Εθελοντές στα έργα αγάπης της τοπικής μας κοινωνίας
Θεοδώρα Ζήση-Κωτσοπούλου
Σήμερα 8 Μαρτίου γιορτάζουμε την «Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας» μια γιορτή ,αφιερωμένη στην γυναίκα και στους καθημερινούς αγώνες δικαίωσης της παρουσίας της. Μιας παρουσίας με έντονα χαρακτηριστικά, με ουσία και αποτελεσματικότητα, με δυναμική και αγωνιστικότητα, με άξιες και ιδανικά που καθημερινά αναδεικνύονται οπουδήποτε και αν κινείται. Ένα είναι όμως το δεδομένο, ότι χρειάζεται διαρκώς να παλεύει για καθετί που επιθυμεί να διεκδικήσει και να κερδίσει, μια συνεχής πάλη μεταξύ των ρόλων με τους όποιους την έχει δημιουργήσει η φύση, σε αντίθεση με το ακόμα πολύ ισχυρό φύλο, τον άνδρα.
Προσωπικά, θα ήθελα η φετινή γιορτή της γυναίκας να αφιερωθεί σε εκείνες τις γυναίκες που είναι λιγότερο προβεβλημένες ωστόσο με το εθελοντικό τους έργο και τη δράση τους, έχουν προάγει την έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης, του αλτρουισμού και της ανιδιοτελούς προσφοράς στον συνάνθρωπο και νιώθω γι αυτές βαθιά εκτίμηση και σεβασμό, τιμώντας την προσφορά τους στην τοπική μας κοινωνία.
Πρόκειται για τις 20 γυναίκες που εδώ και χρόνια μέσα από την τράπεζα τροφίμων, την τράπεζα αγάπης και το φιλόπτωχο ταμείο του ιερού ναού του Αγίου Νικάνορος, εκφράζουν και πρεσβεύουν τις σημαντικότερες των ανθρώπινων αλλά και κοινωνικών αξιών τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, που η αίσθηση χρέους και η ανάγκη για ανιδιοτελή προσφορά, παρέχει στην κοινωνία ένα εργαλείο εξαιρετικής χρησιμότητας για τη διασφάλιση της συνοχής της, της ανάπτυξής της και εν τέλει της ίδιας της ευημερίας της.
Στόχος η προσφορά στο συνάνθρωπο
Η Βάσω Σιάμου η Μαρία η Αικατερίνη Μπάρου η Ροζίτα Ζορμπίδου η Παναγιώτα Γκίκα και Κωνσταντίνα Κακαβά, ήταν μερικές από τις κυρίες που συναντήσαμε μια ημέρα που επισκεφτήκαμε τον ιερό ναό του Αγίου Νικάνορος, την ώρα που οι παραπάνω κυρίες ήταν απασχολημένες με το σημαντικό έργο που προσφέρουν στην κοινωνία όπως στην παρασκευή τον δεμάτων, τη ταχτοποίηση των τροφίμων στα ράφια και την ταξινόμηση αυτών .
. Πέρα όμως από τα παραπάνω οι εθελόντριες της εκκλησιάς του Αγίου Νικάνορος που ήταν φειδωλές στις δηλώσεις του καθώς αυτοσκοπός τους δεν είναι η προβολή αλλά η προσφορά , συνεισφέρουν και στην υποδοχή των ρούχων που προσφέρουν πολλοί συμπολίτες μας . Είναι πάντα πρόθυμες να ξεχωρίσουν τα ρούχα να τα πλύνουν να τα σιδερώσουν έτσι ώστε να είναι έτοιμα για τους ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
« Η ανάγκη για το συνάνθρωπό μας αλλά και η στήριξη στην τοπική μας εκκλησίας που επιτελεί ένα σημαντικό έργο με έκαναν να θέλω να προσφέρω», τονίζει στη ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ με έμφαση η κ. η Παναγιώτα Γκίγκα που εδώ και αρκετά χρόνια προσφέρει τις υπηρεσίες της στο σημαντικό έργο του ιερού ναού του Αγίου Νικάνορος . «Νιώθω ένα ιδιαίτερο συναίσθημα που είμαι κομμάτι αυτών των ανθρώπων που μπορούν να προσφέρουν », δήλωσε, από την μεριά της η κ Αικατερίνη Μπάρου η οποία ομολογουμένως καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες για να προλάβει μαζί με τις υπόλοιπες κυρίες να παρασκευάσει 2. 000 περίπου δέματα που διανέμονται κάθε μήνα στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας που βιώνουν δύσκολες καταστάσεις λόγω της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει την πατρίδα μας και κατ΄΄επεκταση και την περιοχή μας.
Δουλεύουν αθόρυβα για το καλό της κοινωνίας και των συνανθρώπων τους
Εθελοντές στα έργα αγάπης της τοπικής μας κοινωνίας, χαρακτήρισε τις κυρίες που ακούραστα και αγόγγυστα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ο πατέρας Ελευθέριος Συτίλίδης. Μάλιστα όπως είπε ο ταπεινός ιερωμένος οι κυρίες προσφέρουν δώρο αγάπης προς τους αναξιοπαθούντες και πάσχοντες συνανθρώπους μας . « Αυτή τη δύσκολη στιγμή όλοι ενωμένοι, ὁ ένας δίπλα στον άλλο, ας καταθέσουμε αλληλέγγυοι το μήνυμα της δικής ς μας αγάπης. Για την ευαισθητοποίηση στη εθελοντική προσφοράόσων μπορούν και θέλουν, να στηρίξουν το έργο» , δήλωσε ο πατέρας Ελευθέριος ,για να καταλήξει. «Δυστυχώς, λόγω της οικονομικής κρίσης, στην οποία βυθίζεται κάθε μέρα ο τόπος μας, όλο και περισσότεροι συνάνθρωποί μας έχουν την ανάγκη μας. Δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε ἤ να κλείσουμε τα μάτια μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση.