυρεύεις βρίσκεται ένα κλικ μονάχα μακριά σου.
Και όμως! Για πολλούς η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερη με αυτή που ίσχυε πριν από μία εικοσαετία. Γι αυτούς τους ανθρώπους η απάντηση δεν βρίσκεται πουθενά. Γιατί απαξιούν ή δεν γνωρίζουν πώς να ψάξουν.
Κι αυτό είναι κάτι που έχω παρατηρήσει επανειλημμένα. Τσακωνόμαστε, ας πούμε, δυο- τρεις στο facebook για ένα θέμα. κι ο καθένας παραθέτει διαφορετικούς ισχυρισμούς. Δεν γίνεται ΟΛΟΙ οι ισχυρισμοί να είναι σωστοί, αυτό δα το καταλαβαίνει κάθε λογικός, αλλά ΠΟΙΟΣ είναι ο αληθής ισχυρισμός ανάμεσα σε όλους?
Δεν υπάρχει καμία δυσκολία εν προκειμένω. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι να μπει σε μια οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης και να διατυπώσει ΣΩΣΤΑ μια ερώτηση. Λέω σωστά, γιατί εκεί ακριβώς είναι που παίζονται τα πάντα. Ενας καθηγητής μου, πριν πολλά χρόνια, μου είχε πει πως το μυστικό κάθε έρευνας για την ανακάλυψη της αλήθειας είναι η διατύπωση των σωστών ερωτήσεων. Κι είχε δίκιο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διόλου σε θέση να τις κάνουν. Ρωτάνε ενθυλακώνοντας τις προκαταλήψεις τους μέσα στην ερώτηση. Είναι αστείο –ή λυπηρό- να βλέπεις το πως την διατυπώνουν, ενσωματώνοντας σε αυτήν και το είδος της απάντησης που θα τους άρεσε να πάρουν. Από κει και πέρα είναι φυσικά άξιοι της τύχης τους. Γιατί οι αλγόριθμοι των μηχανών αναλαμβάνουν δράση και τους σπρώχνουν σε θεωρίες συνωμοσίας, σε παραμύθια, σε θρύλους και όλα τα συναφή…
Αλλοι πάλι άνθρωποι, αποφεύγουν όλως διόλου να μπουν στην διαδικασία.
ΘΕΩΡΟΥΝ πως αυτό που «ξέρουν» τους καλύπτει και δεν αναρωτιούνται αν είναι -ή δεν είναι- σωστό. Το εκφράζουν, επιμένουν στην άποψη τους και παρεξηγούνται αν η απέναντι πλευρά εκφράσει επιφυλάξεις ή αμφισβητήσει ανοιχτά την θέση τους.
Οι άνθρωποι αυτοί οδεύουν σε έναν καθαρό σολιψισμό. Σε μια τελείως υποκειμενική θεώρηση του κόσμου νομίζοντας ότι ζουν μέσα σε ένα περιβάλλον όπου η κάθε άποψη είναι σεβαστή. Συγχέουν την δημοκρατία με την αλήθεια. Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι ο κόσμος γύρω μας δεν είναι δημοκρατικός. Ότι υπάρχει μια και μόνον μία πραγματικότητα και οι πάντες οφείλουν να υποτάσσονται σε Αυτήν.
Οι γνωστές καταλήξεις συζητήσεων στο facebook ‘αποψη σου κι άποψη μου’ μπορεί μεν να προφυλάσσουν τους εγωισμούς, αλλά αυτό είναι και το μόνο που καταφέρνουν.
Δεν προάγουν τον διάλογο, δεν σέβονται τους κανόνες της κοινής λογικής και δεν επιφέρουν γνώση.
________________________
Λεωνίδας Εκιντζόγλου
https://images.search. φωτο