Εγώ βέβαια Πολάκης δεν είμαι και δεν διαθέτω φωτογραφική μνήμη, αλλά, πάει στον άνεμο, μια απλή συνομιλία νομίζω ότι μπορώ να την αποδώσω τσάτρα πάτρα από μνήμης…
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου του σωτήριου έτους 2019 μπαίνω στο Κτηματολόγιο Καστοριάς. Πέντε γραφεία στο ισόγειο /μόνον δυο υπάλληλοι μέσα/ εγώ κι ένας ακόμη κύριος, οι μοναδικοί επισκέπτες. Ο δεύτερος κοιτούσε την θέα, δεν μου έμοιαζε και πολύ για ‘πελάτης’. Ποια κυρία είναι ελεύθερη που θέλω να κάνω μια ερώτηση? λέω. Τι θέλετε κύριε? μου λέει η πιο μακρινή και- όπως μου φάνηκε- κι η πιο ξινή.
Να σας πω… Εχουμε δυο αγροτεμάχια στο τάδε μέρος, τα οποία, κατά πάσα πιθανότητα, τα έχω ήδη δηλωμένα από το 2004, στην πρώτη πειραματική παρτίδα καταγραφής που είχε ανοίξει στην περιοχή μας. Επειδή όμως δεν είμαι 100% σίγουρος θα ήθελα να μου κάνετε μια επιβεβαίωση, ειδάλλως να ξεκινήσω την διαδικασία καταγραφής τους τώρα.
Κάντε μια αίτηση.
Για ποιο πράμα?
Για αυτό που μας ζητάτε.
Μα δεν ζητάω τίποτα. Να μου πείτε μόνον θέλω αν τα βλέπετε ή όχι στο αρχείο σας.
Κάντε μια αίτηση.
Μα κυρία μου δεν θέλω να μου δώσετε τίποτα. Δεν σας ζητώ κάποιο πιστοποιητικό, κάποια βεβαίωση ή κάτι συναφές. Τι αίτηση να σας κάνω? Να ανοίξετε και να δείτε το αρχείο σας?
Ναι.
Ωραία. Αιτούμαι να ανοίξετε τον υπολογιστή σας και να δείτε αν στο τάδε όνομα υπάρχουν δυο χωράφια…
Γραπτή αίτηση εννοώ κύριε.
Θέλετε να σας κάνω γραπτή αίτηση για να κάνετε ένα ‘κλικ’ στον υπολογιστή σας?
Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα κύριε. Εχουμε φόρτο εργασίας, πρέπει να ψάξουμε, το απαγορεύει και ο νόμος … Θα κάνετε αίτηση και θα σας δώσουμε γραπτή απάντηση και όχι άμεσα. θα πρέπει να ξαναπεράσετε μετά από αρκετές ημέρες
Πόσες μέρες θα κάνετε για να μου πείτε ένα πράγμα που μπορείτε να δείτε σε ένα λεπτό?
Με κοιτά ασκαρδαμυκτί, βγάζει και μου δίνει μια φόρμα αίτησης όπου βλέπω ότι πρέπει να συμπληρώσω της παναγιάς τα μάτια. Ονόματα ΑΦΜ, ταυτότητες, τηλέφωνα, αιτιολογίες.
Παίρνω κι ένα στυλό πάω σε ένα άδειο γραφείο πατάω την φόρμα επάνω σε μια στοίβα χαρτιών πούχε κει και αρχινάω να συμπληρώνω.
Όχι εκεί κύριε. Μην πατάτε τους φακέλους.
Να πατήσω τότε πάνω σε αυτό το ντοσιέ εδώ?
Ούτε κει κύριε να πάτε παραπέρα. Εχουμε και άδεια γραφεία.
Α εσύ είσαι πολύ δημόσια υπάλληλος, λέω μέσα από τα δόντια μου. Με άκουσε, δεν με άκουσε, σκασίλα μου. Συμπληρώνω την αίτηση της την πηγαίνω.
Είναι εντάξει? Χρειάζεστε τίποτα άλλο?
Εντάξει δείχνει. Αφήνω το στυλό. Θα πρέπει τώρα να πάτε στο Δημόσιο Ταμείο και πάρετε ένα παράβολο.
Να πάω, να πάρω τι?
Θα πάτε να πάρετε ένα Μεγαρόσημο των 37 και ένα των 21 για τα οποία τα πληρώσετε 5,58 . (37+21 στο ελληνικό δημόσιο κάνουν 5.58)
Αααα για αυτό ήταν όλη η ιστορίααααα!!! της κλείνω πονηρά το μάτι.
