Η ημέρα της εκλογικής πράξης διαχωρίζει το πριν και το μετά μιας πολιτικής περιόδου.
Οι συνδυασμοί που κατέβηκαν στην πολιτική κονίστρα έχουν πλέον διασταυρώσει τις δυνάμεις τους και έχουν κερδίσει ή απωλέσει δια παντός την πολυπόθητη διοικητική δύναμη της νέας τετραετίας. Από το σύνολο όλων των υποψήφιων Δημοτικών συμβούλων που συμμετείχαν στις εκλογές μια ελάχιστη μόλις δράκα ανθρώπων περνά και καταλαμβάνει πλέον τα έδρανα του νέου Δημοτικού Συμβουλίου. Αυτοί είναι οι εκλεχθέντες. Οι οποίοι διαχωρίζονται άπαξ δια παντός από τους μη εκλεγέντες.
Ας δούμε πρώτα τι συμβαίνει σε αυτούς τους τελευταίους.
Η έως τώρα εμπειρία έχει καταδείξει ότι οι αποτυχόντες δημοτικοί σύμβουλοι επιστρέφουν στην πολιτική απραξία από την οποία ανασύρθηκαν.
Ας δούμε πρώτα τι συμβαίνει σε αυτούς τους τελευταίους.
Η έως τώρα εμπειρία έχει καταδείξει ότι οι αποτυχόντες δημοτικοί σύμβουλοι επιστρέφουν στην πολιτική απραξία από την οποία ανασύρθηκαν.
Επιστρέφουν στα κανονικά τους καθήκοντα, επανεκκινούν τις φυσιολογικές ζωές τους, σε όλα εκείνα τα οποία μέχρι την έναρξη της προεκλογικής περιόδου έκαναν . Από καθαρά πολιτική πλευράς αποσύρονται σαν πιόνια από το ζατρίκιο, παροπλίζονται και κυλούν πίσω στην λήθη και στην πολιτική σκιά. Παύουν να είναι homo politicus με την κυβερνητική έννοια του όρου. Δεν απο-πολιτικοποιούνται. Προς Θεού. Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Χάνουν ωστόσο για μία διοικητική σαιζόν τον δεσμό τους με την εξουσία την οποία ευαγγελιζόταν και της οποίας ευχόταν να γίνουν μέλος. Μπορούν φυσικά να παραμένουν δραστήριοι πολιτικά ως δημότες και ως πολίτες, μπορούν ακόμα, εφόσον το επιθυμούν, να εμπλακούν και πιο ενεργά, επιλέγοντας ρόλους ακτιβιστή, αλλά όσον αφορά την έκφραση πολιτικής ισχύος παραμένουν του λοιπού αποδυναμωμένοι. Εφτασαν ως την βρύση και δεν πήρανε νερό.
Το θέμα ωστόσο δεν είναι δεν το πώς νοιώθουν οι ίδιοι και το πώς πράττουν στην ιδιωτεία τους. Το θέμα είναι τι είδους αντιμετώπιση έχουν εφεξής από τους πρώην επικεφαλής τους. Από τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι, στην αρχή της προεκλογικής εκστρατείας, τους είχαν προσκαλέσει να συμπλεύσουν να συμμετέχουν στην σύνθεση του ψηφοδέλτιου, να πείσουν τον υπόλοιπο κόσμο να παρασυνταχθεί και να υποστηρίξει την παράταξη τους. Ασχολούνται μήπως οι εκλεγέντες Δήμαρχοι ή οι αρχηγοί μιας δημοτικής αντιπολίτευσης με τα αποτυχόντα μέλη του πρώην συνδυασμού τους?
Η έως τώρα πολιτική πρακτική έχει δείξει πως κάτι τέτοιο σπανίως συμβαίνει.
Μερικές μέρες μετά τα επινίκια των εκλογών και την απόσβεση των πανηγυρικών ιαχών ή μετά το πέρας του κλαυθηρίσματος απώλειας της αρχής, ο δεσμός μεταξύ αρχηγών και μη εκλεγέντων καταλύεται και πολιτικά τίθεται εν υπνώσει.
