– Πες ρε παιδί μου πως έρχεσαι στην Καστοριά. Μα με ΙΧ έρχεσαι… μα με camper… με τριαξονικό… με γάιδαρο, δεν μας ενδιαφέρει
Μας έκανες την χάρη να έρθεις? Αρκεί. Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα εμείς για σένα ώστε να σε ευχαριστήσουμε? Απορία εν τη τάξει. Ξύνουμε όλοι τα κεφάλια μας. Κύριε κύριε να πω? ξάφνου πετάγεται ο σύμβουλος ενός συνδυασμού. Για πε παιδί μου! Μπορούμε με μικρό κοστολόγιο να κόψουμε όλα τα δέντρα εκεί στις δυτικές παραλίες, έτσι ώστε ο τουρίστας πούρχεται από το Δισπηλιό, να έχει μια άνετη ορατότητα της λίμνης.
Να μην του εμποδίζει την θέα τίποτα. Να βλέπει το νερό και να ενθουσιάζεται. Να κάνει ‘ααααα, ρε που ήρθα ο τυχερούλης!’ Προτείνεις δηλαδή να κόψουμε τα δέντρα σε μια περιοχή NATURA, ιδιαιτέρου φυσικού κάλους? Μάϊστα. Αυτό μόνον? Όχι μόνον έχω και μια άλλη, ακόμη πιο καλή ιδέα. Για πε!
Να βάλουμε και συντριβάνια νερού μέσα στο νερό που να πετάνε το νερό πολύ αψηλά, να τα βλέπει ο τουρίστας και να κάνει ξανά-μανά ‘αααααα’. Αλλά νάχουν και φωτισμό το βράδυ, να είναι υπερθέαμα! Κύριε, κύριε, να πω κι εγώ τι μπορούμε να κάνουμε με τα ψάρια? Όχι Τοτέ.
Εσύ να μη πεις τίποτα. Ορίστε μας! Τώρα μιλάνε οι υποψήφιοι Σύμβουλοι.
– Κήνσωρ