Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος μίας ηγεσίας από το να γίνεται εξωστρεφής την ίδια στιγμή που παύει να μεριμνά για την εσωτερική δομή της. Οσες ηγεσίες το έκαναν εξαλείφθηκαν από τον πολιτικό χάρτη
Και απ’ ότι φαίνεται ήρθε η σειρά της ΝΔ να το κάνει. Παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες όλο και περισσότερα τοπικά κομματικά στελέχη της να μεταπηδούν ή να δηλώνουν ανοιχτά την πρόθεση τους να μεταπηδήσουν σε συνδυασμούς άλλων πολιτικών αποχρώσεων.
Και την κοντόφθαλμη τοπική ΝΟΔΕ τους κουνά μαντήλι. Το φαινόμενο είναι υποδηλωτικό δυο πραγμάτων. Πρώτον μιας διοικητικής αποσάθρωσης που έχει επιβληθεί στο εσωτερικό του κόμματος και κατατρώει τις σάρκες του και δεύτερον της αλλαγής του χαρακτήρα της πολιτικής ενασχόλησης που βιώνεται πλέον σαν ένα ατομικό και όχι σαν συλλογικό τόλμημα. Αυτοί που προσλαμβάνουν τον εαυτό τους σαν άτομα ιδιαιτέρων πολιτικών προσόντων, θέλουν να κατέλθουν ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ στον πολιτικό στίβο, αδιαφορώντας για το με ποιον ακριβώς φορέα θα το επιτύχουν.
Αν η τοπική ηγεσία του κόμματος τους αγνοήσει ή παραμελήσει να ασχοληθεί μαζί τους, τόσο το χειρότερο για αυτήν. Και φυσικά, αν η κατάσταση πάρει διαστάσεις, είναι αυτονόητο ότι μετά από λίγο θα πάψουμε να μιλούμε για τοπική ηγεσία και για τοπική δομή. Όλα θα μετατραπούν σε στάχτη και μπούρμπερη.
Η ΝΔ θα την πατήσει, ακριβώς όπως την πάτησε εκείνος ο τσομπάνος στο παραμύθι του Αισώπου που μέσα στο καταχείμωνο άρχισε να μαζεύει στο κοπάδι του τα αγριόγιδα των κορυφών.
Τα είδε βαρβάτα και τροφαντά και σκέφτηκε πόσο τυχερός ήτανε που ήρθαν μέχρι την στρούγγα του γυρεύοντας καταφύγιο. Ολο τον χειμώνα τα τάιζε και τα πότιζε, κόβοντας τροφή από το κανονικό του κοπάδι και έκανε με τον νου του υπολογισμούς τι θα κέρδιζε όταν τα έβγαζε στην αγορά.
Μόλις όμως ήρθε η άνοιξη τα άγρια δώσανε μεγάλο πήδο και βγήκαν από την στρούγγα . Φχαριστούμε κουμπάρε που μας τάισες και έχε γειά τον χαιρετίσαν. Απ! Που πάτε ωρέ και μ’ αφήνετε και ξηγιέστε έτσι! Μείνετε εδώ ρε αφιλότημα που εγώ όλον τον χιμώνα σας περιποιήθηκα και έκανα το παν για εσάς! Εκανες, πως δεν έκανες… μα δεν τόκανες για καλό! Από συμφέρον τόκανες, κουμπάρε του απαντήσαν.
Κι αφού εσύ κοίταξες τόσο πολύ το δικό σου το συμφέρον, και στάθηκες τόσο χαζός υποβαθμίζοντας τα δικά σου τα ζα, γιατί να μη κοιτάξουμε και μεις τα ξένα το δικό μας?
Αλέκτωρ εφώνησε