Το θέμα ωστόσο δεν είναι δεν το πώς νοιώθουν οι ίδιοι και το πώς πράττουν στην ιδιωτεία τους. Το θέμα είναι τι είδους αντιμετώπιση έχουν εφεξής από τους πρώην επικεφαλής τους. Από τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι, στην αρχή της προεκλογικής εκστρατείας, τους είχαν προσκαλέσει να συμπλεύσουν να συμμετέχουν στην σύνθεση του ψηφοδέλτιου, να πείσουν τον υπόλοιπο κόσμο να παρασυνταχθεί και να υποστηρίξει την παράταξη τους. Ασχολούνται μήπως οι εκλεγέντες Δήμαρχοι ή οι αρχηγοί μιας δημοτικής αντιπολίτευσης με τα αποτυχόντα μέλη του πρώην συνδυασμού τους?
Η έως τώρα πολιτική πρακτική έχει δείξει πως κάτι τέτοιο σπανίως συμβαίνει.
Μερικές μέρες μετά τα επινίκια των εκλογών και την απόσβεση των πανηγυρικών ιαχών ή μετά το πέρας του κλαυθηρίσματος απώλειας της αρχής, ο δεσμός μεταξύ αρχηγών και μη εκλεγέντων καταλύεται και πολιτικά τίθεται εν υπνώσει.
Ενας Δήμαρχος ή ένας εκλεγείς αρχηγός μιας αντιπολίτευσης ασφαλώς και μπορεί να παραμένει φίλος πρώην συνυποψήφιων του, μπορεί να συναντιέται και να χαιρετιέται μαζί τους στον δρόμο, ΠΟΛΙΤΙΚΑ όμως πολύ δύσκολα θα ξανακαθίσει μαζί τους στο ίδιο τραπέζι προκειμένου να συζητήσουν κάτι σοβαρό.
Για αυτόν, υποσυνείδητα, τα άτομα που έχασαν στις εκλογές θα κατηγοριοποιούνται σαν άλογα ιπποδρομίας στα οποία πόνταρε ατυχώς και για αυτά θα αποτελεί έναν πρώην αρχηγό που τα ξέχασε και έσπρωξε στην άκρη. Μια πικρία θα υπάρχει εκατέρωθεν και θα διαποτίζει αμφότερες τις πλευρές.
Δεν αποτελεί πεπατημένη η πρακτική ενός τραπεζώματος ενός γλεντιού, μιας εξόδου προς διασκέδαση μεταξύ ενός Δήμαρχος ή αρχηγού αντιπολίτευσης και των παλιών του συνεργατών. Και οι δυο πλευρές δείχνουν –κατά τα έως τώρα ειωθότα ξαναλέω- να συνεχίζουν ανεξάρτητα την ζωή τους και να αφήνουν τις όποιες μεταξύ τους συναντήσεις προκύψουν στον σχεδιασμό της μοίρας. Και πολύ περισσότερο δεν συνιστά κοινή πρακτική η χρησιμοποίηση παλιών συνεργατών σε θέσεις ευθύνης στα οργανογράμματα μιας νέας δημοτικής αρχής.
Αλλά ας δούμε και την άλλη κατηγορία δημοτικών συμβούλων.
Αυτή των εκλεγέντων.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σώμα προνομιούχων. Και είναι γεγονός πως πολλοί άνθρωποι αναμεταξύ μας προετοιμάζονται και εργάζονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα προκειμένου να κερδίσουν τα προνόμια μιας τέτοιας κατάταξης.
Δεν αποτελεί πεπατημένη η πρακτική ενός τραπεζώματος ενός γλεντιού, μιας εξόδου προς διασκέδαση μεταξύ ενός Δήμαρχος ή αρχηγού αντιπολίτευσης και των παλιών του συνεργατών. Και οι δυο πλευρές δείχνουν –κατά τα έως τώρα ειωθότα ξαναλέω- να συνεχίζουν ανεξάρτητα την ζωή τους και να αφήνουν τις όποιες μεταξύ τους συναντήσεις προκύψουν στον σχεδιασμό της μοίρας. Και πολύ περισσότερο δεν συνιστά κοινή πρακτική η χρησιμοποίηση παλιών συνεργατών σε θέσεις ευθύνης στα οργανογράμματα μιας νέας δημοτικής αρχής.
Αλλά ας δούμε και την άλλη κατηγορία δημοτικών συμβούλων.
Αυτή των εκλεγέντων.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σώμα προνομιούχων. Και είναι γεγονός πως πολλοί άνθρωποι αναμεταξύ μας προετοιμάζονται και εργάζονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα προκειμένου να κερδίσουν τα προνόμια μιας τέτοιας κατάταξης.
Η εκλογή ενός ανθρώπου σε θέση διοικητικής ευθύνης δεν είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα επιφέρει μια ριζική αλλαγή στην ζωή του. Του προσφέρει σωρεία προνομίων.
Εξουσιαστικών και οικονομικών. Η προσωπική του ζωή τροποποιείται, και οι περισσότεροι συμφωνούν πως αυτό συμβαίνει προς το καλύτερο. Κάθε άτομο που εκλέγεται και αρχίζει να συμμετέχει σαν σύμβουλος σε μία Δημοτική αρχή, ιδιωτικά ωφελείται.
Το θέμα όμως είναι εαν και η πόλη ωφελείται από αυτήν του την εκλογή…
Οποιος έχει πάει από περιέργεια να παρακολουθήσει ένα δημοτικό συμβούλιο μπορεί εύκολα να κάνει ορισμένες διαπιστώσεις. Κυρίως ότι μέσα σε αυτό κατοικοεδρεύουν δύο ήδη συμβούλων. Από την μια πλευρά οι ενεργοί και από την άλλη πλευρά οι παρακοιμώμενοι του αυτοκράτορα.
Το θέμα όμως είναι εαν και η πόλη ωφελείται από αυτήν του την εκλογή…
Οποιος έχει πάει από περιέργεια να παρακολουθήσει ένα δημοτικό συμβούλιο μπορεί εύκολα να κάνει ορισμένες διαπιστώσεις. Κυρίως ότι μέσα σε αυτό κατοικοεδρεύουν δύο ήδη συμβούλων. Από την μια πλευρά οι ενεργοί και από την άλλη πλευρά οι παρακοιμώμενοι του αυτοκράτορα.
Οι ενεργοί είναι αυτοί που έρχονται μέσα στο συμβούλιο προετοιμασμένοι, κατεβάζουνε προτάσεις, συμμετέχουν σε συζητήσεις, υποβάλλουν ερωτήσεις, σχολιάζουν προτάσεις αλλωνών, εκφράζουν άποψη, προτείνουν λύσεις σε προβλήματα που προκύπτουν καμιά φορά διαξιφίζονται, υψώνουν φωνή, ενίοτε αρπάζονται με άτομα της αντιπέρα πλευράς, υβρίζουν και χυδαιολογούν. Αυτού του τύπου οι σύμβουλοι είναι τα ζωντανά όντα ενός δημοτικού συμβουλίου, εκείνα που του δίνουν νόημα και περιεχόμενο.
Οι παρακοιμώμενοι του αυτοκράτορα εν τω μεταξύ είναι εκείνοι οι οποίοι απλώς παρίστανται στην αίθουσα και στο τέλος κάθε διαβούλευσης, την ώρα της ψηφοφορίας, σηκώνουν -ή δεν σηκώνουν το χέρι τους- ανάλογα με το τι τους έχει ορμηνεύσει να πράξουν ο Δήμαρχος ή ο αρχηγός του συνδυασμού τους.
Οι παρακοιμώμενοι του αυτοκράτορα εν τω μεταξύ είναι εκείνοι οι οποίοι απλώς παρίστανται στην αίθουσα και στο τέλος κάθε διαβούλευσης, την ώρα της ψηφοφορίας, σηκώνουν -ή δεν σηκώνουν το χέρι τους- ανάλογα με το τι τους έχει ορμηνεύσει να πράξουν ο Δήμαρχος ή ο αρχηγός του συνδυασμού τους.
Ο ρόλος τους στα κοινά είναι σαν εκείνον που παίζουν οι βοηθητικές ρόδες ενός ποδηλάτου. Κρατούν τον συνδυασμό όρθιο.
Η χρησιμότητα τους σαν πολιτικά πιόνια είναι μεγάλη και ευκόλως εκτιμητέα από κάθε αρχηγό. Γι αυτό και κανείς δεν ξεχνά να τους καλέσει σε τραπεζώματα, σε γλέντια και σε εξόδους. Δεν γίνεται, ούτε η πόλη να δει αποφάσεις δίχως αυτούς, ούτε η δημοτική αρχή να ευτυχήσει.
_________________________
Λεωνίδας Εκιντζόγλου
Η χρησιμότητα τους σαν πολιτικά πιόνια είναι μεγάλη και ευκόλως εκτιμητέα από κάθε αρχηγό. Γι αυτό και κανείς δεν ξεχνά να τους καλέσει σε τραπεζώματα, σε γλέντια και σε εξόδους. Δεν γίνεται, ούτε η πόλη να δει αποφάσεις δίχως αυτούς, ούτε η δημοτική αρχή να ευτυχήσει.
_________________________
Λεωνίδας Εκιντζόγλου