Όχι δεν ήτανε για αυτό. Μετά θα έρθετε από εδώ και θα μας δώσετε και εμάς άλλα 5,22. Συνολο 10.80
Σα να λέμε, θέτε 11 ολόκληρα ευρώ για να κάνετε ένα ‘κλικ’
Ε άμα θέλετε απάντηση κύριε…
Καλημέρα σας.
Κι έτσι, ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος θα μάθουμε ποτές μας αν διαθέτω χωράφια στην Ελλάδα.
Να σας πω… Εχουμε δυο αγροτεμάχια στο τάδε μέρος, τα οποία, κατά πάσα πιθανότητα, τα έχω ήδη δηλωμένα από το 2004, στην πρώτη πειραματική παρτίδα καταγραφής που είχε ανοίξει στην περιοχή μας. Επειδή όμως δεν είμαι 100% σίγουρος θα ήθελα να μου κάνετε μια επιβεβαίωση, ειδάλλως να ξεκινήσω την διαδικασία καταγραφής τους τώρα.
Κάντε μια αίτηση.
Για ποιο πράμα?
Για αυτό που μας ζητάτε.
Μα δεν ζητάω τίποτα. Να μου πείτε μόνον θέλω αν τα βλέπετε ή όχι στο αρχείο σας.
Κάντε μια αίτηση.
Μα κυρία μου δεν θέλω να μου δώσετε τίποτα. Δεν σας ζητώ κάποιο πιστοποιητικό, κάποια βεβαίωση ή κάτι συναφές. Τι αίτηση να σας κάνω? Να ανοίξετε και να δείτε το αρχείο σας?
Ναι.
Ωραία. Αιτούμαι να ανοίξετε τον υπολογιστή σας και να δείτε αν στο τάδε όνομα υπάρχουν δυο χωράφια…
Γραπτή αίτηση εννοώ κύριε.
Θέλετε να σας κάνω γραπτή αίτηση για να κάνετε ένα ‘κλικ’ στον υπολογιστή σας?
Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα κύριε. Εχουμε φόρτο εργασίας, πρέπει να ψάξουμε, το απαγορεύει και ο νόμος … Θα κάνετε αίτηση και θα σας δώσουμε γραπτή απάντηση και όχι άμεσα. θα πρέπει να ξαναπεράσετε μετά από αρκετές ημέρες
Πόσες μέρες θα κάνετε για να μου πείτε ένα πράγμα που μπορείτε να δείτε σε ένα λεπτό?
Με κοιτά ασκαρδαμυκτί, βγάζει και μου δίνει μια φόρμα αίτησης όπου βλέπω ότι πρέπει να συμπληρώσω της παναγιάς τα μάτια. Ονόματα ΑΦΜ, ταυτότητες, τηλέφωνα, αιτιολογίες.
Παίρνω κι ένα στυλό πάω σε ένα άδειο γραφείο πατάω την φόρμα επάνω σε μια στοίβα χαρτιών πούχε κει και αρχινάω να συμπληρώνω.
Όχι εκεί κύριε. Μην πατάτε τους φακέλους.
Να πατήσω τότε πάνω σε αυτό το ντοσιέ εδώ?
Ούτε κει κύριε να πάτε παραπέρα. Εχουμε και άδεια γραφεία.
Α εσύ είσαι πολύ δημόσια υπάλληλος, λέω μέσα από τα δόντια μου. Με άκουσε, δεν με άκουσε, σκασίλα μου. Συμπληρώνω την αίτηση της την πηγαίνω.
Είναι εντάξει? Χρειάζεστε τίποτα άλλο?
Εντάξει δείχνει. Αφήνω το στυλό. Θα πρέπει τώρα να πάτε στο Δημόσιο Ταμείο και πάρετε ένα παράβολο.
Να πάω, να πάρω τι?
Θα πάτε να πάρετε ένα Μεγαρόσημο των 37 και ένα των 21 για τα οποία τα πληρώσετε 5,58 . (37+21 στο ελληνικό δημόσιο κάνουν 5.58)
Αααα για αυτό ήταν όλη η ιστορίααααα!!! της κλείνω πονηρά το μάτι.
Όχι δεν ήτανε για αυτό. Μετά θα έρθετε από εδώ και θα μας δώσετε και εμάς άλλα 5,22. Συνολο 10.80
Σα να λέμε, θέτε 11 ολόκληρα ευρώ για να κάνετε ένα ‘κλικ’
Ε άμα θέλετε απάντηση κύριε…
Καλημέρα σας.
Κι έτσι, ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος θα μάθουμε ποτές μας αν διαθέτω χωράφια στην Ελλάδα.
Λεωνίδας Εκιντζόγλου